Eyüp 31:5-33

5“Eğer yalan yolunda yürüdümse,
Ayağım hileye seğirttiyse,
6–Tanrı beni doğru teraziyle tartsın,
Kusursuz olduğumu görsün–
7Adımım yoldan saptıysa,
Yüreğim gözümü izlediyse,
Ellerim pisliğe bulaştıysa,
8Ektiğimi başkaları yesin,
Ekinlerim kökünden sökülsün.
9“Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam,
Komşumun kapısında pusuya yattıysam,
10Karım başkasının buğdayını öğütsün,
Onunla başka erkekler yatsın.
11Çünkü bu utanç verici,
Yargılanması gereken bir suç olurdu.
12Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o,
Bütün ürünümü kökünden kavururdu.
13“Benimle ters düştüklerinde
Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,
14Tanrı yargıladığında ne yaparım?
Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?
15Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı?
Rahimde bize biçim veren O değil mi?
16“Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse,
Dul kadının umudunu kırdımsa,
17Ekmeğimi yalnız yedim,
Öksüzle paylaşmadımsa,
18Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse,
Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,
19Giysisi olmadığı için can çekişen birini
Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,
20Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam,
O da içinden beni kutsamadıysa,
21Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek
Öksüze el kaldırdımsa,
22Kolum omuzumdan düşsün,
Kol kemiğim kırılsın.
23Çünkü Tanrı'dan gelecek beladan korkarım,
O'nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.
24“Eğer umudumu altına bağladımsa,
Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,
25Servetim çok,
Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,
26Işıldayan güneşe,
Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,
27İçimden ayartıldımsa,
Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,
28Bu da yargılanacak bir suç olurdu,
Çünkü yücelerdeki Tanrı'yı yadsımış olurdum.
29“Eğer düşmanımın yıkımına sevindim,
Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,
30–Kimsenin canına lanet ederek
Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–
31Evimdeki insanlar, ‘Eyüp'ün verdiği etle
Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,
32–Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi,
Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–
33-34Kalabalıktan çok korktuğum,
Boyların aşağılamasından yıldığım,
Susup dışarı çıkmadığım için
Suçumu bağrımda gizleyip
Adem gibi isyanımı örttümse,
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

29:1-31:40 Eyüp’ün son savunması üç bölümlük bir özet halinde sunulur: Birinci bölümde (29. bölüm), eski mutluluğu, zenginliği ve saygınlığı anlatılır; ikinci bölüm (30. bölüm), her şeyini, özellikle saygınlığını kaybetmesi üzerine yakılan bir ağıttır; üçüncü bölüm (31. bölüm) ise suçsuzluğunun son bir ilanıdır. Eyüp’ün bu bölümlerdeki sözleri, dostlarına veya Tanrı’ya hitap edilmeden (Eyü.30:20-23 ve Eyü.31:35 hariç) söylenmiş uzun bir monolog şeklindedir; yine de dolaylı olarak Tanrı’ya seslenmektedir.
31:1-40 Bkz. Eyü.29:1-31:40’a ait not. Eyüp sıralanan tüm günahları reddeder ve RAB’be sadık olduğunu söyler. Keskin hukuksal terimler kullanan Eyüp, kendi üzerine bir dizi lanet okuyarak (Eyü.31:8,Eyü.31:10-12,Eyü.31:14-15,Eyü.31:22-23,Eyü.31:28,Eyü.31:40), suçsuz olduğunu ve RAB’be sadık kaldığını bildirir (Eyü.31:5-7,Eyü.31:9,Eyü.31:13,Eyü.31:16-21,Eyü.31:24-27,Eyü.31:29-34,Eyü.31:38-39), ardından savunmasını imzalayarak (Eyü.31:35) sözlerini noktalar. Eyüp’ün bu bölümde tanımlanan yüksek ahlâksal ve etik değerleri, Eski Antlaşma dönemindeki insanların gerçekten derin bir ahlâk ve etik anlayışına sahip olduklarını göstermektedir.
31:12 Zina yapan adam kendi hayatını yok eder (ayrıca bkz. Özd.6:26,Özd.6:29). Yıkım diyarına Bkz. Eyü.26:6’ya ait not.
31:13-23 Bu ayetler sosyal adalet ve merhametle ilişkilidir. Eyüp’ün döneminden yüzyıllar sonra (İÖ 8-6. yüzyıllarda) İsrail halkının yargılanıp Tanrı tarafından sürgün edilmesinin temel nedenlerinden biri, adaletsizliğin yaygın olması, yoksullarla mazlumların haklarının çiğnenmesi olacaktı (bkz. örn. Yşa.10:1-4; Hez.9:9-10; Amo.5:1-17,Amo.5:24; Mik.2:1-11; Zek.7 :8-14).
31:16-17 Dul kadının... Öksüzle Çoğunlukla istismar edilen kesimleri temsil ederler (bkz. Yşa.10:1-4; Zek.Yşa.7:8-14).
31:19-20 Krş. Luk.3:11.
31:23 Eyüp’ün bilgeliği Tanrı korkusuyla ilişkilidir (bkz. 28. bölüm).
31:24-28 Açgözlülük (Eyü.31:24-25) ile putperestlik (Eyü.31:26-27), Tanrı’nın gözünde eşit derecede suçtur (Eyü.31:28; bkz. Mat.6:21,Mat.6:24; Kol.3:5).
31:25 Servetim çok Büyük bir servete sahip olmasına rağmen (bkz. Eyü.1:3), Eyüp buna güvenerek yaşamıyordu.
31:27 öpücük Bkz. 1Kr.19:18; Hoş.13:2 ve ilgili not.
31:29-34 Bu ayetlerde kincilikten (Eyü.31:29-30), cimrilikten, konuksever olmamaktan (Eyü.31:31-32) ve ikiyüzlülükten (Eyü.31:33-34) söz edilir. Bunların her biri, Eyüp gibi o dönemin ileri gelenlerinin utanç duyacağı tutumlardı.
31:29-30 Eyüp’ün yüksek ahlak ve etik bilinci, düşmanının yaş adığı felaketten sevinmemeyi gerektirir (krş. Hez.35:14-15). lanet ederek Krş. Rom.12:14.

Videolar

Eyüp Girişi

Eyüp Kitabı büyük felakete uğrayan doğru bir adamın çektiği acıları anlatır. Eyüp bütün çocuklarını, malını mülkünü yitirir, korkunç bir hastalığa yakalanır. Kitap, Eyüp ve üç arkadaşının bu felaketlere karşı gösterdikleri tepkiyi karşılıklı üç konuşmayla açıklamaktadır. İnsanlara yaklaşımı tartışılan Tanrı'nın bizzat kendisi sonunda Eyüp'e görünüyor.

Arkadaşları Eyüp'ün çektiği acıyı geleneksel dini kavramlarla açıklıyor. Tanrı'nın her zaman iyiliği ödüllendirip kötülüğü cezalandırdığını varsayıyor, Eyüp'ün günah işlediği için bu acıları çektiğini düşünüyorlar. Ama bu düşünce Eyüp'ün durumunu açıklamak için çok yetersiz kalıyor. Eyüp bu acımasız cezayı hak etmemiştir. Çünkü alışılmışın ötesinde iyi ve doğru bir insandır. Kendisi gibi birisinin başına bu denli kötülük gelmesine Tanrı'nın nasıl izin verdiğini anlayamıyor, Tanrı'ya cesurca meydan okuyor. İmanını yitirmiyor, ama Tanrı'nın önünde aklanıp yeniden iyi insan olarak onuruna kavuşmak istiyor.

Tanrı Eyüp'ün sorularına yanıt vermez, ama ilahi güç ve bilgeliğinin şiirselliğiyle imanına karşılık verir. O zaman Eyüp Tanrı'nın yücelik ve bilgeliğini kabul eder, öfkeli ve kaba sözlerden ötürü tövbe eder.

Kitap, sonuç olarak Eyüp'ün eski gönencine nasıl kavuştuğunu, hatta daha da zengin olduğunu anlatır. Tanrı Eyüp'ün çektiği acıların nedenini anlamayan arkadaşlarını azarlar. Yalnız Eyüp Tanrı'nın üstünlüğünü sezebilmiştir.

Ana Hatlar:

1:1-2:13 Öndeyiş
3:1-31:40 Eyüp ve üç arkadaşı
a. 3:1-26 Eyüp'ün yakınması
b. 4:1-14:22 İlk karşılıklı konuşma
c. 15:1-21:34 İkinci karşılıklı konuşma
ç. 22:1-27:23 Üçüncü karşılıklı konuşma
d. 28:1-28 Bilgeliğe övgü
e. 29:1-31:40 Eyüp'ün son söyledikleri
32:1-37:24 Elihu'nun konuşması
38:1-42:6 Tanrı'nın Eyüp'e yanıtı
42:7-17 Sonsöz
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş