• Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1-6:13 Yeşaya’nın, Tanrı’nın Yahuda halkına vermek üzere olduğu cezayı bildirdiği peygamberlik sözlerinin ilk kısmı.
1:1-31 Krş. 5. bölüm.
1:5-6 İsrailliler’in burada belirtilen ahlâksal ve ruhsal durumlarının, Yşa.53:4-5’te “kul” olarak tanımlanan kişiye yüklendiği görülür. “Dövülmek” ile “vurulmak”, “yaralı” ile “hastalıklar” ve “darbe” ile “ezilmek” sözcükleri İbranice’de aynı kökten gelir.
1:6 yağla Yaraları tedavi etmek için yaygın olarak kullanılırdı (bkz. Luk.10:34; Yak.5:14 ve ilgili not).
1:7-9 Yahuda Krallığı’nın uğradığı yıkım yabancı ulusların (örn. Aramlılar’ın, İsrail Krallığı’nın, Edomlular’ın ve Filistler’in; 2Ta.28 :5-18) saldırıları, ardından da Kral Sanherib ve Asur ordusu (İÖ 701; Yşa.36:1-2), Kral Nebukadnessar ve Babil ordusunun (İÖ 605-586) saldırıları sonucudur.
1:8 Siyon kızı Bkz. 2Kr.19:21’e ait not. çardak... kulübe Tarla ve bağ hırsızlarını ve düşman olan yabancıları gözlemek için bekçilerin kullandığı geçici yapılar (Eyü.27:18), Yeruşalim’in savunmasının zayıf olduğunu gösterir.
1:9-10 Sodom... Gomora’ya Bkz. Yşa.3:9; Yar.13:13; Yar.18:20-21; Yar.19:5,Yar.19:24-25 ve ilgili notlar. Günahlarından ötürü yok edilmiş bu iki kentin örnek verilmesi, Tanrı’nın İsrail’e vereceği cezanın kapsamını ve İsrail’in günahının ciddiyetini gösterir. İsrail aslında Sodom ve Gomora’ya verilen cezayı hak etmişti; ancak Tanrı merhametinden ötürü İsrailliler’in bir kısmını bu cezadan esirgedi.
1:9 Yşa.10:22-23 ile bağlantılı olarak Rom.9:29’da alıntılanır. Sağ bırakmamış olsaydı Bkz. Makale: Kalıntı, s.948.

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş