Mısır'dan Çıkış 26:31

26:1-37 Tanrı’nın Konutu’nu Bkz. Çık.25:8-9’a ait not; Tablo: Buluşma Çadırı; Buluşma Çadırı’ndaki Eşyalar, s.124-125. Bu yapı 4.5 m genişliğinde, 13.5 m uzunluğunda ve 4.5 m yüksekliğinde olup üç ayrı bölüme ayrılıyordu. İnce ketenden yapılan işlemeli astar (Çık.26:1-6), keçi kılından dokunmuş perde (Çık.26:7-13) ve biri kırmızı boyalı koç derisi ve öbürü bir tür yunus balığı derisinden (Çık.26:14) yapılmış iki örtüyle kaplanacaktı. İç tavan düzdü, ancak muhtemelen deri örtülerin kenarları, çadırlardaki gibi sarkıktı. Konuta yakın eşyalar, ya altından yapılmış ya da altınla kaplanmıştı; daha uzaktaki eşyalar ise (bkz. Çık.27:2-6; Çık.30:18) ya tunçtan yapılmış ya da tunçla kaplanmıştı. Konutun çerçevelerini destekleyen tabanlar ve bölme perdesini tutan dört direk ise gümüşten yapılmıştı (bkz. Çık.26:20-21,Çık.26:25,Çık.26:32). Konut, Tanrı’nın kraliyet çadırıydı. Şekil ve süslemeler, Tanrı’nın hüküm sürdüğü evreni simgeliyordu. Böylece konut, Yaratıcı’nın egemenlik sürdüğü evrenin merkezini, yani göksel ve yersel âlemlerin buluştuğu yeri temsil ediyordu. Tanrı orada, halkının arasında “yaşıyordu” ve halkı bu yer aracılığıyla O’na yaklaşabiliyordu (bkz. Bilgi Kutusu: Buluşma Çadırı ve Tapınak, s.122). lacivert, mor, kırmızı iplikle özenle dokunmuş ince ketenden Bkz. Çık.25:4’e ait not. Keruvlarla Bkz. Çık.25:18 ve ilgili notlar.

26:31-35 Tanrı’nın Konutu bir perdeyle, Kutsal Yer ve En Kutsal Yer adları verilen ve ilki ikincisinin iki katı genişliğinde olan iki odaya bölünmüştü. En Kutsal Yer, boyutları yaklaşık beşer metre olan bir küp biçimindeydi. Keruvlar’la süslenmiş ince ketenden perdelerle çevrelenen ve içinde yalnızca Antlaşma Sandığı’nın bulunduğu bu kısım, Tanrı’nın tahtının bulunduğu yeri temsil ediyordu (bkz. Çık.26:1’e ait not). Kutsal Yer ise adak ekmeklerinin sürekli sunulduğu (bkz. Çık.25:30’a ait not) ve buhur sunağından yükselen güzel kokular aracılığıyla halkın Tanrı’nın huzuruna çıktığı (bkz. Çık.30:1’e ait not) konuk odasını simgeliyordu.

26:31 perde Kutsal Yer’i En Kutsal Yer’den ayırıyordu (bkz. Çık.26:33). İsa Mesih çarmıhta öldüğü zaman tapınağın perdesinin yırtılması, İsa’nın sağladığı kefaretin insanın Tanrı’nın huzuruna doğrudan girmesini mümkün kıldığını gösterir (bkz. Mar.15:38; İbr.6:19-20; İbr.10:19-22). Keruvlar’la Bkz. Çık.26:1 ve ilgili not. Kutsal Yer’e girişte bulunan perde Keruvlar’la süslü değildi (bkz. Çık.26:36).