Eyüp 29:12-17

« Eyüp 28 | Eyüp 29 | Eyüp 30 »
12Çünkü yardım isteyen yoksulu,
Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.
13Ölmekte olanın hayır duasını alır,
Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.
14Doğruluğu giysi gibi giyindim,
Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.
15Körlere göz,
Topallara ayaktım.
16Yoksullara babalık eder,
Garibin davasını üstlenirdim.
17Haksızın çenesini kırar,
Avını dişlerinin arasından kapardım.
« Eyüp 28 | Eyüp 29 | Eyüp 30 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

29:1-31:40 Eyüp’ün son savunması üç bölümlük bir özet halinde sunulur: Birinci bölümde (29. bölüm), eski mutluluğu, zenginliği ve saygınlığı anlatılır; ikinci bölüm (30. bölüm), her şeyini, özellikle saygınlığını kaybetmesi üzerine yakılan bir ağıttır; üçüncü bölüm (31. bölüm) ise suçsuzluğunun son bir ilanıdır. Eyüp’ün bu bölümlerdeki sözleri, dostlarına veya Tanrı’ya hitap edilmeden (Eyü.30:20-23 ve Eyü.31:35 hariç) söylenmiş uzun bir monolog şeklindedir; yine de dolaylı olarak Tanrı’ya seslenmektedir.
29:1-25 Sami edebiyatının, simetrik bir biçim arz eden tipik bir örneğidir: kutsama (Eyü.29:2-6), onur (Eyü.29:7-10), iyilik (Eyü.29:11-17), kutsama (Eyü.29:18-20), onur (Eyü.29:21-25).
29:14 Simetrik biçimin (bkz. Eyü.29:1-25’e ait not) ortasında yer alan bu ayet, öz bir şekilde Eyüp’ün sahip olduğu saygınlığın nedenini ortaya koyar.

Videolar

Eyüp Girişi

Eyüp Kitabı büyük felakete uğrayan doğru bir adamın çektiği acıları anlatır. Eyüp bütün çocuklarını, malını mülkünü yitirir, korkunç bir hastalığa yakalanır. Kitap, Eyüp ve üç arkadaşının bu felaketlere karşı gösterdikleri tepkiyi karşılıklı üç konuşmayla açıklamaktadır. İnsanlara yaklaşımı tartışılan Tanrı'nın bizzat kendisi sonunda Eyüp'e görünüyor.

Arkadaşları Eyüp'ün çektiği acıyı geleneksel dini kavramlarla açıklıyor. Tanrı'nın her zaman iyiliği ödüllendirip kötülüğü cezalandırdığını varsayıyor, Eyüp'ün günah işlediği için bu acıları çektiğini düşünüyorlar. Ama bu düşünce Eyüp'ün durumunu açıklamak için çok yetersiz kalıyor. Eyüp bu acımasız cezayı hak etmemiştir. Çünkü alışılmışın ötesinde iyi ve doğru bir insandır. Kendisi gibi birisinin başına bu denli kötülük gelmesine Tanrı'nın nasıl izin verdiğini anlayamıyor, Tanrı'ya cesurca meydan okuyor. İmanını yitirmiyor, ama Tanrı'nın önünde aklanıp yeniden iyi insan olarak onuruna kavuşmak istiyor.

Tanrı Eyüp'ün sorularına yanıt vermez, ama ilahi güç ve bilgeliğinin şiirselliğiyle imanına karşılık verir. O zaman Eyüp Tanrı'nın yücelik ve bilgeliğini kabul eder, öfkeli ve kaba sözlerden ötürü tövbe eder.

Kitap, sonuç olarak Eyüp'ün eski gönencine nasıl kavuştuğunu, hatta daha da zengin olduğunu anlatır. Tanrı Eyüp'ün çektiği acıların nedenini anlamayan arkadaşlarını azarlar. Yalnız Eyüp Tanrı'nın üstünlüğünü sezebilmiştir.

Ana Hatlar:

1:1-2:13 Öndeyiş
3:1-31:40 Eyüp ve üç arkadaşı
a. 3:1-26 Eyüp'ün yakınması
b. 4:1-14:22 İlk karşılıklı konuşma
c. 15:1-21:34 İkinci karşılıklı konuşma
ç. 22:1-27:23 Üçüncü karşılıklı konuşma
d. 28:1-28 Bilgeliğe övgü
e. 29:1-31:40 Eyüp'ün son söyledikleri
32:1-37:24 Elihu'nun konuşması
38:1-42:6 Tanrı'nın Eyüp'e yanıtı
42:7-17 Sonsöz
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş