Mısır'dan Çıkış 7:14-8

3:1-18:27 Bu bölümler, kitabın ikinci ana kısmını oluşturur. Bu kısımda, koyun güden Musa’nın Tanrı halkını gütmeye çağrılması (krş. Davut, 2Sa.7:8), Mısır üzerine gönderilen belalar, İsrailliler’in Mısır’dan çıkışı (Fısıh Bayramı, denizden geçiş) ve Sina Dağı’na yolculuk konuları yer alır.

7:9-10 yılan Bu sözcüğün İbranicesi, Çık.4:3’te “yılan” diye çevrilen sözcükten farklıdır (bkz. “canavar”, Mez.74:13).

7:11 bilgelerini, büyücülerini Bkz. Yar.41:8’e ait not. Eski Yahudi kaynaklarına göre, Musa’ya karşı gelen iki büyücünün adları Yannis’le Yambris’tir (bkz. 2Ti.Yar.3:8; ilkinin adı Kumran Tomarları’nda geçer). Mısırlı büyücüler de büyüleriyle Ya el çabukluğuyla ya da cinlerin yardımıyla.

7:12 Harun’un değneği... yuttu Tanrı’nın firavuna ve Mısır’ın tanrılarına olan üstünlüğünün göstergesidir.

7:13 inat etti Firavun Tanrı’yı ve sözlerini ciddiye almayı ısrarla reddeder (ayrıca bkz. Çık.4:21’e ait not).

7:14-10:29 İlk dokuz bela, üçer beladan oluşan üç gruba ayrılır (Çık.7:14-8:19; Çık.8:20-9:12; Çık.9:13-10:29). İlk üç bela firavunun meydan okumasına bir yanıt niteliğindedir: Firavun RAB’bin kim olduğunu öğrenir (Çık.7:17). İkinci üç bela RAB’bin sadece İsrail’in Tanrısı değil, Mısır’da da etkin ve egemen RAB olduğunu gösterir (Çık.8:22). Üçüncü üç bela ise RAB’bin eşsiz olduğunu vurgular (Çık.9:14). Bu amaçlar hem firavun ve Mısırlılar’a hem de İsrail’e yöneliktir. Bazı uzmanlara göre, bunlar Tanrı’nın doğrudan yaptığı mucizelerdir. Bazıları ise, Tanrı’nın doğaüstü müdahalesinin olayların zamanlamasına (tüm şartların bir araya gelmesini sağlayarak) ve yoğunluğuna yöneliktir.