Yeşaya 56

56
Rab Ulusları Kabul Ediyor
1RAB şöyle diyor:
“Adil ve doğru olanı koruyup yerine getirin.
Çünkü doğruluğum gelmek,
Adaletim görünmek üzeredir.
2Bunu yapan insana,
Buna sımsıkı sarılan insanoğluna ne mutlu!
Şabat Günü'nü tutar, bayağılaştırmaz,
Her türlü kötülükten sakınır.”
3RAB'be bağlanan hiçbir yabancı,
“Kuşkusuz RAB beni halkından ayıracak”,
Hiçbir hadım da,
“Ben kuru bir ağacım” demesin.
4Çünkü RAB diyor ki,
“Şabat günlerimi tutan,
Beni hoşnut edeni seçen,
Antlaşmama sımsıkı bağlı kalan hadıma
5Evimde, evimin dört duvarı arasında
Oğullardan da kızlardan da daha iyi bir anıt ve ad vereceğim;
Yok edilemez, ebedi bir ad olacak bu.
6“RAB'be hizmet etmek,
O'nun adını sevmek,
Kulu olmak için O'na bağlanan yabancıları,
Şabat Günü'nü tutan, bayağılaştırmayan,
Antlaşmama sımsıkı bağlı kalan herkesi,
7 Kutsal dağıma getirip
Dua evimde sevindireceğim.
Yakmalık sunularıyla kurbanları
Sunağımda kabul edilecek,
Çünkü evime ‘Bütün ulusların dua evi’ denecek.”
8İsrail'in sürgünlerini toplayan Egemen RAB diyor ki,
“Toplanmış olanlara katmak üzere
Daha başkalarını da toplayacağım.”
İsrail'in Kötü Önderleri Yargılanıyor
9Ey bütün kır hayvanları,
Ormanda yaşayan bütün hayvanlar,
Yiyip bitirmek için gelin!
10İsrail'in bekçileri kördür, hepsi bilgisizdir.
Havlayamayan dilsiz köpekler gibidirler.
Uzanıp düş görürler,
Uykuyu pek severler!
11Doymak bilmeyen azgın köpeklere benzerler,
Aklı kıt çobanlar bunlar!
Kendi yollarına döndüler,
Her biri yalnız kendi çıkarını düşünüyor.
12Birbirlerine, “Haydi, şarap getirelim,
Bol bol içki içelim!
Yarın da bugün gibi geçecek,
Hatta çok daha iyi olacak” diyorlar.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

40:1-66:24 1-35. bölümlerdeAsur’un Yahuda ile Yeruşalim için tehdit oluşturduğu dönemdeki peygamberlikler bulunur; 36-39. bölümlerdeAsur’un uğradığı yıkımdan söz edilir ve Babil’in yükselişine karşı İsrailliler uyarılır ; 40-66. bölümlerde ise Yahudalılar’ın Babil’deki sürgün günlerinin sona ermek üzere olduğu bildirilir (bkz. Giriş).
56:1 Adil ve doğru olanı Bkz. Mez.119:121’e ait not. doğruluğum... Adaletim Bkz. Yşa.45:8; Yşa.46:13; Yşa.51:5.
56:2 Şabat Günü’nü tutar Bkz. Yşa.56:4,Yşa.56:6. Şabat Günü buyruğu, Mısır’dan çıkışın ardından (bkz. Çık.20:8-10’a ait notlar) Sina Dağı’nda yapılan antlaşmanın (bkz. Çık.31:13-17 ve ilgili notlar) bir belirtisi olarak verilmişti. Tanrı’nın bu yeni kurtarışı (Çık.55:12), “Şabat Günü’nü tutmak” (bkz. Yşa.58:13; Yşa.66:23; Yer.17:21-27 ve ilgili notlar; Hez.20:20-21) ile özetlenen tam itaat (“doğruluk, adalet”) fırsatı sağladı.
56:3 yabancı Bkz. Yşa.56:6. İsrailliler arasında yaşayan bazı yabancılar en azından birkaç kuşak boyunca tapınmadan men edilmişti (bkz. Çık.12:43; Yas.23:3,Yas.23:7-8) ; ancak RAB’bin Kulu sayesinde bu durum değişecekti (bkz. Yşa.49:19-20; Yşa.54:17; Yşa.60:10 ve ilgili notlar; krş. Yşa.14:1). hadım Bkz. Yşa.56:4; Mat.19:12 ve ilgili not. Hadımlar da RAB’be tapınmanın dışında tutulmuştu (bkz. Yas.23:1), ancak artık onlar da Tanrı’nın halkının bir parçası olabilirlerdi (bkz. Elç.8:27,Elç.8:38-40).
56:4,6 Antlaşmama sımsıkı bağlı kalan Eski Antlaşma’nın belirtileri arasında Şabat Günü’nü tutmak (Kutsal Yasa’nın) ve sünnet (İbrahim’le yapılan antlaşmanın) bulunuyordu (bkz. Yşa.56:2’ye ait not; ayrıca bkz. Hez.20:12 ve ilgili not, 20; krş. Yar.9:12-13; Yar.17:11’e ait notlar).
56:5 anıt Avşalom geride bir oğul bırakmadığı için bir anıt diktirmişti (2Sa.18:18). ad Krş. “ün”, Yşa.55:13. Yok edilemez Bir kimsenin adının, soyundan gelenler aracılığıyla korunması anlamında kullanılmış ifade.
56:7 Kutsal dağıma Bkz. Yşa.2:2-4 ve ilgili not. sunularıyla... Sunağımda kabul edilecek Krş. Yşa.60:7; Yşa.1:11-13’ün aksine. evime bütün ulusların Krş. Mar.11:17. Bütün ulusların dua evi Krş. 1Kr.8:41-42 ve ilgili notlar.
56:8 sürgünlerini toplayan Bkz. Yşa.11:11-12 ve ilgili notlar. başkalarını da toplayacağım Öbür uluslardan olanlar dâhil (bkz. Yşa.56:3 ve ilgili not; krş. Yu.10:16 ve ilgili not).
56:9-59:15 Bu kısımda yer alan pek çok ayet, Babil sürgününden önceki ya da sürgün sırasındaki dönemler hakkındadır.
56:9 kır hayvanları Yabancı işgalciler (bkz. Yşa.18:6 ve ilgili notlar).
56:10 bekçileri Halkın hoşlandığı, ancak Tanrı’nın onaylamadığı sahte peygamberler (bkz. Hez.3:17’ye ait not; krş. Yşa.52:8’e ait not). kördür... Uykuyu pek severler Krş. Yşa.29:9-10. dilsiz köpekler Koyunları koruyan çoban köpekleri dilsizse vahşi hayvanlar geldiğinde çobanı uyaramaz (krş. Eyü.30:1); İsrail’in nöbetçileri görevlerini yapmıyorlardı.
56:11 çobanlar Bkz. Hez.34:2-5 ve ilgili notlar.
56:12 ş arap... içki Krş. kâhinler ve peygamberler, Yşa.28:7. Yarın da... çok daha iyi olacak Krş. Luk.12:19.

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş