Yeşaya 41:14-16

14“Ey Yakup soyu, toprak kurdu,
Ey İsrail halkı, korkma!
Sana yardım edeceğim” diyor RAB,
Seni kurtaran İsrail'in Kutsalı.
15“İşte, seni dişli, keskin, yepyeni bir harman düveni yaptım.
Harman edip ufalayacaksın dağları,
Tepeleri samana çevireceksin.
16Onları savurduğunda rüzgar alıp götürecek,
Darmadağın edecek hepsini kasırga.
Sense RAB'de sevinç bulacak,
İsrail'in Kutsalı'yla övüneceksin.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

40:1-66:24 1-35. bölümlerdeAsur’un Yahuda ile Yeruşalim için tehdit oluşturduğu dönemdeki peygamberlikler bulunur; 36-39. bölümlerdeAsur’un uğradığı yıkımdan söz edilir ve Babil’in yükselişine karşı İsrailliler uyarılır ; 40-66. bölümlerde ise Yahudalılar’ın Babil’deki sürgün günlerinin sona ermek üzere olduğu bildirilir (bkz. Giriş).
41:14 toprak kurdu Halkın sürgündeki haline yapılan bir gönderme (krş. Eyü.25:6; Mez.22:6). kurtaran Bkz. “yakın akrabalarımızdan”, Rut.2:20’ye ait not. RAB, İsrailliler’in yakın akrabası olarak tasvir edilmektedir. O İsrail’in babası (Rut.63:16; Rut.64:8) ve kocasıdır (Rut.54:5). Kurtarıcı (yakın akraba) olan Tanrı, (halkını topraklarına kavuşturur, Rut.54:1-8) ülkelerini kurtarır, özgürlüklerini güvenceye alır (Rut.43:1-4; Rut.48:17-20), onlara zulmedenlerden öç alır (Rut.47:3-4; Rut.49:25-26). İsrail’in Kutsalı Bkz. Yşa.41:16,Yşa.41:20; ayrıca bkz. Yşa.1:4 ve ilgili not. Bu unvan, Yşa.43:14, Yşa.47:4, Yşa.48:17, Yşa.49:7 ve Yşa.54:5’te “kurtarmak” ifadesiyle beraber kullanılmaktadır.
41:15 harman döveni Krş. Yşa.28:27;Amo.1:3 ve ilgili not; Mik.4:13. ufalayıp... samana Bkz. Yşa.41:2; Yşa.17:13 ve ilgili not; Yşa.29:5-6. dağları, Tepeleri Putperest tapınma törenlerinin yapıldığı yerler olup burada muhtemelen öbür ulusları simgeler (bkz. Yşa.2:14).
41:16 savurduğunda Cezalandırma tasvir ediliyor (bkz. Rut.1:22’ye ait not). sevinç Krş. Yşa.25:9; Yşa.35:10; Yşa.51:11.

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş