Yeşaya 7:1-9

7
Kral Ahaz'a Bir İşaret: İmmanuel
1 Uzziya oğlu Yotam oğlu Ahaz Yahuda Kralı'yken, Aram Kralı Resin'le Remalya oğlu İsrail Kralı Pekah Yeruşalim'e saldırdılar, ama ele geçiremediler.
2Davut'un torunları Aram'ın Efrayimliler'le güçbirliği ettiğini duydular. Ahaz'la halkının yürekleri rüzgarda sallanan orman ağaçları gibi titremeye başladı.
3Bu arada RAB Yeşaya'ya şöyle seslendi: “Ahaz'ı karşılamak için oğlun Şear-Yaşuv'la[a] birlikte Yukarı Havuz'un su yolunun sonuna, Çırpıcı Tarlası'na giden yola çık. 4Ona de ki, ‘Dikkatli ve sakin ol, korkma! Şu tüten iki yanık odun parçasının –Aram Kralı Resin'le Remalya'nın oğlunun– öfkesinden korkma. 5Aram, Efrayim ve Remalya'nın oğlu sizin için kötü şeyler tasarlıyor. Diyorlar ki, 6Haydi, Yahuda'ya saldıralım, halkı korkutup ülkeyi ele geçirelim, Taveal'ın oğlunu kral ilan edelim.
7“ ‘Buna karşılık Egemen RAB diyor ki, bu tasarı asla gerçekleşmeyecek. 8Çünkü Şam sadece Aram'ın başkenti, Resin de sadece Şam'ın başıdır. Efrayim'e gelince, altmış beş yıl içinde paramparça edilip halk olmaktan çıkacak. 9Samiriye sadece Efrayim'in başkenti, Remalya'nın oğlu da sadece Samiriye'nin başıdır. Bana güvenmezseniz, güvenlikte olamazsınız.’ ”
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

7:1-12:6 Yeşaya’nın peygamberlik sözlerinin ikinci kısmı (krş. Yşa.1:1-6:13’e ait not). Halk kendilerini kurtaracağını düşündükleri insanlara ve uluslara değil, Tanrı’ya güvenmeye çağrılır. Bu çağrıyı reddettikleri için Tanrı onları güvendikleri uluslar aracılığıyla yargılayıp cezalandıracaktır.
7:1-25 Aram Kralı Resin ile İsrail Kralı Pekah (muhtemelen İÖ 735-734), Yahuda Kralı Ahaz’ı devirip yerine kendilerini destekleyecek başka bir kral atayarakAsurlular’a karşı kurdukları ittifakı güçlendirmek istemişlerdi. Yeşaya ise Resin ve Pekah’dan korkup onlara karşı müttefik güç arayışına giren Ahaz’ın Asurlular’la ittifak kurmasına engel olmaya çalışıyordu (bkz. 2Kr.16:5-18; 2Ta.28:16-21). Pekah İÖ 752-732 arasında krallık yaptı (bkz. 2Kr.15:27-31).
7:2 Davut’un torunları İfade, RAB’bin Davut’a verdiği vaadi akla getirir (bkz. 2Sa.7:8-11). Efrayimliler’le Kuzeydeki krallık İsrail’i temsilen söylenmiştir. yürekleri... titremeye Aramlılar ve İsrailliler daha önce Ahaz’ı yenilgiye uğratmışlardı (2Ta.28:5-8).
7:3 Şear-Yaşuv ‘Sağ kalanlar dönecek’ anlamına gelir (ayrıca bkz. Yşa.10:20-22 ve ilgili not). Yeşaya, oğullarına simgesel adlar vermiştir (bkz. Yşa.8:1,Yşa.8:3,Yşa.8:18). Bu adın hem olumsuz (bir yargı olacak) hem de olumlu (sağ kalanlar dönecek) yönleri vardır (ayrıca bkz. Makale: Kalıntı, s.948).
7:4 korkma Şam (Aram’ın başkenti; bkz. Yşa.7:8), III. Tiglat-Pileser tarafından İÖ 732’de yerle bir edilecek ve İsrailliler de aynı yıl bozguna uğratılacaktı.
7:6 Taveal’ın Şeria Irmağı’nın doğusundaki “Tov yöresi” ile (bkz. Hak.11:3 ve ilgili not) ilişkilendirilen Aramice bir ad.
7:8 Yaklaşık İÖ 670’ te Asur Kralı Esarhaddon (ve ondan kısa süre sonra Asurbanipal) İsrail topraklarına yabancı halklar yerleştirdi. Geride kalan az sayıda İsrailli’nin bu halklardan olanlarla evlenmesi sonucunda Samiriyeliler’in ortaya çıktığı düşünülür (bkz. 2Kr.17:24-34; 2Kr.17:29’a ait not).
7:9 güvenmezseniz... olamazsanız İbranice’de aynı fiil kökünden gelen bu iki ifadenin kullanılması, RAB’bin verebileceği bu olası cezanın uygunluğunu ortaya koyar.

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş