İbraniler 6:1-2

6
1-2Bunun için, ölü işlerden tövbe etmenin ve Tanrı'ya inanmanın temelini, vaftizler, elle kutsama[a], ölülerin dirilişi ve sonsuz yargıyla ilgili öğretinin temelini yeni baştan atmadan Mesih'le ilgili ilk öğretileri aşarak yetkinliğe doğru ilerleyelim.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

4:14-7:28 Mez.110:4’ün bir açıklaması (bkz. Giriş). Başkâhin Mesih’in kâhin Harun’dan üstünlüğü açıklanmaktadır (bkz. Bilgi Kutusu: Kâhinler, s.128).
6:1-2 tövbe Bkz. Makale: Tövbe, s.1438. Tanrı’ya inanma Bkz. Bilgi Kutusu:İman, s.1821. vaftizler Yahudilik inancındaki yıkanma törenlerinden, Yahya’nın vaftizinden ve İsa’nın imanlılara buyurduğu vaftizden söz ediliyor (bkz. Mat.28:19 ve ilgili not; Makale: Vaftiz, s.1591). elle kutsama Grekçe’den birebir çevirisi: “eller koyma”. Vaftizin ardından vaftiz olan için dua ederken (Elç.8:17), imanlılar topluluğunda belirli bir hizmete atama (bkz. Elç.6:5-6; Elç.13:3; 1Ti.4:14 ; 1Ti.5:22 ve ilgili notlar), hastaların iyileştirilmesi (bkz. Mar.1:41; Mar.6:5; Luk.4:40; Elç.28:8) ve insanların genel anlamda kutsanması (bkz. Mat.19:13-15 ; Mar.10:16) sırasında ve ruhsal armağanların alınmasına aracı olmak (Elç.19:6; 1Ti.4:14; 2Ti.1Ti.1:6) üzere böyle yapılır. Eski Antlaşma döneminde kutsamak (Yar.48:13-20), görevlendirmek (Say.27:23) ve özdeşleşmek (günahkar kişinin kurbanın başına elini koyması, Lev.1:4) üzere el koyulurdu. ölülerin dirilişi Yargı gününde tüm insanların dirilişi (bkz. Yu.5:25-29; Yu.11:25; 2Ko.4:14; Va.20:11-15; bkz. Bilgi Kutusu: Diriliş, s.1704). sonsuz yargı Bkz. Makale: Yargı, s.260; Mat.25:41-46; Va.20:11-15. ölü işlerden Kişinin, ancak lütufla kavuşulması mümkün olan sonsuz yaşamı, kendi çabalarıyla (birtakım dinsel eylemler, sevap kazanma amacıyla yapılan iyilikler vs.) kazanmak üzere yaptığı her şey (bkz. İbr.9:14; ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Lütuf, s.1733).

Videolar

İbraniler Girişi

Genel Bakış: Yazar ne kendi kimliğini, ne de mektubu kime yazdığını açıklıyor. Böylece işimiz, metinde verilen ipuçlarından bazı sonuçlar çıkarmaya kalıyor. Yazarın kendisi, İsa'nın on iki elçisi arasında yer almaz; ama İsa'nın öğretilerini ilk izleyicilerinden duymuştur (2:2-3). Eski Antlaşma'yı iyi bildiği apaçık; Eski Antlaşma'dan yaptığı 29 aktarmanın yanısıra, 50'nin üzerinde bölümden de söz eder. Geleneksel başlıkla (İbraniler'e) içeriğin tamamı, mektubun Yahudi asıllı Mesih inanlılarına yazıldığını gösteriyor. Bu insanlar, daha önce ölüm derecesinde olmamakla birlikte, inançları uğruna büyük baskılara uğramışlardı1. Ama şimdi o kadar gayretli görünmüyorlar. Bunun için inandıklarına sımsıkı sarılmaya özendiriliyorlar2. Mektubun İ.S. 70'ten önce yazıldığı anlaşılıyor. Çünkü Yeruşalim'deki tapınağın İ.S. 70 yılında yıkılmasından hiç söz edilmiyor. Tersine yazar, tapınakta sürekli sunulan sunulardan söz ediyor (örn. 9:6-9).

Mektubun İçeriği: Yazarın ilk sözleri, iletmek istediği bildiriyi özetliyor: «Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez çeşitli yollardan atalarımıza seslendi. Bu son çağda da her şeye mirasçı kıldığı ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğlu'yla bize seslenmiştir». İbraniler, özde Tanrı Oğlu'na ilişkin bir mektuptur3. Yazar, Oğul'u meleklerden (1:4-14; 2:15-18) ve Musa'dan (3:2-6) üstün gösterir. Zayıflıklarımızı bilen, «Kendisini bir kez kurban ederek günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkan» ve kendisinin aracılığıyla «Tanrı'ya yaklaşanları tümüyle kurtarabilen» başkâhin O'dur (4:15; 9:26; 7:25). Başkâhin olarak ortaya çıkması, Kutsal Yasa'da değişikliği gerekli kılıyor4; yeni bir antlaşma eskisinin yerini alıyor. Bu yeni antlaşmaya göre Tanrı diyor ki, «Yasalarımı zihinlerine işleyeceğim, yüreklerine yazacağım. Ben onların Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacak... Suçlarını bağışlayacağım, günahlarını artık anmayacağım»5. İsa, Tanrı'nın huzuruna giden yeni bir yol açtı. Biz de Tanrı'ya güvenle yaklaşabiliriz (10:19-22).

Mektup ayrıca Tanrı'dan uzaklaşmak tehlikesiyle ilgili uyarılar içerir6. «İman olmadan Tanrı'yı hoşnut etmek olanaksızdır» ifadesinin yer aldığı 11. bölüm, iman konusunda eşsiz bir bölümdür. İmanda örnek alınacak erkek ve kadınlardan söz ediliyor. Bunlar öyle kişiler ki, «Tanrı onların Tanrısı olarak anılmaktan utanmıyor.»

Mektubun son bölümü uygulamaya yönelik öğütler içerir.

Ana Hatlar:

1:1-3 Giriş
1:4-3:6 Mesih'in üstünlüğü
3:7-4:13 Yüreklerinizi nasırlaştırmayın
4:14-7:28 Başkâhinimiz Mesih
8:1-9:28 Daha iyi bir antlaşma
10:1-39 Daha iyi bir kurban
11:1-40 İmanın zaferi
12:1-29 Tanrı sözünü reddetmeyin
13:1-25 Son öğütler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 27

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş