Hezekiel 34:2-5

2“İnsanoğlu, İsrail'in çobanlarına karşı peygamberlik et ve onlara, bu çobanlara şöyle de: ‘Egemen RAB diyor ki: Vay kendi kendini güden İsrail çobanlarına! Çobanların sürüyü gütmesi gerekmez mi? 3Yağı yiyor, yünü giyiyor, besili koyunları[a] kesiyorsunuz, ama sürüyü kayırmıyorsunuz. 4Zayıfları güçlendirmediniz, hastaları iyileştirmediniz, yaralıların yarasını sarmadınız. Yolunu şaşıranları geri getirmediniz, yitikleri aramadınız. Ancak sertlik ve şiddetle onlara egemen oldunuz. 5 Çobanları olmadığı için dağıldılar, yabanıl hayvanlara yem oldular.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

34:2 İsrail’in çobanlarına Krallarla krala bağlı yöneticiler (bkz. 2Sa.7:7 ve ilgili not), peygamberler ve kâhinler (bkz. Yşa.56:10-11; Yer.23:9-11) gibi önderlik yapmakla sorumlu kişiler. Hezekiel önceden kâhinleri, yöneticileri ve peygamberleri özel olarak azarlamıştı (22. bölüm). Eski Ortadoğu’da kralın “çoban” olarak adlandırılması yaygındı (bkz. Mez.23:1’e ait not; Mez.78:70-71; krş. Yer.23:1-4).
34:3 koyun İbranice’den “koyun” olarak çevrilen sözcük “küçük baş hayvan” anlamına gelir. Yağı yiyor, yünü giyiyor, besili koyunları kesiyorsunuz Gerçek çobanlar geçimlerini bu şekilde sağlıyorlardı. Çobanlar olarak nitelendirilen halkın önderlerinin suçu ise, halka yeterince ilgi göstermemeleri, halkı kayırmamalarıydı.
34:4 yitikleri aramadınız Krş. Yer.50:6; Zek.Yer.11:15-17; Mat.18:12-14; Luk.15:4; Luk.19:10. Krallar, haklarından yoksun bırakılmış olanların ve mağdurların gereksinimleriyle ilgilenmekle yükümlüydü.
34:5 dağıldılar İsrailliler’in sürgünlüğünü ve başıboşluğunu tanımlar (Hez.11:16-17; Hez.12:15; Hez.20:23,Hez.20:34,Hez.20:41; Hez.22:15; Hez.28:25).
34:1-31 RAB kendisinin İsrailli sürgünlerin Çobanı olacağını vaat eder. 1-10. ayetlerde İsrail’in değersiz çobanlarını kınar; 11-16’da dağılmış sürüsüyle ilgileneceğini söyler; 17-22’de zayıfları ezen güçlü koyunları yargılayacağını belirtir; 23-24’te kulu “Davut”u sürüye çoban olarak atayacağını vaat eder; nihayet 25-31’de İsrail’i gönence kavuşturacak olan kendi “esenlik antlaşması”ndan söz eder.

Videolar

Hezekiel Girişi

Peygamber Hezekiel İ.Ö. 586 yılında Yeruşalim'in düşüşünden önce ve sonra Babil'de sürgünde yaşadı. Sürgünde olanlara da, Yeruşalim halkına da seslendi Hezekiel. Bu kitabın altı temel noktası var:

1. Tanrı'nın Hezekiel'i peygamber seçmesi.
2. Tanrı'nın yargısı, gelecek felaket ve Yeruşalim'in düşüşüyle ilgili uyarılar.
3. İsrail halkına baskı yapan ve onları yanlış yola sürükleyen uluslara karşı Tanrı'nın bildirileri.
4. Yeruşalim'in düşüşünden sonra İsrail halkına teselli ve daha parlak bir gelecek için Tanrı'nın vaadi.
5. Gog'a karşı söylenen peygamberlik sözleri.
6. Yeni tapınak ve İsrail ulusunun eski gönencine kavuşmasıyla ilgili görüm.

Hezekiel içten bir imana sahipti. Görümler aracılığıyla Tanrı'dan aldığı birçok bildiriyi halka iletti. Bunu yaparken birçok canlı simgesel hareketlere başvurdu. Yüreğin değişmesinin önemini vurgulayan Hezekiel herkesin işlediği günahtan sorumlu olduğunu dile getiriyor. Buna karşın ulusun eski gönencine kavuşacağına inanıyor.

Ana Hatlar:

1:1-3:27 Hezekiel'in çağrılışı
4:1-24:27 Yeruşalim'in yıkılacağına ilişkin bildiriler
25:1-32:32 Tanrı'nın uluslara karşı yargısı
33:1-37:28 Tanrı'nın kendi halkına vaadi
38:1-39:29 Gog'a karşı söylenen peygamberlik sözleri
40:1-48:35 Gelecekteki tapınak ve ülke ile ilgili görüm
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş