1. Korintliler 13

« 1. Korintliler 12 | 1. Korintliler 14 »
13
Sevginin Üstünlüğü
1İnsanların ve meleklerin diliyle konuşsam, ama sevgim olmasa, ses çıkaran bakırdan ya da çınlayan zilden farkım kalmaz. 2 Peygamberlikte bulunabilsem, bütün sırları bilsem, her bilgiye sahip olsam, dağları yerinden oynatacak kadar büyük imanım olsa, ama sevgim olmasa, bir hiçim. 3Varımı yoğumu sadaka olarak dağıtsam, bedenimi yakılmak üzere[a] teslim etsem, ama sevgim olmasa, bunun bana hiçbir yararı olmaz.
4Sevgi sabırlıdır, sevgi şefkatlidir. Sevgi kıskanmaz, övünmez, böbürlenmez. 5Sevgi kaba davranmaz, kendi çıkarını aramaz, kolay kolay öfkelenmez, kötülüğün hesabını tutmaz. 6Sevgi haksızlığa sevinmez, gerçek olanla sevinir. 7Sevgi her şeye katlanır, her şeye inanır, her şeyi umut eder, her şeye dayanır.
8Sevgi asla son bulmaz. Ama peygamberlikler ortadan kalkacak, diller sona erecek, bilgi ortadan kalkacaktır. 9Çünkü bilgimiz de peygamberliğimiz de sınırlıdır. 10Ne var ki, yetkin olan geldiğinde sınırlı olan ortadan kalkacaktır. 11Çocukken çocuk gibi konuşur, çocuk gibi anlar, çocuk gibi düşünürdüm. Yetişkin biri olunca çocukça davranışları bıraktım. 12Şimdi her şeyi aynadaki silik görüntü gibi görüyoruz, ama o zaman yüz yüze görüşeceğiz. Şimdi bilgim sınırlıdır, ama o zaman bilindiğim gibi tam bileceğim. 13İşte kalıcı olan üç şey vardır: İman, umut, sevgi. Bunların en üstünü de sevgidir.
« 1. Korintliler 12 | 1. Korintliler 14 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

13:1 sevgim Başkalarının iyiliği uğruna gösterilen özverili ilgi (krş. Mesih’in sevgisi, Yu.3:16; Yu.13:34-35; Ef.5:25; 1 Yu.3:16).
13:2 bütün sırları, her bilgiye Tanrı’nın dışında hiç kimse bütün sırları bilmez ve her bilgiye sahip değildir.
13:1-3 diliyle... peygamberlikte... imanım... dağıtsam Sevgi yoksa bu armağanların hiçbirinin yararı yoktur.
13:3 bedenimi yakılmak üzere teslim etsem Pavlus, ilk Hıristiyanlar’ın birçoğu gibi, kazığa bağlı ş ekilde yanarak büyük acılar içinde can vermekten söz ediyor. yakılmak üzere Bazı Grekçe elyazmalarında, “övünmek için” diye geçer.
13:4 övünmez Bkz. 1Ko.8:1 ve ilgili not.
13:6 haksızlığa sevinmez Günahı (kötü olan her şeyi) hoş görmemek söz konusudur (bkz. 5. bölüm).
13:4-7 Pavlus burada ruhsal armağanları kullanmanın “en iyi yolu”nun ne olduğunu gösterir (1Ko.12:29). Korint kilisesinde (ve öbür kiliselerde, krş. Rom.12:3) ruhsal armağanların ve hizmet konularının bir gurur, kibir meselesi olduğu anlaşılmaktadır (bkz. 1-4. ve 12-14. bölümler). Kendi çıkarlarını değil (Rom.11:5), öteki insanların gereksinimlerini, zayıflıklarını düşünen kişi sevgi göstermiş olur. Sevgi aslında imanlının bütün ilişkilerinin temeli (Mat.22:34-40; Rom.13:8-10), imanın göstergesi ve etkili tanıklığı (Yu.13:34,Yu.13:35; Yu.17:20,Yu.17:21), imanlının kurtuluşunun temeli ve güvencesidir (Rom.5:1-11, Rom.8:31-39). Sevgi gerçekte sırf bir duygu değil, öteki kişinin iyiliği uğruna her şeyi feda etmek, hatta acı çekmek anlamına gelir. Gerçek sevgi insandan kaynaklanmaz, Kutsal Ruh’un meyvesidir (Gal.5:22-24); Ruh’un meyvesi de Mesih’e olan imanın ürünüdür (Gal.2:19,Gal.2:20; Gal.5:5). Bu sevgi, ancak Tanrı’nın sevgisini görüp anlamakla imanlının hayatında gerçeklik kazanır (1Yu.4:7-11; krş. 1Ko.3:18).
13:8 peygamberlikler... diller... bilgi Hepsi de sınırlı olduğu için (1Ko.13:9).
13:10 Her durumda “mükemmel olan” geldiğinde “sınırlı olan” ortadan kalkar. Sınırlı olan her şey ( “bilgi”, 1Ko.11:12) Mesih’in ikinci gelişinde tamamlanacaktır.
13:12 aynadaki silik görüntü gibi Görüntüyü bulanık yansıtan, parlak tunçtan yapılmış bir ayna betimlenmektedir (krş. Yak.1:23); oysa gelecekte (İsa Mesih’in ikinci gelişinden sonra) Rab’bi doğrudan ve net biçimde göreceğiz. bilindiğim gibi tam bileceğim Tanrı nasıl bireyleri her yönleriyle tanıyor ve biliyorsa, Mesih imanlıları da gelecekte Rab’bi dolaysız bir şekilde tanıyacak. Ancak bu, İsa Mesih’in ikinci gelişinden önce gerçekleşmeyecek.
13:13 iman, umut, sevgi Bkz. 1Se.1:2-3 ve ilgili not. Bunların en üstünü de sevgidir İman, umut ve sevgi bu dünyadaki yaşamımızda gerekli olan erdemlerdir.Ama görmeden iman ettiğimiz her şeyi gelecekte (İsa Mesih’in ikinci gelişinden sonra) göreceğiz (İbr.11:1); umut ettiğimiz her şeye kavuşacağız. Sevgi ise gelecekte Tanrı’yla sonsuza dek sürecek ilişkimizde var olacak, çünkü Tanrı sevgidir (1 Yu.4:8).

Videolar

1. Korintliler Girişi

Genel Bakış: Korint, orta Yunanistan ile Mora Yarımadası arasındaki körfezin ağzında kalan, kuzey-güney ve doğu-batı ticaret yollarını denetimi altında tutan önemli bir kentti. (Deniz yüklerinin büyük bölümü, fırtınalı bir yol olan Mora Yarımadası'nın güneyinden değil de körfezden geçirilirdi.) Korint Kenti fuhuş yapmakla ün salmıştı. Eski Grek tanrılarına ait en az on iki tapınağın bulunduğu bu kent alabildiğine putperestliğin pençesindeydi. Örneğin, putlara sunulan adakların sadece belirli bölümleri yakılır, geri kalanı yenir ya da kasaplarda satılırdı. Bunun yanısıra felsefe ve bilgelik büyük değer taşırdı. Hem Yahudi, hem Yahudi olmayanlardan oluşan inanlılar topluluğu böyle bir ortamda belirli bazı kültürel sorunlarla karşı karşıya kaldı.1

Pavlus, Korint'e İ.S. 50 yılı dolaylarında geldi. Rab'bin, «Bu kentte benim halkım çoktur» sözü üzerine orada bir buçuk yıl kaldı (Elç.18:1-18). Bu mektubu, Makedonya'ya2 gitmek üzere Efes'ten ayrılmadan önce, İ.S. 55 yılları dolayında yazdı. Korint'i bir kez daha ziyaret etmeyi tasarlıyordu (16:2-7). Bu mektuptan önce Korintliler'le yazışmıştı (5:9). Onlar da ona bazı sorular sormuşlardı (7:1). Pavlus bu mektubu kaleme almadan önce Korint'ten gelen ziyaretçiler ona üzücü haberler getirmişti (1:11; 16:17-18).

Mektubun İçeriği: Her ne kadar Pavlus olumlu bazı şeylerden (1:4-7; 11:12) söz edebiliyorsa da, mektup genelde ruhsal açıdan olgunlaşmamış bir topluluğun kendine bir çekidüzen vermesi için yazılmıştır (3:1-4). Mektup, bu inanlıların manevi babası olan Pavlus'un onlar için çektiği kaygılardan kaynaklanan uyarıları içerir (4:14-20). Pavlus onları her bakımdan kutsal olmaya çağırıyor3. Aralarındaki bölünmeler4 ve dünyasal bilgeliklerine5 ilişkin gururlanmalar Pavlus'u en çok kaygılandıran konulardandır. Bu sözde bilgeliğe karşı, çarmıha gerilen Mesih'i, Tanrı'nın bilgeliği ve gücü olarak ilan etmektedir (1:17-2:16). Pavlus ayrıca Korintliler'i fuhuş6, birbirlerine karşı açtıkları davalar (6:1-8) ve toplantılardaki düzensizlikleri (11:17-34) konusunda bir hayli azarlar. Buna karşılık onları, sevgiyi kendilerine amaç edinmeye özendirir (13. bölüm).

Yazdıkları mektupta kendisine yönelttikleri sorulara yanıt verir. Bu sorular temelde bekârlık, evlilik (7. bölüm); putlara sunulan kurbanların etinin yenip yenmemesi7; ruhsal armağanlar ve bunların işlevleri8 ve Yeruşalim'de bulunan yoksul inanlılara verilecek bağışların toplanmasıyla9 ilgilidir.

Mektup, Korint'teki bazı kişilerin yadsıdıkları diriliş konusuna ilişkin öğretiyi de içerir (15. bölüm).

Ana Hatlar:

1:1-9 Selam ve teşekkürler
1:10-6:20 Korint kilisesindeki karışıklıklar
1:10-17 Bölünmeler
1:18-2:16 Dünyanın bilgeliğine karşı Tanrı'nın bilgeliği
3:1-4:21 Bölünmeler
5:1-13 Topluluğun fuhuş karşısındaki tutumu
6:1-11 Topluluk içi davalar
6:12-20 Fuhuş
7:1-16:4 Korintliler'in sorularına verilen yanıtlar
7:1-40 Evlilik
8:1-11:1 Putlara sunulan kurbanların eti
11:2-33 Toplantıdaki düzen
12:1-14:20 Ruhsal armağanlar
15:1-58 Diriliş
16:1-4 Kutsallar için toplanacak bağışlar
16:5-24 Sonuç

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş