Yeşaya 2:6-22

« Yeşaya 1 | Yeşaya 2 | Yeşaya 3 »
Rab'bin Günü
6Ya RAB, halkını, Yakup soyunu terk ettin,
Çünkü yürekleri doğu kökenli inançlarla dolu.
Filistliler gibi falcılıkla uğraşıyor,
Yabancılarla el sıkışıyorlar.
7Ülkeleri altınla, gümüşle dolu,
Hazinelerinin sonu yok,
Sayısız atları, savaş arabaları var.
8Ülkeleri putlarla dolu;
Elleriyle yaptıkları,
Parmaklarıyla biçim verdikleri
Putların önünde eğiliyorlar.
9Bu yüzden herkes alçaltılıp dize getirilecek.
Onları bağışlama, ya RAB!
10 RAB'bin dehşetinden,
Yüce görkeminden kaçmak için kayalıklara gidin,
Yerin altına saklanın.
11İnsanın küstah bakışları alçaltılacak,
Gururu kırılacak.
O gün yalnız RAB yüceltilecek.
12Çünkü Her Şeye Egemen RAB o gün
Kibirlileri, gururluları, kendini beğenmişleri alçaltacak;
13Lübnan'ın bütün ulu, yüksek sedir ağaçlarını,
Başan'ın bütün meşelerini yok edecek;
14Bütün ulu dağları, yüksek tepeleri,
15Bütün yüksek kuleleri, güçlü surları
Yerle bir edecek;
16Ticaret gemilerinin, güzel teknelerinin hepsini yok edecek.
17İnsanların gururu, kibiri kırılacak,
O gün yalnız RAB yüceltilecek,
18Putlar tümüyle ortadan kalkacak.
19 RAB kalkıp yeryüzünü sarsmaya başlayınca,
İnsanlar O'nun dehşetinden
Ve yüce görkeminden kaçmak için
Kayalık mağaralara, yeraltı kovuklarına saklanacaklar.
20-21O gün insanlar
Yeryüzünü sarsmak üzere harekete geçen RAB'bin dehşetinden
Ve yüce görkeminden kaçmak için
Tapmak amacıyla yaptıkları altın, gümüş putları
Köstebeklere, yarasalara atıp
Kaya kovuklarına, uçurumlardaki yarıklara saklanacaklar.
22Ölümlü insana güvenmekten vazgeçin.
Onun ne değeri var ki?
« Yeşaya 1 | Yeşaya 2 | Yeşaya 3 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1-6:13 Yeşaya’nın, Tanrı’nın Yahuda halkına vermek üzere olduğu cezayı bildirdiği peygamberlik sözlerinin ilk kısmı.
2:6 doğu MuhtemelenAram (Suriye) ve Mezopotamya kast ediliyor. Filistliler gibi falcılıkla Bkz. 1Sa.6:2; ayrıca bkz. Yas.18:10-11.
2:7 altınla, gümüşle... atları İsrail’de kralın bu tür mallardan fazla edinmesi yasaktı (bkz. Yas.17:16-17 ve ilgili not) ; çünkü RAB’bin yerine bu nesnelere güvenme riski vardı (bkz. Yşa.31:1).
2:8 Antik dünyada putlar, genelde altın veya gümüş metalle kaplı heykellerdi ; putperestler heykellerin bizzat ilâh olduğuna değil, ilâhın gücünü barındırdığına inanıyorlardı. Yaptıkları törenlerin amacı ilâhın, tapınan kişinin yararı için bir şeyler yapmak üzere harekete geçmesini sağlamaktı.
2:10 kayalıklara... Yerin altına Bkz. Hak.6:1-2; 1Sa.13:6.
2:11,17,20,21 O gün RAB’bin günü anlamına gelen bu ifade 2-4. (bkz. Yşa.3:7,Yşa.3:18-23; Yşa.4:1-2) ve 24-27. bölümlerde de (bkz. Yşa.24:21’e ait not) geçer. RAB’bin günü (ayrıca bkz. Yşa.2:12), hem geçmişte hem de gelecekte, Tanrı’nın ulusları yargıladığı (bkz. Yşa.4:2; Yşa.26:1-6; Yoe.1:15;Amo.5:18; Sef.1:14-2:3 ve ilgili notlar) ve kutsadığı zaman dilimini ifade eder. Burada Yeşaya, Tanrı’nın Asur ve Babil imparatorlukları aracılığıyla Yahuda Krallığı’nı cezalandıracağı zamandan söz etmektedir (Sef.5:30).
2:20-21 Putlara tapınmanın yararsızlığı Yeşaya tarafından sıkça dile getirilir (bkz. örn. Yşa.30:22; Yşa.31:7; Yşa.40:19-20; Yşa.44:9-20 ; ayrıca bkz. Yşa.40:18-20’ye ait not).
2:22 güvenmekten vazgeçin Aynı fiil Yşa.53:3’te kullanılmaktadır. İsrail halkının askeri güce ve başka uluslara duyduğu güvene gerçekte sadece RAB lâyıktı.

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş