Eyüp 13:13-19

13“Susun, bırakın ben konuşayım,
Başıma ne gelirse gelsin.
14Hayatım tehlikeye girecekse girsin,
Canım zora düşecekse düşsün.
15Beni öldürecek, umudum kalmadı[a],
Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.
16Aslında bu benim kurtuluşum olacak,
Çünkü tanrısız bir adam O'nun karşısına çıkamaz.
17Sözlerimi iyi dinleyin,
Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.
18İşte davamı hazırladım,
Haklı çıkacağımı biliyorum.
19Kim suçlayacak beni?
Biri varsa susar, son soluğumu veririm.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

12:1-14:22 Tıpkı 6-7. ve 9-10. bölümlerde de olduğu gibi, Eyüp önce dostlarına (Eyü.12:2-13:19), sonra Tanrı’ya (Eyü.13:20-14:22) hitap eder.
13:15 Beni öldürecek, umudum kalmadı İbranice’den, “Beni öldürse bile O’na güvenim (umudum) sarsılmaz” diye de çevrilebilir. Eyüp’ün sonraki sözlerinde görülen umudu (Eyü.13:13-19, özellikle Eyü.13:16), her durumda Tanrı’ya güvenmekten tamamen vazgeçmediğini gösterir.

Videolar

Eyüp Girişi

Eyüp Kitabı büyük felakete uğrayan doğru bir adamın çektiği acıları anlatır. Eyüp bütün çocuklarını, malını mülkünü yitirir, korkunç bir hastalığa yakalanır. Kitap, Eyüp ve üç arkadaşının bu felaketlere karşı gösterdikleri tepkiyi karşılıklı üç konuşmayla açıklamaktadır. İnsanlara yaklaşımı tartışılan Tanrı'nın bizzat kendisi sonunda Eyüp'e görünüyor.

Arkadaşları Eyüp'ün çektiği acıyı geleneksel dini kavramlarla açıklıyor. Tanrı'nın her zaman iyiliği ödüllendirip kötülüğü cezalandırdığını varsayıyor, Eyüp'ün günah işlediği için bu acıları çektiğini düşünüyorlar. Ama bu düşünce Eyüp'ün durumunu açıklamak için çok yetersiz kalıyor. Eyüp bu acımasız cezayı hak etmemiştir. Çünkü alışılmışın ötesinde iyi ve doğru bir insandır. Kendisi gibi birisinin başına bu denli kötülük gelmesine Tanrı'nın nasıl izin verdiğini anlayamıyor, Tanrı'ya cesurca meydan okuyor. İmanını yitirmiyor, ama Tanrı'nın önünde aklanıp yeniden iyi insan olarak onuruna kavuşmak istiyor.

Tanrı Eyüp'ün sorularına yanıt vermez, ama ilahi güç ve bilgeliğinin şiirselliğiyle imanına karşılık verir. O zaman Eyüp Tanrı'nın yücelik ve bilgeliğini kabul eder, öfkeli ve kaba sözlerden ötürü tövbe eder.

Kitap, sonuç olarak Eyüp'ün eski gönencine nasıl kavuştuğunu, hatta daha da zengin olduğunu anlatır. Tanrı Eyüp'ün çektiği acıların nedenini anlamayan arkadaşlarını azarlar. Yalnız Eyüp Tanrı'nın üstünlüğünü sezebilmiştir.

Ana Hatlar:

1:1-2:13 Öndeyiş
3:1-31:40 Eyüp ve üç arkadaşı
a. 3:1-26 Eyüp'ün yakınması
b. 4:1-14:22 İlk karşılıklı konuşma
c. 15:1-21:34 İkinci karşılıklı konuşma
ç. 22:1-27:23 Üçüncü karşılıklı konuşma
d. 28:1-28 Bilgeliğe övgü
e. 29:1-31:40 Eyüp'ün son söyledikleri
32:1-37:24 Elihu'nun konuşması
38:1-42:6 Tanrı'nın Eyüp'e yanıtı
42:7-17 Sonsöz
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş