13Sizi yaratan, gökleri geren,
Dünyanın temellerini atan RAB'bi
Nasıl olur da unutursunuz?
Sizi yok etmeye hazırlanan zalimin öfkesinden
Neden gün boyu yılıp duruyorsunuz?
Hani nerede zalimin gazabı?
14Zincire vurulmuş tutsaklar
Çok yakında özgürlüğe kavuşacak.
Ölüm çukuruna inmeyecek,
Aç kalmayacaklar.
15Tanrınız RAB benim.
Dalgalar gürlesin diye denizi çalkalayan benim.”
O'nun adı Her Şeye Egemen RAB'dir!
16“Sözlerimi ağzına koydum,
Seni elimin gölgesiyle örttüm;
Gökleri yerleştirmen,
Yeryüzünün temellerini atman
Ve Siyon'a, ‘Halkım sensin’ demen için...”
Rab'bin Gazap Kâsesi
17 Uyan, ey Yeruşalim, uyan, kalk ayağa!
Sen ki, RAB'bin gazap kâsesini O'nun elinden içtin.
Tamamını içtin sersemleten kâsenin.
18Doğurduğun bunca oğuldan sana yol gösteren yok,
Elinden tutan da yok büyüttüğün bunca oğuldan.
19Başına çifte felaket geldi, kim başsağlığı dileyecek?
Yıkım ve kırım, kıtlık ve kılıç.
Nasıl avutayım seni?
20Oğulların baygın, ağa düşmüş ahular gibi
Her sokak başında yatıyor.
RAB'bin öfkesine de
Tanrın'ın azarlayışına da doymuşlar.
21Bu nedenle, ey ezilmiş Yeruşalim,
Şarapsız sarhoş olmuş halk, şunu dinle!
22Egemenin RAB, kendi halkını savunan Tanrın diyor ki,
“Seni sersemleten kâseyi, gazabımın kâsesini
Elinden aldım.
Bir daha asla içmeyeceksin ondan.
23Onu sana eziyet edenlerin eline vereceğim;
Onlar ki sana, ‘Yere yat da
Üzerinden geçelim’ dediklerinde,
Sırtını toprak, yol ettin.”