İbraniler 6

« İbraniler 5 | İbraniler 7 »
6
1-2Bunun için, ölü işlerden tövbe etmenin ve Tanrı'ya inanmanın temelini, vaftizler, elle kutsama[a], ölülerin dirilişi ve sonsuz yargıyla ilgili öğretinin temelini yeni baştan atmadan Mesih'le ilgili ilk öğretileri aşarak yetkinliğe doğru ilerleyelim. 3Tanrı izin verirse, bunu yapacağız.
4-6Bir kez aydınlatılmış, göksel armağanı tatmış ve Kutsal Ruh'a ortak edilmiş, Tanrı sözünün iyiliğini ve gelecek çağın güçlerini tatmış oldukları halde yoldan sapanları yeniden tövbe edecek duruma getirmeye olanak yoktur. Çünkü onlar Tanrı'nın Oğlu'nu adeta yeniden çarmıha geriyor, herkesin önünde aşağılıyorlar. 7Üzerine sık sık yağan yağmuru emen ve kimler için işleniyorsa onlara yararlı bitkiler üreten toprağı Tanrı bereketli kılar. 8Ama dikenli bitki, devedikeni üreten toprak yararsızdır; lanetlenmeye yakındır, sonu yanmaktır.
9Size gelince, sevgili kardeşler, böyle konuştuğumuz halde, durumunuzun daha iyi olduğuna, kurtuluşa uygun düştüğüne eminiz. 10Tanrı adaletsiz değildir; emeğinizi ve kutsallara hizmet etmiş olarak ve etmeye devam ederek O'nun adına gösterdiğiniz sevgiyi unutmaz. 11Umudunuzdan doğan tam güvenceye kavuşmanız için her birinizin sona dek aynı gayreti göstermesini diliyoruz. 12Tembel olmamanızı, vaat edilenleri iman ve sabır aracılığıyla miras alanların örneğine uymanızı istiyoruz.
Tanrı'nın Vaadi
13 Tanrı İbrahim'e vaatte bulunduğu zaman, üzerine ant içecek daha üstün biri olmadığı için kendi üzerine ant içerek şöyle dedi:
14“Seni kutsadıkça kutsayacağım,
Soyunu çoğalttıkça çoğaltacağım.”
15Böylece İbrahim sabırla dayanarak vaade erişti.
16İnsanlar kendilerinden üstün biri üzerine ant içerler. Onlar için ant, söyleneni doğrular ve her tartışmayı sona erdirir. 17Tanrı da amacının değişmezliğini vaadin mirasçılarına daha açıkça belirtmek istediği için vaadini antla pekiştirdi. 18Öyle ki, önümüze konan umuda tutunmak için Tanrı'ya sığınan bizler, Tanrı'nın yalan söylemesi olanaksız olan bu iki değişmez şey aracılığıyla büyük cesaret bulalım. 19 Canlarımız için gemi demiri gibi sağlam ve güvenilir olan bu umut, perdenin arkasındaki iç bölmeye geçer. 20 Melkisedek düzeni uyarınca sonsuza dek başkâhin olan İsa oraya uğrumuza öncü olarak girdi.
« İbraniler 5 | İbraniler 7 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

6:1-2 tövbe Bkz. Makale: Tövbe, s.1438. Tanrı’ya inanma Bkz. Bilgi Kutusu:İman, s.1821. vaftizler Yahudilik inancındaki yıkanma törenlerinden, Yahya’nın vaftizinden ve İsa’nın imanlılara buyurduğu vaftizden söz ediliyor (bkz. Mat.28:19 ve ilgili not; Makale: Vaftiz, s.1591). elle kutsama Grekçe’den birebir çevirisi: “eller koyma”. Vaftizin ardından vaftiz olan için dua ederken (Elç.8:17), imanlılar topluluğunda belirli bir hizmete atama (bkz. Elç.6:5-6; Elç.13:3; 1Ti.4:14 ; 1Ti.5:22 ve ilgili notlar), hastaların iyileştirilmesi (bkz. Mar.1:41; Mar.6:5; Luk.4:40; Elç.28:8) ve insanların genel anlamda kutsanması (bkz. Mat.19:13-15 ; Mar.10:16) sırasında ve ruhsal armağanların alınmasına aracı olmak (Elç.19:6; 1Ti.4:14; 2Ti.1Ti.1:6) üzere böyle yapılır. Eski Antlaşma döneminde kutsamak (Yar.48:13-20), görevlendirmek (Say.27:23) ve özdeşleşmek (günahkar kişinin kurbanın başına elini koyması, Lev.1:4) üzere el koyulurdu. ölülerin dirilişi Yargı gününde tüm insanların dirilişi (bkz. Yu.5:25-29; Yu.11:25; 2Ko.4:14; Va.20:11-15; bkz. Bilgi Kutusu: Diriliş, s.1704). sonsuz yargı Bkz. Makale: Yargı, s.260; Mat.25:41-46; Va.20:11-15. ölü işlerden Kişinin, ancak lütufla kavuşulması mümkün olan sonsuz yaşamı, kendi çabalarıyla (birtakım dinsel eylemler, sevap kazanma amacıyla yapılan iyilikler vs.) kazanmak üzere yaptığı her şey (bkz. İbr.9:14; ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Lütuf, s.1733).
6:4-6 Bu ayetlerde kimden söz edildiğiyle ilgili en yaygın yorumlar şunlardır: (1) Bu kişiler iman edip kurtulduktan sonra bu yoldan sapıp kurtuluşlarını yitirenlerdir. (2) Ruhsal yönden olgunlaşmamakta direnen (bkz. İbr.6:1-2) imanlılardır; böyle davranmaya devam ederlerse ilahi terbiye veya yargıyla karşılaşacaklardır (bkz. İbr.6:7-8; İbr.5:11-14). (3) İnancından sapan imanlılardır; ancak bu imanlılar kurtuluşlarını yitirmemişlerdir, Tanrı’nın egemenliğinde alacakları ödülden yoksun kalacaktır. (4) Sadece sözde Hıristiyan olup, gerçekte İsa’ya iman etmemiş olanlardır (bkz. İbr.4:2-3; İbr.6:9; krş. 1Yu.2:19). Bu sözde Hıristiyanlar, Tanrı’nın sunduğu bereketleri görmelerine rağmen O’nun vaatlerine inanmadıkları için, vaat edilen topraklara giremeyen İsrailliler gibi (Say.13. bölüm), Tanrı’nın sözüne inatla karşı çıkmış olurlar (bkz. İbr.10:26-31 ve ilgili notlar; krş. 2Pe.2:20-22 ve ilgili notlar). gelecekçağın Bkz. Mar.10:29-30 ve ilgili not; 1Ti.6:19.
6:4-8 Üçüncü uyarı (bkz. İbr.2:1-4’e ait not).
6:8 yanmaktır Krş. İbr.11:26-27 ve ilgili not.
6:9 daha iyi olduğuna, kurtuluşa uygun düştüğüne eminiz Bu sözler İbr.6:4-8’de ele alınan konunun kurtuluşla ilgili olduğunu gösterir. Burada bazılarının kurtulduğundan emin olunmadığı görülse de, Tanrı’nın birçoğunun arasında etkin olduğuna dair bir güven söz konusudur. Değişen yaşamları ve sevgiyle yaptıkları iyilikler (İbr.6:10) bu kişilerin birçoğunun yeniden doğduğunu gösterir (bkz. Yu.3:3-5; Tit.3:4-6 ve ilgili not; 1Pe.1:3-11).
6:11 sona dek ‘Ölene dek’ anlamında. Umudunuzdan doğan tam güvenceye kavuşmanız Bkz. İbr.3:6 ve ilgili not; İbr.11:1; 2Pe.1:10 ve ilgili not.
6:12 Tembel Bkz. İbr.5:11 ve ilgili not. vaat edilenleri iman ve sabır aracılığıyla miras alanların Bkz. 11. bölüm.
6:13 Tanrı İbrahim’e vaatte bulunduğu zaman İbrahim’in soyunun çoğalacağına dair vaat, onun değişmez niteliğini vurgulamak için bir antla verilmişti (bkz. Yar.22:16-18). Tanrı ant içerek zaten mutlak güvenilir olan vaadini iki kat daha güvenilir kılar (bkz. İbr.6:18 ve ilgili not).
6:15 sabırla dayanarak vaade erişti İbrahim’in oğlu İshak’ın doğumu, İbrahim’e soyunun sürüp çoğalacağı vaadinin verilmesinden yirmi beş yıl sonra gerçekleşmişti (Yar.12:1-4; Yar.17:2; Yar.18:10; Yar.21:5).
6:18 bu iki değişmez şey Tanrı’nın vaadi ve andı (hem İbrahim’le ilgili hem de Mesih’in sonsuz ve üstün kâhinlik düzeniyle ilgili, bkz. Mez.110). büyük cesaret bulalım İmanlılar, Tanrı’nın amacı, vaadi ve sadakati sayesinde kurtuluşa kavuştuklarından emin olabilirler (bkz. İbr.11:13; Yu.8:56 ve ilgili notlar; Makale: Kurtuluş, s.1716).
6:19 Canlarımız için... sağlam ve güvenilir İmanlının Mesih’e bağlı olan umudu kurtuluşunun temelidir (ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Umut, s.1666). perdenin arkasındaki iç bölmeye Mesih’in En Kutsal Yer’e girmiş olması, kendisine iman edenlerin de oraya gireceğinin güvencesidir.
6:20 Melkisedek düzeni uyarınca sonsuza dek başkâhin Konu, İbr.5:6-10’da kısaca ele alınır ve 7. bölümde detaylıca işlenir. başkâhin Bkz. İbr.2:17’ye ait not.
4:14-7:28 Mez.110:4’ün bir açıklaması (bkz. Giriş). Başkâhin Mesih’in kâhin Harun’dan üstünlüğü açıklanmaktadır (bkz. Bilgi Kutusu: Kâhinler, s.128).

Videolar

İbraniler Girişi

Genel Bakış: Yazar ne kendi kimliğini, ne de mektubu kime yazdığını açıklıyor. Böylece işimiz, metinde verilen ipuçlarından bazı sonuçlar çıkarmaya kalıyor. Yazarın kendisi, İsa'nın on iki elçisi arasında yer almaz; ama İsa'nın öğretilerini ilk izleyicilerinden duymuştur (2:2-3). Eski Antlaşma'yı iyi bildiği apaçık; Eski Antlaşma'dan yaptığı 29 aktarmanın yanısıra, 50'nin üzerinde bölümden de söz eder. Geleneksel başlıkla (İbraniler'e) içeriğin tamamı, mektubun Yahudi asıllı Mesih inanlılarına yazıldığını gösteriyor. Bu insanlar, daha önce ölüm derecesinde olmamakla birlikte, inançları uğruna büyük baskılara uğramışlardı1. Ama şimdi o kadar gayretli görünmüyorlar. Bunun için inandıklarına sımsıkı sarılmaya özendiriliyorlar2. Mektubun İ.S. 70'ten önce yazıldığı anlaşılıyor. Çünkü Yeruşalim'deki tapınağın İ.S. 70 yılında yıkılmasından hiç söz edilmiyor. Tersine yazar, tapınakta sürekli sunulan sunulardan söz ediyor (örn. 9:6-9).

Mektubun İçeriği: Yazarın ilk sözleri, iletmek istediği bildiriyi özetliyor: «Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez çeşitli yollardan atalarımıza seslendi. Bu son çağda da her şeye mirasçı kıldığı ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğlu'yla bize seslenmiştir». İbraniler, özde Tanrı Oğlu'na ilişkin bir mektuptur3. Yazar, Oğul'u meleklerden (1:4-14; 2:15-18) ve Musa'dan (3:2-6) üstün gösterir. Zayıflıklarımızı bilen, «Kendisini bir kez kurban ederek günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkan» ve kendisinin aracılığıyla «Tanrı'ya yaklaşanları tümüyle kurtarabilen» başkâhin O'dur (4:15; 9:26; 7:25). Başkâhin olarak ortaya çıkması, Kutsal Yasa'da değişikliği gerekli kılıyor4; yeni bir antlaşma eskisinin yerini alıyor. Bu yeni antlaşmaya göre Tanrı diyor ki, «Yasalarımı zihinlerine işleyeceğim, yüreklerine yazacağım. Ben onların Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacak... Suçlarını bağışlayacağım, günahlarını artık anmayacağım»5. İsa, Tanrı'nın huzuruna giden yeni bir yol açtı. Biz de Tanrı'ya güvenle yaklaşabiliriz (10:19-22).

Mektup ayrıca Tanrı'dan uzaklaşmak tehlikesiyle ilgili uyarılar içerir6. «İman olmadan Tanrı'yı hoşnut etmek olanaksızdır» ifadesinin yer aldığı 11. bölüm, iman konusunda eşsiz bir bölümdür. İmanda örnek alınacak erkek ve kadınlardan söz ediliyor. Bunlar öyle kişiler ki, «Tanrı onların Tanrısı olarak anılmaktan utanmıyor.»

Mektubun son bölümü uygulamaya yönelik öğütler içerir.

Ana Hatlar:

1:1-3 Giriş
1:4-3:6 Mesih'in üstünlüğü
3:7-4:13 Yüreklerinizi nasırlaştırmayın
4:14-7:28 Başkâhinimiz Mesih
8:1-9:28 Daha iyi bir antlaşma
10:1-39 Daha iyi bir kurban
11:1-40 İmanın zaferi
12:1-29 Tanrı sözünü reddetmeyin
13:1-25 Son öğütler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 27

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş