38 Tanrı Konuşuyor
1RAB kasırganın içinden Eyüp'ü şöyle yanıtladı:
2 “Bilgisizce sözlerle
Tasarımı karartan bu adam kim?
3Şimdi erkek gibi kuşağını beline vur da,
Ben sorayım, sen anlat.
4“Ben dünyanın temelini atarken sen neredeydin?
Anlıyorsan söyle.
5Kim saptadı onun ölçülerini? Kuşkusuz biliyorsun!
Kim çekti ipi üzerine?
6Neyin üstüne yapıldı temelleri?
Kim koydu köşe taşını,
7Sabah yıldızları birlikte şarkı söylerken,
İlahi varlıklar[a] sevinçle çığrışırken?
8 “Denizin ardından kapıları kim kapadı,
Ana rahminden fışkırdığı zaman;
9Ona bulutları giysi,
Koyu karanlığı kundak yaptığım,
10Sınırını koyduğum,
Kapılarıyla sürgülerini yerleştirdiğim,
11‘Buraya kadar gelip öteye geçmeyeceksin,
Gururlu dalgaların şurada duracak’ dediğim zaman?
12“Sen ömründe sabaha buyruk verdin mi,
Şafağa yerini gösterdin mi;
13Yeryüzünün uçlarını tutsun,
Oradaki kötüler silkilip atılsın diye?
14Mühür basılan balçık gibi biçim değiştirir yeryüzü,
Giysi kıvrımları gibi göze çarpar.
15Kötülerin ışıkları alınır,
Kalkan kolları kırılır.
16“Denizin kaynaklarına vardın mı,
Gezdin mi enginin diplerinde?
17Ölüm kapıları sana gösterildi mi?
Gördün mü ölüm gölgesinin kapılarını?
18Dünyanın genişliğini kavradın mı?
Anlat bana, bütün bunları biliyorsan.
19“Işığın bulunduğu yerin yolu nerede?
Ya karanlık, onun yeri neresi?
20Onları yerlerine götürebilir misin?
Evlerinin yolunu biliyor musun?
21Bilmediğin şey yok zaten,
Çünkü onlarla aynı zamanda doğmuştun!
O kadar yaşlısın!
22“Karın ambarlarına girdin mi,
Dolunun ambarlarını gördün mü?
23Ben onları sıkıntılı günler için,
Kavga ve savaş günleri için saklıyorum.
24Nerede ışığın dağıtıldığı,
Doğu rüzgarının yeryüzüne saçıldığı yere giden yol?
25Kim sellere kanal,
Yıldırımlara yol açtı;
26Kimsenin yaşamadığı toprakları,
İnsanın bulunmadığı çölü sulasın diye;
27Kurak ve ıssız yeri doyursun,
Ot bitirsin diye?
28Yağmurun babası var mı?
Çiy damlalarını kim yarattı?
29Buz kimin rahminden çıktı?
Göklerden düşen kırağıyı kim doğurdu,
30Sular taş gibi katılaşıp
Enginin yüzü donunca?
31 “Ülker yıldızlarını bağlayabilir misin?
Oryon'un bağlarını çözebilir misin?
32Mevsimlerinde çıkartabilir misin takımyıldızları?
Büyük ve Küçük Ayı'ya yol gösterebilir misin?
33Biliyor musun göklerin yasalarını?
Tanrı'nın yönetimini yeryüzünde kurabilir misin?
34“Başına bol yağmur yağsın diye
Bulutlara sesini duyurabilir misin?
35Varıp da, ‘Buradayız’ desinler diye,
Şimşekleri gönderebilir misin?
36Kim mısırturnasına bilgelik,
Horoza[b] anlayış verdi?
37Kimin bulutları sayacak bilgisi var?
Kim göklerin tulumlarını boşaltabilir,
38Toprak sertleşip
Parçaları birbirine yapışınca?
39“Dişi aslanlar için sen avlanabilir misin,
Genç aslanların karnını doyurabilir misin,
40İnlerine sindikleri,
Çalılıkta pusuya yattıkları zaman?
41Kuzguna yiyeceğini kim sağlıyor,
Yavruları Tanrı'ya feryat edip
Açlıktan kıvrandığı zaman?
39 1“Dağ keçilerinin ne zaman doğurduğunu biliyor musun?
Geyiklerin yavruladığı zamanı sen mi gözlüyorsun?
2Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları?
Doğurdukları zamanı biliyor musun?
3Çöküp yavrularını doğurur,
Kurtulurlar sancılarından.
4Güçlenir, kırda büyür yavrular,
Gider, bir daha dönmezler.
5“Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi,
Kim bağlarını çözdü?
6Yurt olarak ona bozkırı,
Barınak olarak tuzlayı verdim.
7Kentteki kargaşaya güler o,
Sürücünün bağırdığını duymaz.
8Otlamak için tepeleri dolaşır,
Yeşillik arar.
9“Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi?
Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi?
10Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin?
Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi?
11Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin?
Ağır işini ona bırakabilir misin?
12Ekinini getireceğine,
Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin?
13“Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır,
Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz.
14Devekuşu yumurtalarını yere bırakır,
Onları kumda ısıtır,
15Ayak altında ezilebileceklerini,
Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez.
16Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi,
Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.
17Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış,
Anlayıştan pay vermemiştir.
18Yine de koşmak için kabarınca
Ata ve binicisine güler.
19“Sen mi ata güç verdin,
Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?
20Sen misin onu çekirge gibi sıçratan,
Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?
21Ayakları toprağı şiddetle eşer,
Gücünden ötürü sevinçle coşar,
Savaşçının üstüne yürür.
22Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz,
Kılıç önünde geri adım atmaz.
23Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve pala
Üzerinde takırdar atın.
24Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar,
Boru çalınca duramaz yerinde.
25Boru çaldıkça, ‘Hi!’ diye kişner,
Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini,
Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar.
26“Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor,
Kanatlarını güneye doğru açıyor?
27Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor,
Yuvasını yükseklere kuruyor?
28Uçurum kenarlarında konaklıyor,
Sivri kayalar onun kalesi.
29Oradan gözetliyor yiyeceğini,
Gözleri avını uzaktan seçiyor.
30 Onun yavruları kanla beslenir,
Leşler neredeyse, o da oradadır.”
40 1RAB Eyüp'e şöyle dedi:
2“Her Şeye Gücü Yeten'le çatışan O'nu yola getirebilir mi?
Tanrı'yı suçlayan yanıtlasın.”
3O zaman Eyüp RAB'bi şöyle yanıtladı:
4“Bak, ben değersiz biriyim,
Sana nasıl yanıt verebilirim?
Ağzımı elimle kapıyorum.
5Bir kez konuştum, yanıt almadım,
İkinci kez konuşamam artık.”
6RAB kasırganın içinden Eyüp'ü şöyle yanıtladı:
7“Şimdi erkek gibi kuşağını beline vur da,
Ben sorayım, sen anlat.
8“Adaletimi boşa mı çıkaracaksın?
Kendini haklı çıkarmak için beni mi suçlayacaksın?
9Sende Tanrı'nın bileği gibi bilek var mı?
Sesin O'nunki gibi gürleyebilir mi?
10Öyleyse şan ve şerefe bürün,
Görkem ve yücelik kuşan.
11Gazabının ateşini saç,
Gururluya bakıp onu alçalt.
12Gururluya bakıp onu çökert,
Kötüleri bulundukları yerde ez.
13Hepsini birlikte toprağa göm,
Mezarda yüzlerini kefenle sar.
14O zaman sağ kolunun seni kurtarabileceğini
Ben de kabul ederim.
15“Seninle birlikte yarattığım Behemot'a[c] bak,
Sığır gibi ot yiyor.
16Bak, ne güç var belinde,
Karnının kasları ne güçlü!
17Kuyruğunu sedir ağacı gibi sallıyor,
Sımsıkıdır uyluk lifleri.
18Kemikleri tunç borular,
Kaburgaları demir çubuklar gibidir.
19Tanrı'nın yapıtları arasında ilk sırayı alır,
Yalnız Yaratıcısı ona kılıçla yaklaşır.
20Tepeler ürünlerini ona getirir,
Bütün yabanıl hayvanlar yanında oynaşır.
21Hünnap çalıları altında,
Kamışlarla örtülü bir bataklıkta yatar.
22Hünnaplar onu gölgelerinde saklar,
Vadideki kavaklar kuşatır.
23Irmak coşsa bile o ürkmez,
Güvenlik içindedir,
Şeria Irmağı boğazına dayansa bile.
24Gözleri açıkken kim onu tutabilir,
Kim kancayla burnunu delebilir?
41 1“Livyatan'ı[ç] çengelle çekebilir misin,
Dilini halatla bağlayabilir misin?
2Burnuna sazdan ip takabilir misin,
Kancayla çenesini delebilir misin?
3Yalvarıp yakarır mı sana,
Tatlı tatlı konuşur mu?
4Seninle antlaşma yapar mı,
Onu ömür boyu köle edesin diye?
5Kuşla oynar gibi onunla oynayabilir misin,
Hizmetçilerin eğlensin diye ona tasma takabilir misin?
6Balıkçılar onun üzerine pazarlık eder mi?
Tüccarlar aralarında onu böler mi?
7Derisini zıpkınlarla,
Başını mızraklarla doldurabilir misin?
8Elini üzerine koy da, çıkacak çıngarı gör,
Bir daha yapmayacaksın bunu.
9Onu yakalamak için umutlanma,
Görünüşü bile insanın ödünü patlatır.
10Onu uyandıracak kadar yürekli adam yoktur.
Öyleyse benim karşımda kim durabilir?
11 Kim benden hesap vermemi isteyebilir?
Göklerin altında ne varsa bana aittir.
12“Onun kolları, bacakları,
Zorlu gücü, güzel yapısı hakkında
Konuşmadan edemeyeceğim.
13Onun giysisinin önünü kim açabilir?
Kim onun iki katlı zırhını delebilir[d]?
14Ağzının kapılarını açmaya kim yeltenebilir,
Dehşet verici dişleri karşısında?
15Sımsıkı kenetlenmiştir
Sırtındaki[e] sıra sıra pullar,
16Öyle yakındır ki birbirine
Aralarından hava bile geçmez.
17Birbirlerine geçmişler,
Yapışmış, ayrılmazlar.
18Aksırması ışık saçar,
Gözleri şafak gibi parıldar.
19Ağzından alevler fışkırır,
Kıvılcımlar saçılır.
20Kaynayan kazandan,
Yanan sazdan çıkan duman gibi
Burnundan duman tüter.
21Soluğu kömürleri tutuşturur,
Alev çıkar ağzından.
22Boynu güçlüdür,
Dehşet önü sıra gider.
23Etinin katmerleri birbirine yapışmış,
Sertleşmiş üzerinde, kımıldamazlar.
24Göğsü taş gibi serttir,
Değirmenin alt taşı gibi sert.
25Ayağa kalktı mı güçlüler dehşete düşer,
Çıkardığı gürültüden ödleri patlar.
26Üzerine gidildi mi ne kılıç işler,
Ne mızrak, ne cirit, ne de kargı.
27Demir saman gibi gelir ona,
Tunç çürük odun gibi.
28Oklar onu kaçırmaz,
Anız gibi gelir ona sapan taşları.
29Anız sayılır onun için topuzlar,
Vınlayan palaya güler.
30Keskin çömlek parçaları gibidir karnının altı,
Düven gibi uzanır çamura.
31Derin suları kaynayan kazan gibi fokurdatır,
Denizi merhem çömleği gibi karıştırır.
32Ardında parlak bir iz bırakır,
İnsan enginin saçları ağarmış sanır.
33Yeryüzünde bir eşi daha yoktur,
Korkusuz bir yaratıktır.
34Kendini büyük gören her varlığı aşağılar,
Gururlu her varlığın kralı odur.”