İbraniler 3:6-15

6Oysa Mesih, O'nun evi üzerinde yetkili oğul olarak sadıktır. Eğer cesaretimizi ve övündüğümüz umudu gevşemeden sonuna dek sürdürürsek, O'nun evi biziz.
İmansızlığa Karşı Uyarı
7-8 Bu nedenle, Kutsal Ruh'un dediği gibi,
“Bugün O'nun sesini duyarsanız,
Atalarınızın başkaldırdığı,
Çölde O'nu sınadığı günkü gibi
Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.
9Atalarınız beni orada sınayıp denediler
Ve kırk yıl boyunca yaptıklarımı gördüler.
10Bu nedenle o kuşağa darıldım
Ve dedim ki,
‘Yürekleri hep kötüye sapar,
Yollarımı öğrenmediler.
11Öfkelendiğimde ant içtiğim gibi,
Onlar huzur diyarıma asla girmeyecekler.’ ”
12Ey kardeşler, hiçbirinizde diri Tanrı'yı terk eden kötü, imansız bir yüreğin bulunmamasına dikkat edin. 13“Gün bugündür” denildikçe birbirinizi her gün yüreklendirin. Öyle ki, hiçbirinizin yüreği günahın aldatıcılığıyla nasırlaşmasın. 14Çünkü Mesih'e ortak olduk. Yalnız başlangıçtaki güvenimizi gevşemeden sonuna dek sürdürmeliyiz. 15 Yukarıda belirtildiği gibi,
“Bugün O'nun sesini duyarsanız,
Atalarınızın başkaldırdığı günkü gibi
Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.”
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

3:3-6 evi yapan... her şeyin yapıcısı... evi üzerinde yetkili oğul Mesih’in tanrılığı kesin bir dille vurgulanmaktadır.
3:6 Eğer cesaretimizi... sürdürürsek Bazı yorumculara göre, bir insanın imanlı olduğunu söyleyip de sıkıntılar karşısında dayanamaması onun baştan beri imanlı olmadığını gösterir; kişi gerçekten imanlı olduğu takdirde sona dek dayanacaktır (krş. İbr.10:35-36). Bazı yorumculara göre ise burada, imanlıların imandan sapmamaları için uyarılması söz konusudur. övündüğümüz umudu Tanrı’nın huzuruna erişecek olmanın kesinliği (bkz. İbr.3:1; İbr.6:18-19 ve ilgili notlar; İbr.11:1; Rom.5:2 ve ilgili not; ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Umut, s.1666; krş. 1Ko.1:29,1Ko.1:31; 2Ko.10:17; Gal.6:14; Ef.2:9). O’nun evi Tanrı’nın halkı, yani imanlılar (bkz. Ef.2:19; 1Pe.2:5 ve ilgili notlar).
3:7-8 Kutsal Ruh’un dediği gibi Bkz. İbr.9:8; İbr.10:15; Mar.12:36; Elç.1:15-16; Elç.4:25; Elç.21:11; Elç.28:25-26; 1Pe.1:12; ayrıca bkz. 2Pe.1:20-21 ve 2Pe.1:21’le ilgili not; krş. 2Ti.2Pe.3:16 ve ilgili not.
3:7-11 Mez.95:7-11’de, İsrail’in çöldeki ibret verici tarihi özetlenir. Mezmur yazarı bu örneği, yaşadığı dönemdeki İsrailliler’i imansızlığa karşı uyarmak için kullanmıştır; aynı sözler benzer biçimde burada da Mesih imanlılarını uyarmak için kullanılır.
3:13 “Gün bugündür” denildikçe Bkz. İbr.4:7.
3:14 Mesih’e ortak olduk İmanlılar O’na aittir ve sağladığı bereketlere ortaktır (krş. İbr.3:1). başlangıçtaki güvenimizi Kişinin Müjde’yi kabul ettiği zamanki imanı. sonuna dek sürdürmeliyiz Krş. İbr.6:11; Mat.10:22; Mat.24:13; Mar.13:13; krş. 1Ko.1:8.
3:7-4:13 Mez.95:7-11’in bir açıklaması (bkz. Giriş). Bir yandan imansızlığa karşı uyarıda bulunulurken (ikinci kez; bkz. İbr.2:1-4’e ait not), öbür yandan Mesih’in Musa’dan üstünlüğünden söz etmeye devam edilir.

Videolar

İbraniler Girişi

Genel Bakış: Yazar ne kendi kimliğini, ne de mektubu kime yazdığını açıklıyor. Böylece işimiz, metinde verilen ipuçlarından bazı sonuçlar çıkarmaya kalıyor. Yazarın kendisi, İsa'nın on iki elçisi arasında yer almaz; ama İsa'nın öğretilerini ilk izleyicilerinden duymuştur (2:2-3). Eski Antlaşma'yı iyi bildiği apaçık; Eski Antlaşma'dan yaptığı 29 aktarmanın yanısıra, 50'nin üzerinde bölümden de söz eder. Geleneksel başlıkla (İbraniler'e) içeriğin tamamı, mektubun Yahudi asıllı Mesih inanlılarına yazıldığını gösteriyor. Bu insanlar, daha önce ölüm derecesinde olmamakla birlikte, inançları uğruna büyük baskılara uğramışlardı1. Ama şimdi o kadar gayretli görünmüyorlar. Bunun için inandıklarına sımsıkı sarılmaya özendiriliyorlar2. Mektubun İ.S. 70'ten önce yazıldığı anlaşılıyor. Çünkü Yeruşalim'deki tapınağın İ.S. 70 yılında yıkılmasından hiç söz edilmiyor. Tersine yazar, tapınakta sürekli sunulan sunulardan söz ediyor (örn. 9:6-9).

Mektubun İçeriği: Yazarın ilk sözleri, iletmek istediği bildiriyi özetliyor: «Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez çeşitli yollardan atalarımıza seslendi. Bu son çağda da her şeye mirasçı kıldığı ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğlu'yla bize seslenmiştir». İbraniler, özde Tanrı Oğlu'na ilişkin bir mektuptur3. Yazar, Oğul'u meleklerden (1:4-14; 2:15-18) ve Musa'dan (3:2-6) üstün gösterir. Zayıflıklarımızı bilen, «Kendisini bir kez kurban ederek günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkan» ve kendisinin aracılığıyla «Tanrı'ya yaklaşanları tümüyle kurtarabilen» başkâhin O'dur (4:15; 9:26; 7:25). Başkâhin olarak ortaya çıkması, Kutsal Yasa'da değişikliği gerekli kılıyor4; yeni bir antlaşma eskisinin yerini alıyor. Bu yeni antlaşmaya göre Tanrı diyor ki, «Yasalarımı zihinlerine işleyeceğim, yüreklerine yazacağım. Ben onların Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacak... Suçlarını bağışlayacağım, günahlarını artık anmayacağım»5. İsa, Tanrı'nın huzuruna giden yeni bir yol açtı. Biz de Tanrı'ya güvenle yaklaşabiliriz (10:19-22).

Mektup ayrıca Tanrı'dan uzaklaşmak tehlikesiyle ilgili uyarılar içerir6. «İman olmadan Tanrı'yı hoşnut etmek olanaksızdır» ifadesinin yer aldığı 11. bölüm, iman konusunda eşsiz bir bölümdür. İmanda örnek alınacak erkek ve kadınlardan söz ediliyor. Bunlar öyle kişiler ki, «Tanrı onların Tanrısı olarak anılmaktan utanmıyor.»

Mektubun son bölümü uygulamaya yönelik öğütler içerir.

Ana Hatlar:

1:1-3 Giriş
1:4-3:6 Mesih'in üstünlüğü
3:7-4:13 Yüreklerinizi nasırlaştırmayın
4:14-7:28 Başkâhinimiz Mesih
8:1-9:28 Daha iyi bir antlaşma
10:1-39 Daha iyi bir kurban
11:1-40 İmanın zaferi
12:1-29 Tanrı sözünü reddetmeyin
13:1-25 Son öğütler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 27

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş