Yeşaya 14:18-24

« Yeşaya 13 | Yeşaya 14 | Yeşaya 15 »
18Ulusların bütün kralları tek tek,
Görkemli mezarlarda yatıyor.
19Ama sen reddedilen bir dal gibi
Mezarından dışarı atıldın;
Bedenleri kılıçla delinip
Ölüm çukurunun dibine atılmış ölülerle örtülüsün;
Ayak altında çiğnenen leş gibisin.
20Ülkeni harap edip halkını katlettiğin için
Başkaları gibi gömülmeyeceksin.
Kötülük yapan soy bir daha anılmayacak.
21Atalarının suçundan ötürü
Babil Kralı'nın oğullarını boğazlamak için yer hazırlayın.
Kalkıp dünyayı sahiplenmesinler,
Yeryüzünü kentlerle doldurmasınlar.
22“Babil halkına karşı harekete geçeceğim”
Diyor Her Şeye Egemen RAB,
“Babil'in adını, sağ kalanlarını,
Oğullarını, torunlarını dünyadan sileceğim.”
Böyle diyor RAB.
23“Babil'i baykuş yuvasına, bataklığa çevirecek,
Yıkım süpürgesiyle süpüreceğim”
Diyor Her Şeye Egemen RAB.
Rab Asurlular'ı Cezalandıracak
24 Her Şeye Egemen RAB ant içerek şöyle dedi:
“Düşündüğüm gibi olacak,
Tasarladığım gibi gerçekleşecek.
« Yeşaya 13 | Yeşaya 14 | Yeşaya 15 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

13:1-23:18 Öbür uluslara yönelik peygamberlikler (ayrıca bkz. Yer.46-51. bölümler; Hez.25-32. bölümler;Amo.1-2. bölümler; Sef.2:4-15 ve ilgili notlar). Tanrı’nın kendi halkını yargılaması, putperest ulusları cezasız bırakacağı anlamına gelmez (bkz. Yer.25:29). Tanrı’nın öbür uluslara vereceği cezalar halkına sağlayacağı kurtuluşun bir parçasıdır (bkz. örn. Yer.10:12). Bu yüzden İsrailliler’in, Tanrı’nın yargılamak üzere olduğu bu uluslara güvenmemesi ve onlardan korkmaması gerekiyordu.
13:1-14:27 Bu peygamberlik sözleri Babil Krallığı’yla değil, Asur Krallığı döneminde kent olan Babil’le ilgilidir. Bu yüzden peygamberlik gerçekteAsur Krallığı’na karşıdır ve Babil bu bağlamdaAsur’un en önemli kentidir. İÖ 729’dan itibarenAsur kralları, ayrıca “Babil kralı” unvanını da taşımaya başladılar.
14:3-21 Babil Kralı kendisini ne kadar yüce ve ilâhi güce sahip görürse görsün (bkz. Yşa.14:12-14), tüm dünya önderleri gibi o da ölecektir.
14:16-20 Bu ayetlerde (ve muhtemelen Yşa.14:9-10’da) söz edilenlerin ölüler diyarında değil, yeryüzünde gerçekleştiği anlaşılmaktadır.
14:18 Ulusların bütün kralları Bkz. Yşa.14:9’a ait not.
14:19 Mezarından dışarı atıldın Ölenin onurlu bir şekilde gömülmesi çok önemliydi; sıradan bir yere atılması korkunç bir kader sayılırdı, çünkü gerekli biçimde gömülmeyenlerin ruhunun esenlikte olmayacağına inanılırdı. Ayak altında çiğnenen leş Bkz. Yşa.5:25.
14:21 oğullarını boğazlamak Kişinin mezar taşının yanı sıra çocukları da onun adını yaşatırdı (krş. 2Sa.18:18). Babil Kralı ikisinden de mahrum kalacaktı (krş. Yşa.47:9).
14:22 sağ kalanlarını İsrailliler arasında sağ kalanlar olmasına karşın (bkz. Yşa.10:20-22 ve ilgili not; Yşa.11:11,Yşa.11:16) Babil’de kimse sağ kalmayacaktır.
14:22-23 Yargı tüm Babil Kenti’ni ve halkını içine almaktadır (bkz. Yşa.14:3-21’e ait not); İÖ 689’da Sanherib’in saldırısıyla kısmen ve İÖ 539’da Medler ve Persler’in yaptığı yıkımla tam olarak yerine gelmiştir.
14:23 Bkz. Yşa.13:20-22 ve ilgili notlar. bataklığa Bir zamanlar Kildani oymaklarının yaşadığı (bkz. Ezr.5:12’ye ait not) Babil’in güney bölgesi, bataklık bir araziydi.
14:24-27 Bkz. Sef.2:13-15 ve ilgili notlar; ayrıca bkz. Yşa.13:1-14:27’ye ait not.
14:24 gerçekleşecek Mutlak egemen olan Tanrı’nınAsur ve Babil ile ilgili tasarısı.

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş