Eyüp 30:23-29

« Eyüp 29 | Eyüp 30 | Eyüp 31 »
23Biliyorum, beni ölüme,
Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.
24“Kuşkusuz düşenin dostu olmaz,
Felakete uğrayıp yardım istediğinde.
25Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım?
Yoksullar için üzülmez miydim?
26Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi,
Işık umarken karanlık geldi.
27İçim kaynıyor, rahatım yok,
Önümde acı günler var.
28Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok,
Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.
29Çakallarla kardeş,
Baykuşlarla arkadaş oldum.
« Eyüp 29 | Eyüp 30 | Eyüp 31 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

29:1-31:40 Eyüp’ün son savunması üç bölümlük bir özet halinde sunulur: Birinci bölümde (29. bölüm), eski mutluluğu, zenginliği ve saygınlığı anlatılır; ikinci bölüm (30. bölüm), her şeyini, özellikle saygınlığını kaybetmesi üzerine yakılan bir ağıttır; üçüncü bölüm (31. bölüm) ise suçsuzluğunun son bir ilanıdır. Eyüp’ün bu bölümlerdeki sözleri, dostlarına veya Tanrı’ya hitap edilmeden (Eyü.30:20-23 ve Eyü.31:35 hariç) söylenmiş uzun bir monolog şeklindedir; yine de dolaylı olarak Tanrı’ya seslenmektedir.
30:23 Biliyorum Ancak Eyüp bu konuda yanılıyordu.
30:25-26 Eyüp ödüllendirilmeyle ilgili öğretiyi kabul ettiğinden dolayı, yaptığı iyilikler yüzünden Tanrı’nın ona borçlu olduğunu düşünüyordu (bkz. Bilgi Kutusu: Ceza ve Ödülle İlgili Öğreti, s. 692). Ancak Tanrı hiç kimseye hiçbir şey borçlu değildir, mutlak egemen olarak dilediğini yapmaya hakkı vardır (bkz. Eyü.23:13’e ait not ; Eyü.41:11).
30:29 Çakallarla... arkadaş Acı çekenler, çoğunlukla yakınları tarafından terk edilir (bkz. Eyü.19:13-1 9’ a ait not).

Videolar

Eyüp Girişi

Eyüp Kitabı büyük felakete uğrayan doğru bir adamın çektiği acıları anlatır. Eyüp bütün çocuklarını, malını mülkünü yitirir, korkunç bir hastalığa yakalanır. Kitap, Eyüp ve üç arkadaşının bu felaketlere karşı gösterdikleri tepkiyi karşılıklı üç konuşmayla açıklamaktadır. İnsanlara yaklaşımı tartışılan Tanrı'nın bizzat kendisi sonunda Eyüp'e görünüyor.

Arkadaşları Eyüp'ün çektiği acıyı geleneksel dini kavramlarla açıklıyor. Tanrı'nın her zaman iyiliği ödüllendirip kötülüğü cezalandırdığını varsayıyor, Eyüp'ün günah işlediği için bu acıları çektiğini düşünüyorlar. Ama bu düşünce Eyüp'ün durumunu açıklamak için çok yetersiz kalıyor. Eyüp bu acımasız cezayı hak etmemiştir. Çünkü alışılmışın ötesinde iyi ve doğru bir insandır. Kendisi gibi birisinin başına bu denli kötülük gelmesine Tanrı'nın nasıl izin verdiğini anlayamıyor, Tanrı'ya cesurca meydan okuyor. İmanını yitirmiyor, ama Tanrı'nın önünde aklanıp yeniden iyi insan olarak onuruna kavuşmak istiyor.

Tanrı Eyüp'ün sorularına yanıt vermez, ama ilahi güç ve bilgeliğinin şiirselliğiyle imanına karşılık verir. O zaman Eyüp Tanrı'nın yücelik ve bilgeliğini kabul eder, öfkeli ve kaba sözlerden ötürü tövbe eder.

Kitap, sonuç olarak Eyüp'ün eski gönencine nasıl kavuştuğunu, hatta daha da zengin olduğunu anlatır. Tanrı Eyüp'ün çektiği acıların nedenini anlamayan arkadaşlarını azarlar. Yalnız Eyüp Tanrı'nın üstünlüğünü sezebilmiştir.

Ana Hatlar:

1:1-2:13 Öndeyiş
3:1-31:40 Eyüp ve üç arkadaşı
a. 3:1-26 Eyüp'ün yakınması
b. 4:1-14:22 İlk karşılıklı konuşma
c. 15:1-21:34 İkinci karşılıklı konuşma
ç. 22:1-27:23 Üçüncü karşılıklı konuşma
d. 28:1-28 Bilgeliğe övgü
e. 29:1-31:40 Eyüp'ün son söyledikleri
32:1-37:24 Elihu'nun konuşması
38:1-42:6 Tanrı'nın Eyüp'e yanıtı
42:7-17 Sonsöz
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş