Yeşaya 1:2-4

Rab Halkını Uyarıyor
2Ey gökler dinleyin, ey yeryüzü kulak ver!
Çünkü RAB konuşuyor:
“Çocuklar yetiştirip büyüttüm,
Ama bana başkaldırdılar.
3Öküz sahibini, eşek efendisinin yemliğini bilir,
Ama İsrail halkı bu kadarını bile bilmiyor,
Halkım anlamıyor.”
4Günahlı ulusun, suç yüklü halkın,
Kötülük yapan soyun,
Baştan çıkmış çocukların vay haline!
RAB'bi terk ettiler,
İsrail'in Kutsalı'nı hor gördüler,
O'na sırt çevirdiler.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1-6:13 Yeşaya’nın, Tanrı’nın Yahuda halkına vermek üzere olduğu cezayı bildirdiği peygamberlik sözlerinin ilk kısmı.
1:1-31 Krş. 5. bölüm.
1:2 Tanrı İsrailliler’e suçlarını gösterirken ve onları yargılarken göğü ve yeri tanık gösterir; çünkü gök ve yer Tanrı’nın halkıyla yaptığı antlaşmanın da tanıklarıydı (bkz. Yas.30:19; Yas.31:28; Yas.32:1; Mez.50:1 ve ilgili not).
1:3 bilmiyor Krş. Yer.9:3,Yer.9:6,Yer.9:23-24; Hoş.4:6. Günah olan, Tanrı hakkındaki gerçekleri bilmemek değildi; İsrail halkının RAB’bi, onları koruyan, her ihtiyaçlarını karşılayan, onları seven ve onlarla antlaşma yaparak ilişki kurmak isteyen Tanrı olarak tanımak istememesiydi. Yahuda halkının Tanrı’yı Tanrı olarak bilmeyi ve anlamayı reddetmesi, sürgünle sonuçlanacaktı (Hoş.5:13).
1:4 İsrail’in Kutsalı’nı Yeşaya Kitabı’nda RAB için sıkça kullanılan önemli bir unvandır (özellikle bkz. Yşa.5:24; ayrıca bkz. Giriş ; Çık.3:5; Lev.11:44 ve ilgili notlar).

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş