Mısır'dan Çıkış 3:12-15

3:1-18:27 Bu bölümler, kitabın ikinci ana kısmını oluşturur. Bu kısımda, koyun güden Musa’nın Tanrı halkını gütmeye çağrılması (krş. Davut, 2Sa.7:8), Mısır üzerine gönderilen belalar, İsrailliler’in Mısır’dan çıkışı (Fısıh Bayramı, denizden geçiş) ve Sina Dağı’na yolculuk konuları yer alır.

3:12 ben seninle olacağım Bkz. Yar.26:3’e ait not. “Ben... olacağım” şeklinde çevrilen İbranice sözcük, Yar.3:14’te “Ben’im” olarak çevrilenle aynıdır. kanıtı Tanrı’nın vaat ettiğinin mutlaka gerçekleşeceğine ilişkin somut bir güvence veya belirti (bkz. Çık.4:8; Yar.15:8’e ait notlar).

3:14-15 Ben Ben’im Tanrı, İsrail’de bu adla tanınmak ve tapınılmak istedi. Bu ad, O’nun, halkıyla yaptığı antlaşmaya sadık ve güvenilir olduğunu ve halkından da tam bir güven beklediğini belirtiyordu (bkz. Çık.3:12 ; ayrıca bkz. Çık.34:5-7). İsa Mesih de bu ifadeyi kendisi için kullandı; böylece Tanrı olduğunu ilan etmiş oldu (bkz. Yu.8:58-59). RAB Bu ad İbranice’de “Yahve” olarak geçer; farklı bir hecelemeyle “Yehova” olarak da okunur (bkz. Yas.28:58’e ait not). “O’dur” veya “O olacaktır” anlamına gelir ; Yas.3:12’de “ben... olacağım” ve Yas.3:14’te “Ben’im” (“ehye”, ‘olmak’ anlamına gelir) olarak çevrilen fiilin üçüncü tekil halidir. Yahve (RAB) adı, İsrailliler’e, Tanrı’yla aralarındaki antlaşmaya dayalı kişisel, kalıcı, özel ve lütuf dolu ilişkiyi ve Tanrı’nın bu antlaşmanın yükümlülüklerini yerine getirmeye gücü ve isteği olduğunu hatırlatmaktadır.