18 1Geçimsiz kişi kendi çıkarı peşindedir,
İyi öğüde hep karşı çıkar.
2Akılsız kişi bir şey anlamaktan çok
Kendi düşüncelerini açmaktan hoşlanır.
3Kötülüğü aşağılanma,
Ayıbı utanç izler.
4Bilge kişinin ağzından çıkan sözler derin sular gibidir,
Bilgelik pınarı da coşkun bir akarsu.
5Kötüyü kayırmak da,
Suçsuzdan adaleti esirgemek de iyi değildir.
6Akılsızın dudakları çekişmeye yol açar,
Ağzı da dayağı davet eder.
7Akılsızın ağzı kendisini mahveder,
Dudakları da canına tuzaktır.
8Dedikodu tatlı lokma gibidir,
İnsanın ta içine işler.
9İşini savsaklayan kişi
Yıkıcıya kardeştir.
10RAB'bin adı güçlü kuledir,
Ona sığınan doğru kişi için korunaktır.
11Zengin servetini bir kale,
Aşılmaz bir sur sanır.
12Yürekteki gururu düşüş,
Alçakgönüllülüğü ise onur izler.
13Dinlemeden yanıt vermek
Ahmaklık ve utançtır.
14İnsanın ruhu hastalıkta ona destektir.
Ama ezik ruh nasıl dayanabilir?
15Akıllı kişi bilgiyi satın alır,
Bilgenin kulağı da bilgi peşindedir.
16Armağan, verenin yolunu açar
Ve kendisini büyüklerin önüne çıkartır.
17Duruşmada ilk konuşan haklı görünür,
Başkası çıkıp onu sorgulayana dek.
18Kura çekişmeleri sona erdirir,
Güçlü rakipleri uzlaştırır.
19Gücenmiş kardeş surlu kentten daha zor elde edilir.
Çekişme sürgülü kale kapısı gibidir.
20İnsanın karnı ağzının meyvesiyle,
Dudaklarının ürünüyle doyar.
21Dil ölüme de götürebilir, yaşama da;
Konuşmayı seven, dilin meyvesine katlanmak zorundadır.
22İyi bir eş bulan iyilik bulur
Ve RAB'bin lütfuna erer.
23Yoksul acınma dilenir,
Zenginin yanıtıysa serttir.
24Yıkıma götüren dostlar vardır[a],
Ama öyle dost var ki, kardeşten yakındır insana.