İbraniler 12:14-20

Tanrı'yı Reddetmeyin
14Herkesle barış içinde yaşamaya, kutsal olmaya gayret edin. Kutsallığa sahip olmadan kimse Rab'bi göremeyecek. 15 Dikkat edin, kimse Tanrı'nın lütfundan yoksun kalmasın. İçinizde sizi rahatsız edecek ve birçoklarını zehirleyecek acı bir kök filizlenmesin. 16 Kimse fuhuş yapmasın ya da ilk oğulluk hakkını bir yemeğe karşılık satan Esav gibi kutsal değerlere saygısızlık etmesin. 17 Biliyorsunuz, Esav daha sonra kutsanma hakkını miras almak istediyse de geri çevrildi. Kutsanmak için gözyaşı döküp yalvarmasına karşın, vermiş olduğu kararın sonucunu değiştiremedi[a].
18-19 Sizler dokunulabilen, alev alev yanan dağa, karanlığa, koyu karanlık ve kasırgaya, gürleyen çağrı borusuna, tanrısal sözleri ileten sese yaklaşmış değilsiniz. O sesi işitenler, kendilerine bir sözcük daha söylenmesin diye yalvardılar. 20 “Dağa bir hayvan bile dokunsa taşlanacak” buyruğuna dayanamadılar.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

12:14 Kutsallığa sahip Krş.1Pe.1:15-16 ve ilgili not; 1Pe.1:16’ya ait not. Kutsallık, Tanrı sözüne göre yaşamak (Yu.17:17), lütfa ortak olmak ve günaha yol açan her şeyden uzak durmaktır (Yu.12:15-16). Kutsallığa sahip olmadan kimse Rab’bi göremeyecek Kendini Rab’be adamamış kimse, diriliş gününde O’nun huzurunda duramaz (krş. 1Yu.3:2-3; ayrıca bkz. 1Ko.1:1-3 ve ilgili not).
12:15 Tanrı’nın lütfundan yoksun kalmasın Bkz. İbr.6:4-8 ve ilgili notlar. acı bir kök Gurur, kin, rekabet veya başkalarına zararı dokunacak herhangi bir duygu.
12:16 Esav gibi Bkz. Yar.25:29-34. Esav’ın kutsal değerlere saygısı yoktu; dünyasal nimetleri ilk oğulluk hakkından daha üstün sayarak ilk oğulluk hakkını küçümsemiş oldu (Yar.25:34; krş. Flp.3:19).
12:17 geri çevrildi Çünkü Esav’ın pişmanlığının nedeni sadece uğradığı zarardı; aslında günahından tövbe etmemişti (Yar.27. bölüm; krş. 2Ko.7:10). kutsanma İlk oğlun kutsanma hakkı söz konusudur. Mektubun muhatapları, zulümden kurtulmak uğruna imanlarından ödün verebilecek gibi görünüyor olmalılar. Bu dünyadaki geçici rahatlığı ilk ruhsal oğulluk haklarına tercih eden bir imanlı Mesih’in kutsamasından yoksun kalma tehlikesiyle karşı karşıyadır. gözyaşı döküp Esav’ın gözyaşları tövbe göstergesi değildir (bkz. Yar.27:34-38). vermiş olduğu kararın sonucunu değiştiremedi Grekçesi’nden “tövbe olanağı bulamadı” diye de çevrilebilir (krş. İbr.6:4-6 ve ilgili not).
12:18-21 Sina Dağı’nda Kutsal Yasa’nın verilişi hatırlatılıyor (bkz. Çık.19:10-24; Yas.4:11-12; Yas.5:22-26).
12:18-29 Çık.19:10-23’ün bir açıklamasıyla (bkz. Giriş) birlikte beşinci uyarıyı içerir (bkz. İbr.2:1-4’e ait not).

Videolar

İbraniler Girişi

Genel Bakış: Yazar ne kendi kimliğini, ne de mektubu kime yazdığını açıklıyor. Böylece işimiz, metinde verilen ipuçlarından bazı sonuçlar çıkarmaya kalıyor. Yazarın kendisi, İsa'nın on iki elçisi arasında yer almaz; ama İsa'nın öğretilerini ilk izleyicilerinden duymuştur (2:2-3). Eski Antlaşma'yı iyi bildiği apaçık; Eski Antlaşma'dan yaptığı 29 aktarmanın yanısıra, 50'nin üzerinde bölümden de söz eder. Geleneksel başlıkla (İbraniler'e) içeriğin tamamı, mektubun Yahudi asıllı Mesih inanlılarına yazıldığını gösteriyor. Bu insanlar, daha önce ölüm derecesinde olmamakla birlikte, inançları uğruna büyük baskılara uğramışlardı1. Ama şimdi o kadar gayretli görünmüyorlar. Bunun için inandıklarına sımsıkı sarılmaya özendiriliyorlar2. Mektubun İ.S. 70'ten önce yazıldığı anlaşılıyor. Çünkü Yeruşalim'deki tapınağın İ.S. 70 yılında yıkılmasından hiç söz edilmiyor. Tersine yazar, tapınakta sürekli sunulan sunulardan söz ediyor (örn. 9:6-9).

Mektubun İçeriği: Yazarın ilk sözleri, iletmek istediği bildiriyi özetliyor: «Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez çeşitli yollardan atalarımıza seslendi. Bu son çağda da her şeye mirasçı kıldığı ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğlu'yla bize seslenmiştir». İbraniler, özde Tanrı Oğlu'na ilişkin bir mektuptur3. Yazar, Oğul'u meleklerden (1:4-14; 2:15-18) ve Musa'dan (3:2-6) üstün gösterir. Zayıflıklarımızı bilen, «Kendisini bir kez kurban ederek günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkan» ve kendisinin aracılığıyla «Tanrı'ya yaklaşanları tümüyle kurtarabilen» başkâhin O'dur (4:15; 9:26; 7:25). Başkâhin olarak ortaya çıkması, Kutsal Yasa'da değişikliği gerekli kılıyor4; yeni bir antlaşma eskisinin yerini alıyor. Bu yeni antlaşmaya göre Tanrı diyor ki, «Yasalarımı zihinlerine işleyeceğim, yüreklerine yazacağım. Ben onların Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacak... Suçlarını bağışlayacağım, günahlarını artık anmayacağım»5. İsa, Tanrı'nın huzuruna giden yeni bir yol açtı. Biz de Tanrı'ya güvenle yaklaşabiliriz (10:19-22).

Mektup ayrıca Tanrı'dan uzaklaşmak tehlikesiyle ilgili uyarılar içerir6. «İman olmadan Tanrı'yı hoşnut etmek olanaksızdır» ifadesinin yer aldığı 11. bölüm, iman konusunda eşsiz bir bölümdür. İmanda örnek alınacak erkek ve kadınlardan söz ediliyor. Bunlar öyle kişiler ki, «Tanrı onların Tanrısı olarak anılmaktan utanmıyor.»

Mektubun son bölümü uygulamaya yönelik öğütler içerir.

Ana Hatlar:

1:1-3 Giriş
1:4-3:6 Mesih'in üstünlüğü
3:7-4:13 Yüreklerinizi nasırlaştırmayın
4:14-7:28 Başkâhinimiz Mesih
8:1-9:28 Daha iyi bir antlaşma
10:1-39 Daha iyi bir kurban
11:1-40 İmanın zaferi
12:1-29 Tanrı sözünü reddetmeyin
13:1-25 Son öğütler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 27

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş