Romalılar 5:1-11

« Romalılar 4 | Romalılar 5 | Romalılar 6 »
5
Tanrı'yla Barışmak
1Böylece imanla aklandığımıza göre, Rabbimiz İsa Mesih sayesinde Tanrı'yla barışmış oluyoruz. 2İçinde bulunduğumuz bu lütfa Mesih aracılığıyla, imanla kavuştuk ve Tanrı'nın yüceliğine erişmek umuduyla övünüyoruz. 3-4Yalnız bununla değil, sıkıntılarla da övünüyoruz. Çünkü biliyoruz ki, sıkıntı dayanma gücünü, dayanma gücü Tanrı'nın beğenisini, Tanrı'nın beğenisi de umudu yaratır. 5Umut düş kırıklığına uğratmaz. Çünkü bize verilen Kutsal Ruh aracılığıyla Tanrı'nın sevgisi yüreklerimize dökülmüştür.
6Evet, biz daha çaresizken Mesih belirlenen zamanda tanrısızlar için öldü. 7Bir kimse doğru insan için güç ölür, ama iyi insan için belki biri ölmeyi göze alabilir. 8Tanrı ise bizi sevdiğini şununla kanıtlıyor: Biz daha günahkârken, Mesih bizim için öldü. 9Böylece şimdi O'nun kanıyla aklandığımıza göre, O'nun aracılığıyla Tanrı'nın gazabından kurtulacağımız çok daha kesindir. 10Çünkü biz Tanrı'nın düşmanlarıyken Oğlu'nun ölümü sayesinde O'nunla barıştıksa, barışmış olarak Oğlu'nun yaşamıyla kurtulacağımız çok daha kesindir. 11Yalnız bu kadar da değil, bizi şimdi Tanrı'yla barıştırmış olan Rabbimiz İsa Mesih aracılığıyla, Tanrı'nın kendisiyle de övünüyoruz.
« Romalılar 4 | Romalılar 5 | Romalılar 6 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

5:1 Tanrı’yla barışmış Bkz. Rom.5:10 ve ilgili not; Ef.2:14-16; Kol.1:21-22.
5:2 kavuştuk İnsan ancak İsa Mesih aracılığıyla Tanrı’nın huzuruna çıkabilir (bkz. İbr.10:19-22). Tanrı’nın yüceliğine erişmekumuduyla Bkz. Rom.3:23’e ait not. Rab İsa’ya iman eden herkes ölümsüz bedeniyle dirilip sonsuza dek Tanrı’yla birlikte yaşayacaktır (ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Diriliş, s. 1704). övünüyoruz Krş. “düş kırıklığı”, Rom.5:5. Mesih’te sahip olunan tam kurtuluş (Tanrı’yla barışmak ve Tanrı’nın lütfuna erişmek) sayesinde imanlı, gelecekte Tanrı’nın huzurunda olacağından ve bu dünyada çektiği acıların bir amacı olduğundan emin olabilir (krş. 2Ko.12:9-10; Yak.1:2-5; 1Pe.1:6-9).
5:3-4 sıkıntılarla da övünüyoruz Çünkü imanlılar Tanrı’nın amaçlarından birinin bu sıkıntılar aracılığıyla çocuklarının imanını pekiştirmek olduğunu bilir (bkz. Yak.1:2-3 ve ilgili notlar). Pavlus imanlılar için çileci değil, sevinç ve zafer dolu bir yaşam öngörmüştür.
5:5 Umut düş kırıklığına uğratmaz Umut, Grekçe’deki sözcük anlamıyla ele alındığında sadece iyimser bir beklenti değil, geleceğin Tanrı’nın elinde olduğuna dair güvencedir; dolayısıyla imanlılar için umut bu anlama gelir (bkz. Bilgi Kutusu: Umut, s. 1666). Tanrı bu güvencenin sağlamlığını Mesih’in çarmıhtaki ölümünde sergilenen ve Kutsal Ruh aracılığıyla açıklanan sevgisinde göstermiştir. Sevgi konusu Rom.8:31-39’da tekrar ele alınır, böylelikle 5-8. bölümler konu açısından bütünlük oluşturur. bize verilen Kutsal Ruh İsa Mesih’e iman eden herkeste Kutsal Ruh vardır (bkz. Rom.8:9). dökülmüştür Grekçesi’nde bu fiilin zaman kipi, başlamış bir eylemin etkisinin devam etmekte olduğunu belirtir. Kutsal Ruh, iman eden insanın yüreğini sevgiyle doldurur; bu sevgi insanı etkilemeye devam eder.
5:6 belirlenen zaman Tanrı’nın kurtarış tasarısının gerçekleştiği an (bkz. Mar.1:15 ve ilgili not). tanrısızlar Sadece Tanrı’ya inanmayanlar değil, kendisini Kutsal Kitap’ta açıklayan Tanrı’nın yolunda yürümeyen herkes.
5:9 O’nun kanıyla Mesih’in insanın günahları için kurban olarak ölmesinden söz ediliyor (bkz. Rom.3:25-26 ve ilgili not). Tanrı’nın gazabından kurtulacağımız Son yargıda günahlı insan Tanrı’nın gazabına uğrayacaktır (ayrıca bkz. Makale: Yargı, s. 260). Mesih imanlıları, Mesih’in günahtan aklayan eylemi sayesinde bu mahkûmiyete uğramaktan kurtulmuşlardır. “Kurtulacağımız” ifadesinde kullanılan gelecek zaman, bu kurtuluşun sonucunun yargı zamanında görüleceğine işaret eder.
5:6-10 İnsan Mesih’e iman etmeden önce çaresiz, tanrısız, günahkâr ve Tanrı’ya düşmandır. İnsanın bu durumuna rağmen Tanrı sevgisini ve lütfunu esirgememiş ve bunu Mesih aracılığıyla insanlara sunmuştur.
5:10 Tanrı’nın buyruklarına göre değil de kendi benliğine göre yaşamak isteyen herkes günahlıdır ve Tanrı’ya düşmandır. Tanrı ile insan arasında barışın sağlanması için önce düşmanlığın nedenini ortadan kaldırmak gerekir; bu nedenle ilk adımı atan Tanrı, kendi Oğlu’nu günahın bedeli olarak çarmıhtaki ölüme teslim etmiş ve barışı sağlamıştır (bkz. Rom.5:11; 2Ko.5:18-21; Kol.1:20’ye ait not; Kol.1:21-22). Oğlu’nun yaşamıyla İsa Mesih, Tanrı’ya düşman olan insanı, çarmıhtaki ölümü sayesinde Tanrı’yla barıştırmış, dirilişi sayesinde de iman edenlerin gelecekteki (yargı günündeki mahkûmiyetten) kurtuluşunu güvence altına almıştır (bkz. İbr.7:25 ve ilgili not).

Videolar

Romalılar Girişi

Genel Bakış: Elçi Pavlus bu mektubu Yeruşalim'e yaptığı bir yolculuk sırasında yazmıştır. Toplanan bağışları oradaki yoksul inanlılara iletmekle görevlendirilmişti (15:25-27). Bu da İ.S. 57-59 yılları arasında, Müjde'yi yaymak için çıktığı üçüncü yolculuğun sonlarında olabilir. Büyük olasılıkla Korint'ten yazmaktadır (Elç.20:1-3). Bundan sonra Yeruşalim'e, Yeruşalim'den de İspanya'ya gitmeyi, yol üzerinde de Roma'ya uğramayı tasarlar (1:9-15; 15:22-32). Daha önce Roma'da Müjde'yi yaymış değildi, ama oradaki inanlıların birçoğunu tanıyordu (16:3-16). Yaydığı Müjde'yi, Tanrı'nın kendisini duyurmaya çağırdığı bildiriyi1 bu mektupta açıklamaktadır. 1:16-17 ayetlerinde şöyle diyor: Müjde'den utanmıyorum. Müjde iman eden herkesin... kurtuluşu için Tanrı gücüdür. Tanrı'nın insanı akladığı, Müjde'de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, `İmanla aklanan yaşayacaktır.'»

Mektubun İçeriği: Mektubun ilk önemli konusu, Tanrı'nın gazabına ve yargısına yol açan insan günahıdır2. Pavlus bunu belirttikten sonra insanın bu kötü durumu için Tanrı'nın sunduğu çareyi açıklıyor. Tanrı insanları, İsa Mesih'e iman ettikleri için aklar, Musa'nın Yasası'na uydukları için değil3. Kutsal Yasa'nın gereklerini hiç kimse tümüyle yerine getiremez. Zaten Kutsal Yasa'nın amacı da başkadır. Yasa günahı tanımlar ve ciddiyetini vurgular. Dahası, Pavlus 6:1-23 ayetlerinde, Mesih'e ait olanların yalnız geçmişlerinden ötürü bağışlanmakla kalmadıklarını, günahtan da özgür kılındıklarını açıklar. Pavlus'un dediği gibi, «Günah size egemen olmayacaktır» (6:14). İnananlar Kutsal Ruh'un yönetiminde yaşadıkça Tanrı'nın istediği gibi yaşamış olacaklardır (8:1-14). Gerçekte Tanrı'nın amacı bunun da ötesine geçiyor (8:14-39): «Tanrı önceden bildiği kişileri Oğlu'nun benzerliğine dönüştürmek üzere önceden belirledi. Öyle ki, Oğul birçok kardeş arasında ilk doğan olsun» (8:29).

Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğu her ulustan geleni kabul etmeye başladığı bir sırada Pavlus Tanrı'nın Yahudiler'e ilişkin amacını irdelemeye başlar4. Öyle anlaşılıyor ki, Roma'daki kilise hem Yahudi5 hem de öteki uluslardan6 gelen üyelerden oluşuyordu. Et yiyip yememek, belirli günleri kutlayıp kutlamamak (14:1-6) konusundaki tartışmalar da buna bir ipucu sayılabilir. Pavlus, Müjde'yi öteki uluslara duyurmaya çağrılmıştı, ama kendi halkı için de büyük kaygıları vardı7. Bir başka kaygısı daha vardı, bu da öteki uluslardan olan inanlıların Yahudiler'e neler borçlu olduklarını bilmelerini istemesiydi8.

Pavlus mektubun son bölümlerinde (12:1-15:13) uygulamaya ilişkin öğütleri peş peşe sıralıyor.

Ana Hatlar:

1:1-17 Giriş ve ana konu
1:18-3:20 İnsanın günahı
3:21-5:21 Tanrı, Mesih'e iman edenleri aklar
6:1-8:39 Artık günah size egemen olmayacaktır: Ruh'a bağlı yeni yaşam
9:1-11:36 Tanrı'nın İsrail için tasarladıkları
12:1-15:13 Yaşayan kurbanlar: Doğru davranmaya ilişkin öğütler
15:14-16:27 Pavlus'un tasarladığı ziyaret ve son selamlar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş