Titus 2:11-15

11Çünkü Tanrı'nın bütün insanlara kurtuluş sağlayan lütfu ortaya çıkmıştır. 12Bu lütuf, tanrısızlığı ve dünyasal arzuları reddedip şimdiki çağda sağduyulu, doğru, Tanrı yoluna yaraşır bir yaşam sürebilmemiz için bizi eğitiyor. 13Bu arada, mübarek umudumuzun gerçekleşmesini, ulu Tanrı ve Kurtarıcımız İsa Mesih'in yücelik içinde gelmesini bekliyoruz. 14 Mesih bizi her suçtan kurtarmak, arıtıp kendisine ait, iyilik etmekte gayretli bir halk yapmak üzere kendini bizim için feda etti.
15Bunları tam bir yetkiyle bildir, dinleyenleri isteklendir, günahlı olanları ikna et. Hiç kimse seni küçümsemesin.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

2:11 Çünkü Önceki ayetlerde vurgulanan ahlâksal isteklerin öğretisel temeline giriş yapılmaktadır. Ancak doğru öğreti kişide doğru davranışa yol açabilecek düşünceler geliştirebilir. Tanrı’nın... lütfu Mesih’e iman eden günahkârlar, lütuf aracılığıyla kurtuluşa kavuşur; bu, hak edilmemiş ilahi bir iyiliktir (bkz. Tit.3:4-6; Ef.2:8-9 ve ilgili notlar). Bu lütuf aynı zamanda imanlının kendisine bahşedilen kurtuluşun onu iyi eylemlere yöneltmesi gerektiğini öğretmektedir (bkz. Tit.2:14 ve ilgili not; Ef.2:10).
2:12 ş imdiki çağda Bkz. 2Ko.4:4 ve ilgili not. bizi eğitiyor Fiilin Grekçesi eğitim sürecinin tümünü (öğretme, teşvik, uyarma ve terbiye) içerir.
2:13 mübarek umudumuzun... yücelik içinde gelmesini bekliyoruz İsa Mesih’in ikinci gelişi (bkz. 1Ti.6:13-14; 2Ti.1Ti.4:1-2; ayrıca bkz. 2Ti.1Ti.4:8’e ait not). ulu Tanrı ve Kurtarıcımız İsa Mesih’in Pavlus burada Mesih’in tanrılığını açık bir şekilde ifade ediyor (bkz. Rom.9:5 ve ilgili not).
2:11-14 Bkz. Tit.2:1-5,Tit.2:10; Tit.3:8.
2:14 Kurtuluş, imanlıların hem suçtan ve yargıdan (bkz. Rom.3:24 ve ilgili not) kurtarılmasını hem de ahlâksal saflığa eri ş ip insanlara yararlı hizmetlerde bulunmalarını sağlar (bkz. Giriş).
2:15 Pavlus’un Titus’a verdiği sorumluluğun ve yetkinin özeti.

Videolar

Titus Girişi

Genel Bakış: Grek asıllı olan Titus, uzun süre Pavlus'la çok yakın bir işbirliği yapmıştır (1:4, 2Ko.8:23). Pavlus, yaymakta olduğu öğretiyi ileri gelen inanlılarla gözden geçirmek için Yeruşalim'e gittiğinde Titus'u birlikte götürür (Gal.2:1-3). Titus, bir kez de Korint'te (2Ko.7:6-8:24), Pavlus'un temsilcisi olarak karşımıza çıkar. Bu mektubun yazıldığı tarihlerde ise Girit'teydi. Bu yöredeki kiliselerin ortaya çıkışında Pavlus'la yakın işbirliği içinde olduğu anlaşılıyor. Titus, Pavlus'un ayrılmasından sonra geri kalan işleri düzene sokma ve her kentte oluşan topluluğa ihtiyarlar atama görevini yüklenir (1:5). Yerini alacak birileri gelir gelmez, Pavlus'a katılması istenir (3:12). Daha sonra Pavlus'un onu Dalmaçya'ya (Arnavutluk ve eski Yugoslavya toprakları) gönderdiğini okuruz (2Ti.4:10).

Pavlus'un gerek Girit'e yaptığı ziyaret, gerekse bunu izleyen öbür yolculukları Elçilerin İşleri Kitabı'nda yer almadığı için, Titus'a yazdığı bu mektubun tarihini ve olayların gelişimini tam olarak belirleyemiyoruz. En yaygın kanı Pavlus'un, Elç. 28. bölümde açıklanan olaylardan sonra salıverildiği yönündedir. Tekrar tutuklanıp Roma'da öldürülmeden önce Girit'i ve başka birçok yeri ziyaret ettiği sanılıyor (bkz. 1. ve 2. Timoteos'a Giriş).

Mektubun İçeriği: Pavlus'un Titus'a verdiği görevi gözönüne alırsak, inanlılar topluluğunu güdecek önderlerde bulunması gereken özellikleri burada tekrarlaması pek şaşırtıcı olmamalıdır (1:6-9). Pavlus sağlam öğretiye ve tutarlı davranışlara duyulan ihtiyacı açıkça vurguluyor. Öğreti ve davranışlarında önemli sapmalar gösteren Giritli birçok din öğretmeni, bu konuların tekrar tekrar gündeme gelmesine neden olmuş olabilir (1:10-16; 3:9-11).

Ana Hatlar:

1:1-4 Giriş
1:5-16 Yönetim de öğreti de sağlam olmalı
2:1-3:11 Ne öğretmeli
3:12-15 Öğüt ve selamlar
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş