Eyüp 1:7-12

« Ester 10 | Eyüp 1 | Eyüp 2 »
7RAB Şeytan'a, “Nereden geliyorsun?” dedi.
Şeytan, “Dünyada gezip dolaşmaktan” diye yanıtladı.
8RAB, “Kulum Eyüp'e bakıp da düşündün mü?” dedi, “Çünkü dünyada onun gibisi yoktur. Kusursuz, doğru bir adamdır. Tanrı'dan korkar, kötülükten kaçınır.”
9 Şeytan, “Eyüp Tanrı'dan boşuna mı korkuyor?” diye yanıtladı. 10“Onu, ev halkını, sahip olduğu her şeyi sen çitle çevirip korumadın mı? Elleriyle yaptığı her şeyi bereketli kıldın. Sürüleri bütün ülkeye yayıldı. 11Ama elini uzatır da sahip olduğu her şeyi yok edersen, yüzüne karşı sövecektir.”
12RAB Şeytan'a, “Peki” dedi, “Sahip olduğu her şeyi senin eline bırakıyorum, yalnız kendisine dokunma.” Böylece Şeytan RAB'bin huzurundan ayrıldı.
« Ester 10 | Eyüp 1 | Eyüp 2 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:8 Kulum Eyüp’e bakıp da düşündün mü? Eyüp’ün sınanmasının yolunu açan konuşmayı Şeytan’ın değil, RAB’bin başlatmış olması dikkat çekicidir. RAB, Eyüp’e güvendiği için Şeytan’ın Eyüp’ü sınamasına izin verir. Eyüp’ün sıkıntıları, nihai olarak RAB’bin mutlak yetkisi dâhilinde gerçekleşmiştir (bkz. Giriş). Kulum Bkz. Eyü.42:7-8. “Kulum” ifadesi, Tanrı’ya sadık olan kişiyi tanımlar (Eyü.2:3; bkz. örn. Musa, Say.12:7; Davut, 2Sa.7:5; bkz. Yşa.42:1; Rom.1:1’e ait not).
1:9-11 Şeytan Eyüp’ü, Tanrı’dan maddi bereketler hak etmek adına erdemli bir yaşam sürdürmekle suçlar (bkz. Giriş). Bu, Şeytan’ın Eyüp’e ve Tanrı’ya yönelttiği asıl suçlamadır ve kitabın doğru yorumlanması için anahtar ayetlerden biridir (ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Ceza ve Ödülle İlgili Öğreti, s.692).
1:10 çitle çevirip Tanrı’nın yarattıklarını koruması, O’nun kötülük üzerindeki mutlak yetkisini ve gücünü gösterir.
1:12 Tanrı, suçlayıcı olan Şeytan’a Eyüp’e sıkıntı çektirme yetkisi vermiştir ; ancak Şeytan hem insanlarda (Eyü.1:15,Eyü.1:17) hem de doğada (Eyü.1:16,Eyü.1:19) var olan tüm kötülüklere rağmen Tanrı’nın yetkisi altındadır ve yapabilecekleri sınırlıdır (krş. 1Ta.21:1 ile 2Sa.24:1; bkz. 1Sa.16:14; 1Ko.5:5; 2Ko.12:7).

Videolar

Eyüp Girişi

Eyüp Kitabı büyük felakete uğrayan doğru bir adamın çektiği acıları anlatır. Eyüp bütün çocuklarını, malını mülkünü yitirir, korkunç bir hastalığa yakalanır. Kitap, Eyüp ve üç arkadaşının bu felaketlere karşı gösterdikleri tepkiyi karşılıklı üç konuşmayla açıklamaktadır. İnsanlara yaklaşımı tartışılan Tanrı'nın bizzat kendisi sonunda Eyüp'e görünüyor.

Arkadaşları Eyüp'ün çektiği acıyı geleneksel dini kavramlarla açıklıyor. Tanrı'nın her zaman iyiliği ödüllendirip kötülüğü cezalandırdığını varsayıyor, Eyüp'ün günah işlediği için bu acıları çektiğini düşünüyorlar. Ama bu düşünce Eyüp'ün durumunu açıklamak için çok yetersiz kalıyor. Eyüp bu acımasız cezayı hak etmemiştir. Çünkü alışılmışın ötesinde iyi ve doğru bir insandır. Kendisi gibi birisinin başına bu denli kötülük gelmesine Tanrı'nın nasıl izin verdiğini anlayamıyor, Tanrı'ya cesurca meydan okuyor. İmanını yitirmiyor, ama Tanrı'nın önünde aklanıp yeniden iyi insan olarak onuruna kavuşmak istiyor.

Tanrı Eyüp'ün sorularına yanıt vermez, ama ilahi güç ve bilgeliğinin şiirselliğiyle imanına karşılık verir. O zaman Eyüp Tanrı'nın yücelik ve bilgeliğini kabul eder, öfkeli ve kaba sözlerden ötürü tövbe eder.

Kitap, sonuç olarak Eyüp'ün eski gönencine nasıl kavuştuğunu, hatta daha da zengin olduğunu anlatır. Tanrı Eyüp'ün çektiği acıların nedenini anlamayan arkadaşlarını azarlar. Yalnız Eyüp Tanrı'nın üstünlüğünü sezebilmiştir.

Ana Hatlar:

1:1-2:13 Öndeyiş
3:1-31:40 Eyüp ve üç arkadaşı
a. 3:1-26 Eyüp'ün yakınması
b. 4:1-14:22 İlk karşılıklı konuşma
c. 15:1-21:34 İkinci karşılıklı konuşma
ç. 22:1-27:23 Üçüncü karşılıklı konuşma
d. 28:1-28 Bilgeliğe övgü
e. 29:1-31:40 Eyüp'ün son söyledikleri
32:1-37:24 Elihu'nun konuşması
38:1-42:6 Tanrı'nın Eyüp'e yanıtı
42:7-17 Sonsöz
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş