Yakup 2:1-13

« Yakup 1 | Yakup 2 | Yakup 3 »
2
Ayrım Yapmayın
1Kardeşlerim, yüce Rabbimiz İsa Mesih'e iman edenler olarak insanlar arasında ayrım yapmayın. 2-4Toplandığınız yere altın yüzüklü, şık giyimli bir adamla kirli giysiler içinde yoksul bir adam geldiğinde, şık giyimliye ilgiyle, “Sen şuraya, iyi yere otur”, yoksula da, “Sen orada dur” ya da “Ayaklarımın dibine otur” derseniz, aranızda ayrım yapmış, kötü düşünceli yargıçlar gibi davranmış olmuyor musunuz? 5Dinleyin, sevgili kardeşlerim: Tanrı, bu dünyada yoksul olanları imanda zenginleşmek ve kendisini sevenlere vaat ettiği egemenliğin mirasçıları olmak üzere seçmedi mi? 6Ama siz yoksulun onurunu kırdınız. Sizi sömüren zenginler değil mi? Sizi mahkemelere sürükleyen onlar değil mi? 7Ait olduğunuz Kişi'nin yüce adına küfreden onlar değil mi?
8 “Komşunu kendin gibi seveceksin” diyen Kutsal Yazı'ya uyarak Kralımız Tanrı'nın Yasası'nı gerçekten yerine getiriyorsanız, iyi ediyorsunuz. 9Ama insanlar arasında ayrım yaparsanız, günah işlemiş olursunuz; Yasa tarafından, Yasa'yı çiğnemekten suçlu bulunursunuz. 10Çünkü Yasa'nın her dediğini yerine getirse de tek konuda ondan sapan kişi bütün Yasa'ya karşı suçlu olur. 11 Nitekim “Zina etmeyeceksin” diyen, aynı zamanda “Adam öldürmeyeceksin” demiştir. Zina etmez, ama adam öldürürsen, Yasa'yı yine de çiğnemiş olursun. 12Özgürlük Yasası'yla yargılanacak olanlar gibi konuşup davranın. 13Çünkü yargı merhamet göstermeyene karşı merhametsizdir. Merhamet yargıya galip gelir.
« Yakup 1 | Yakup 2 | Yakup 3 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

2:1 yüce Bkz. Yu.1:14; İbr.1:3 ve ilgili notlar. İsa Mesih’e iman edenler olarak... ayrım yapmayın Çünkü ister imanlı ister günahlı olsun Tanrı’nın önünde herkes aynıdır (bkz. Yak.2:5-13 ve ilgili not; Elç.10:34-35’e ait not ; ayrıca bkz. 1Ti.5:21).
2:2-4 toplandığınız yere Grekçe’de bu terim için kullanılan sözcük, “havra” olarak da çevrilebilir.
2:5 Tanrı... yoksul olanları... seçmedi mi? Krş. Luk.6:20; 1Ko.1:26-31. egemenliğin Bkz. Mat.25:34,Mat.25:46 ; ayrıca bkz. Mat.3:2; Bilgi Kutusu: Tanrı’nın Egemenliği, s.1383.
2:7 Ait olduğunuz Kişi’nin Septuaginta’daki metne dayanan bu ifade (‘üzerinize çağrılmış ad’) sahiplik ima eder; büyük olasılıkla vaftiz sırasında söyleniyordu.
2:8 Kralımız Tanrı’nın Yasası’nı Sevgi yasası (bkz. Lev.19:18 ve ilgili not), insan ilişkilerini düzenleyen diğer tüm yasaların kaynağı olan en üstün yasadır (bkz. Mat.22:3 5-40; Rom.13:8-10; Rom.13:8-9’a ait notlar).
2:12 Özgürlük Yasası’yla Sevgi yasasıyla (Yak.2:8). yargılanacak Bkz. Makale: Yargı, s.260; 1Ko.3:12-15; 2Ko.5:10; Va.22:12 ve ilgili notlar.
2:5-13 Yakup, zenginlerin kayrılmasıyla ilgili olarak, (1) zenginlerin yoksul imanlılara eziyet ettiğine (Yak.1:5-7); (2) ayrım yapmanın günah olduğuna (Yak.2:8-11); (3) ayrım yapanların yargılanacağına (Yak.2:12-13) dikkat çekmiştir.
2:13 Merhamet yargıya galip gelir! Tanrı yargılarken adildir; insanlar merhametli olursa, Tanrı da onlara merhamet edecektir (bkz. Mat.5:7; Mat.6:14-15; Mat.18:21-35).

Videolar

Yakup Girişi

Genel Bakış: Mektup, öteki uluslar arasında «dağılmış olan on iki oymağa» hitaben yazıldı (1:1). Büyük olasılıkla bunlar o çağda bilinen dünyaya dağılmış Yahudi kökenli inanlılardı. Elçilerin İşleri Kitabı'nda, Yahudi inanlıların, İstefanos'un ölümüyle başlayan baskılardan sonra Yeruşalim'den ayrılarak geniş bir alana dağıldıklarını okuruz (Elç.8:1; 11:19-21). Ayrıca Pentikost Günü İsa'ya iman edenlerin bir kısmının uzak ülkelerden geldikleri anlaşılıyor (Elç.2:9-11).

Mektubun inanlılar topluluğunun ilk yıllarında, topluluğun henüz Yahudi olmayanları bağrına basamadığı dönemde yazıldığını gösteren işaretler var. Örneğin 2:2-4'te, «toplandığınız yer» diye çevrilen Grekçe sözcük «havranız» anlamındadır.

Yakup bu mektupta Eski Antlaşma'da geçen birçok olaydan söz eder. Mektup ayrıca İsa'nın öğretisiyle, özellikle dağdaki konuşmasıyla birçok paralellikler gösterir1.

Mektubun İçeriği: Mektup, inanlının tutum, davranış ve özellikle sözleri üzerinde durur. İçten bir imanın, iyi eylemlerle kol kola yürümesi gerektiğini üstüne basa basa vurgular2. Böylece 108 ayetten oluşan bu kısa mektup, nasıl düşünmemiz ve davranmamız gerektiğini açıklayan 45 kadar buyruk içerir. Mektup inanlının tutumunu irdelerken, sıkıntıya dayanmak, alçakgönüllülük, tarafsızlık, merhamet, sabır, arzularımızın sonucu doğan günah gibi konuları ele alır3. Zengin ve yoksulun durumuyla yakından ilgilenir4. Dizginlenemeyen dilden ve nasıl konuşmamız gerektiğinden bir hayli söz eder5. İnanlıyı sürekli dua etmeye özendirir6.

Ana Hatlar:

1:1-18 Denenmek ve ayartılmak
1:19-27 Dinlemek ve uygulamak
2:1-13 Ayrım yapmayın
2:14-26 İman ve eylem
3:1-12 Dizginlenemeyen dil
3:13-18 Bilge olan kim?
4:1-17 Tanrı'ya bağımlı olun
5:1-6 Zenginlere uyarı
5:7-12 Sabredin
5:13-20 İmanla dua edin

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 27

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş