1. Korintliler 12

12
Ruhsal Armağanlar
1Ruhsal armağanlara gelince, kardeşlerim, bu konuda bilgisiz kalmanızı istemem. 2Biliyorsunuz, putperestken şöyle ya da böyle saptırılıp dilsiz putlara tapmaya yöneltilmiştiniz. 3Bunun için bilmenizi isterim ki: Tanrı'nın Ruhu aracılığıyla konuşan hiç kimse, “İsa'ya lanet olsun!” demez. Kutsal Ruh'un aracılığı olmaksızın da kimse, “İsa Rab'dir” diyemez.
4 Çeşitli ruhsal armağanlar vardır, ama Ruh birdir. 5Çeşitli görevler vardır, ama Rab birdir. 6Çeşitli etkinlikler vardır, ama herkeste hepsini etkin kılan aynı Tanrı'dır. 7Herkesin ortak yararı için herkese Ruh'u belli eden bir yetenek veriliyor[a]. 8-10Ruh aracılığıyla birine bilgece konuşma yeteneği, ötekine aynı Ruh'tan bilgi iletme yeteneği, birine aynı Ruh aracılığıyla iman, ötekine aynı Ruh aracılığıyla hastaları iyileştirme armağanları, birine mucize yapma olanakları, birine peygamberlikte bulunma, birine ruhları ayırt etme, birine çeşitli dillerle konuşma, bir başkasına da bu dilleri çevirme armağanı veriliyor. 11Bunların tümünü etkin kılan tek ve aynı Ruh'tur. Ruh bunları herkese dilediği gibi, ayrı ayrı dağıtır.
Bedenin Birliği
12Beden bir olmakla birlikte birçok üyeden oluşur ve çok sayıdaki bu üyelerin hepsi tek bir beden oluşturur. Mesih de böyledir. 13İster Yahudi ister Grek, ister köle ister özgür olalım, hepimiz bir beden olmak üzere aynı Ruh'ta vaftiz edildik ve hepimizin aynı Ruh'tan içmesi sağlandı. 14İşte beden tek üyeden değil, birçok üyeden oluşur. 15Ayak, “El olmadığım için bedene ait değilim” derse, bu onu bedenden ayırmaz. 16Kulak, “Göz olmadığım için bedene ait değilim” derse, bu onu bedenden ayırmaz. 17Bütün beden göz olsaydı, nasıl duyardık? Bütün beden kulak olsaydı, nasıl koklardık? 18Gerçek şu ki, Tanrı bedenin her üyesini dilediği biçimde bedene yerleştirmiştir. 19Eğer hepsi bir tek üye olsaydı, beden olur muydu? 20Gerçek şu ki, çok sayıda üye, ama tek beden vardır. 21Göz ele, “Sana ihtiyacım yok!” ya da baş ayaklara, “Size ihtiyacım yok!” diyemez. 22Tam tersine, bedenin daha zayıf görünen üyeleri vazgeçilmezdir. 23Bedenin daha az değerli saydığımız üyelerine daha çok değer veririz. Böylece gösterişsiz üyelerimiz daha gösterişli olur. 24Gösterişli üyelerimizin özene ihtiyacı yoktur. Ama Tanrı, değeri az olana daha çok değer vererek bedende birliği sağladı. 25Öyle ki, bedende ayrılık olmasın, üyeler birbirini eşit biçimde gözetsin. 26Bir üye acı çekerse, bütün üyeler birlikte acı çeker; bir üye yüceltilirse, bütün üyeler birlikte sevinir.
27Sizler Mesih'in bedenisiniz, bu bedenin ayrı ayrı üyelerisiniz. 28 Tanrı kilisede ilkin elçileri, ikinci olarak peygamberleri, üçüncü olarak öğretmenleri, sonra mucize yapanları, hastaları iyileştirme armağanlarına sahip olanları, başkalarına yardım edenleri, yönetme yeteneği olanları ve çeşitli dillerle konuşanları atadı. 29Hepsi elçi mi? Hepsi peygamber mi? Hepsi öğretmen mi? Hepsi mucize yapar mı? 30Hepsinin hastaları iyileştirme armağanları var mı? Hepsi bilmediği dilleri konuşabilir mi? Hepsi bu dilleri çevirebilir mi? 31Ama siz daha üstün armağanları gayretle isteyin. Şimdi size en iyi yolu göstereyim.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

12:1 Ruhsal armağanlara gelince Bkz. 1Ko.7:1’e ait not ; ayrıca bkz. ruhsal armağanların tanımı, 1Ko.1:7’ye ait not.
12:2 saptırılıp dilsiz putlara... yöneltilmiştiniz Korintliler putperestken çeşitli kötü ruhların etkisinde (bkz. 1Ko.10:18-20 ve ilgili not) oldukları için Tanrı’ya tapınmak yerine başka her şeye tapıyorlardı; oysa artık (İsa Mesih’e iman ettiklerinde onlara verilen) Kutsal Ruh onları Tanrı’ya tapınmaya yönlendirmekteydi.
12:3 Bkz. Yu.20:28; ayrıca bkz. 1Yu.4:2-3. Burada “Rab” diye çevrilen Grekçe sözcük, Septuaginta’da “Yahve” (RAB) için kullanılan Grekçe sözcük ile aynıdır (bkz. Giriş).
12:5 görevler Bu sözcüğün Grekçesi ve aynı kökten türetilen öbür Grekçe sözcükler, imanlılar topluluğuna sunulan hizmeti anlatmak için kullanılır (örn. “sofrada hizmet etmek”, Elç.6:2-3). Yine bu sözcüklerden biri, kısa bir süre sonra ilk yüzyıldaki kiliseler tarafından diyakon (görevli) için kullanılmıştır (Flp.1:1).
12:7 Grekçesi’nden “Herkesin ortak yararı için Ruh herkese kendini belli ediyor” diye de çevrilebilir. herkese... yetenek veriliyor Kutsal Ruh’un onlarda etkin olduğunun kanıtı olarak Mesih’in bedeninin üyelerine (imanlılara) ruhsal armağanlar verilir. Bütün armağanlar imanlılar topluluğunun üyelerini geliştirmek içindir (bkz. 1Pe.4:10-11) ; bencil çıkarlar için kullanılmamalıdır. Anlaşı lan Korint topluluğunda armağanları sadece kendi yararına kullananlar vardı.
12:8-10 birine... ötekine Herkes aynı armağana veya bütün armağanlara sahip olmaz. Bilgece konuşma... bilgi iletme İmanlılar topluluğunun doğru adımlar atıp doğru kararlar verebilmesi için onlara verilen ruhsal armağanlar. mucize yapma olanakları Kutsal Yazılar’da mucize, doğal yollardan açıklanamayan olay anlamına gelir. Tanrı mucizeleri, gücünün ve amacının kanıtları olarak tasarlamıştır. Peygamberlikte bulunma Kaynağı doğrudan Tanrı olan, Kutsal Ruh tarafından imanlıya iletilen Tanrı sözü, bir olayı önceden bildirebilir (bkz. Hagavos, Elç.11:28 ve ilgili not; Elç.21:10-11) veya belli bir durumda Tanrı’nın isteğini açıklayabilir (bkz. Elç.13:1-2; ayrıca bkz. Eski Antlaşma’da peygamberler, Bilgi Kutusu: Peygamberler, s. 267). Ruhları ayırt etme Tanrı’nın yönlendirmesiyle gerçekleşen durumlar ile cinlerden kaynaklanan durumları ayırt edebilme yeteneği. çeşitli dillerle konuşma Bazı yorumcular bunun, önceden öğrenilmemiş bir dünya dilini konuşma yeteneği olduğuna (Elç.2:4,Elç.2:6, 9-11; ayrıca bkz. 1Ko.14:9-10), bazıları ise hem dünya dillerini hem de övgü ve dua dillerini içeren göksel diller (1Ko.13:1; 1Ko.14:2,1Ko.14:10) olduğuna ve 12. ile 14. bölümlerde geçen “diller” terimiyle bunun ifade edilmek istendiğine inanırlar. dilleri çevirme Duyanların anlayıp ruhsal yönden gelişebilmesi için iletinin aktarıldığı dilden çevirmek söz konusudur (bkz. 1Ko.14:5,1Ko.14:13,1Ko.14:27-28).
12:11 dilediği gibi Her imanlının hangi armağanı veya armağanları alacağını Kutsal Ruh belirler.
12:12 Beden bir... birçok üye Bu örnek, Mesih’in bedeninin birliğini ve farklı ruhsal armağanlarıyla üyelerin çeşitliliğini ve birliğini tasvir eder. Mesih Burada, Mesih’in ‘baş’ olduğu imanlılar topluluğu anlamına gelir (Ef.1:22-23).
12:13 Mesih’te ırk, kültür veya sosyal bir ayrım yoktur. Tüm imanlılar Kutsal Ruh sayesinde tek bedendir.
12:14 İnsan bedeni nasıl bir bütün olarak etkili bir şekilde çalışmak üzere çeşitli üyelere sahipse, Mesih’in bedeninin üyeleri de çeşitli ruhsal armağanlara sahiptir ve bu armağanlar Mesih’in amacını gerçekleştirmek için kullanılır. Her imanlı kendi armağanını topluluğun yararına ve doğru bir tutumla kullanmalıdır.
12:18 Tanrı, Mesih’in bedenindeki (kilisedeki) imanlılara farklı ruhsal armağanlar verir. Bu çeşitlilik Tanrı’nın tasarısıdır.
12:14-20 Ruhsal armağanlarının aşağı derecede veya önemsiz olduğunu düşünenlere hitap eder. Korint kilisesinde daha dikkat çekici (bilinmeyen dillerle konuşmak gibi) armağanların yüceltildiği ve onlara sahip olmayanların daha aşağı görüldüğü anlaşı lmaktadır.
12:21 Buradaki ilke, bedenin üyelerinin karşılıklı bağımlılığıdır. Mesih’in bedenindeki (kilisedeki) imanlılar da çeşitli işlevleri yerine getirirken karşılıklı olarak birbirlerine bağımlıdırlar.
12:25 ayrılık olmasın Bkz. 1Ko.1:10-12.
12:21-26 Sahip oldukları armağanların üstün veya en önemli olduğunu sananlara hitap eder. Bu ayetler, bazı armağanların (diller gibi) vurgulanıp haksız yere üstün görüldüğünün bir işaretidir.
12:26 bütün üyeler... acı çeker Bkz. örn. Elçi Yakup’un şehit edilmesi ve Petrus’un tutsaklığı, Elç.12:1-5.
12:27 Sizler Mesih’in bedenisiniz Tıpkı evrensel Kilise’nin (dünyadaki tüm Mesih imanlılarının) Mesih’in bedeni olması gibi, her yerel kilise de Mesih’in bedenidir.
12:28 Buradaki liste 1Ko.12:8-10’daki (bkz. ilgili notlar) listeden bir ölçüde farklıdır. Elçiler ve peygamberler kilisenin temelidir (Ef.2:20). Öğretiş, önderlerin sorumluluğundadır (Ef.4:11; 1Ti.3:2). Bu üç görev kilisedeki önemlerine göre sıralanmıştır ; bundan sonrakiler ise önem sırasına göre dizilmemiştir; çünkü bütün ruhsal armağanlar eşit öneme sahiptir (1Ti.12:21-26). başkalarına yardım Bkz. Rom.12:6-8. Burada büyük olasılıkla fakirlere, muhtaçlara, hastalara ve sıkıntıda olanlara hizmet etmekten söz edilmektedir (bkz. Elç.6:1-6). yönetme yeteneği Bu armağana sahip olanlar, kilisedeki etkinlikleri düzenlemek ve yürütmek için Kutsal Ruh tarafından donatılırlar.
12:31 daha üstün armağanları gayretle isteyin Bkz. 1Ko.12:28; 1Ko.14:1,1Ko.14:5,1Ko.14:12,1Ko.14:39-40. en iyi yolu Pavlus bütün ruhsal armağanları kullanmanın doğru yolunu gösterir: Sevgi. Sevgi bir armağan değildir, Kutsal Ruh’un ürünüdür (Gal.5:22-23).

Videolar

1. Korintliler Girişi

Genel Bakış: Korint, orta Yunanistan ile Mora Yarımadası arasındaki körfezin ağzında kalan, kuzey-güney ve doğu-batı ticaret yollarını denetimi altında tutan önemli bir kentti. (Deniz yüklerinin büyük bölümü, fırtınalı bir yol olan Mora Yarımadası'nın güneyinden değil de körfezden geçirilirdi.) Korint Kenti fuhuş yapmakla ün salmıştı. Eski Grek tanrılarına ait en az on iki tapınağın bulunduğu bu kent alabildiğine putperestliğin pençesindeydi. Örneğin, putlara sunulan adakların sadece belirli bölümleri yakılır, geri kalanı yenir ya da kasaplarda satılırdı. Bunun yanısıra felsefe ve bilgelik büyük değer taşırdı. Hem Yahudi, hem Yahudi olmayanlardan oluşan inanlılar topluluğu böyle bir ortamda belirli bazı kültürel sorunlarla karşı karşıya kaldı.1

Pavlus, Korint'e İ.S. 50 yılı dolaylarında geldi. Rab'bin, «Bu kentte benim halkım çoktur» sözü üzerine orada bir buçuk yıl kaldı (Elç.18:1-18). Bu mektubu, Makedonya'ya2 gitmek üzere Efes'ten ayrılmadan önce, İ.S. 55 yılları dolayında yazdı. Korint'i bir kez daha ziyaret etmeyi tasarlıyordu (16:2-7). Bu mektuptan önce Korintliler'le yazışmıştı (5:9). Onlar da ona bazı sorular sormuşlardı (7:1). Pavlus bu mektubu kaleme almadan önce Korint'ten gelen ziyaretçiler ona üzücü haberler getirmişti (1:11; 16:17-18).

Mektubun İçeriği: Her ne kadar Pavlus olumlu bazı şeylerden (1:4-7; 11:12) söz edebiliyorsa da, mektup genelde ruhsal açıdan olgunlaşmamış bir topluluğun kendine bir çekidüzen vermesi için yazılmıştır (3:1-4). Mektup, bu inanlıların manevi babası olan Pavlus'un onlar için çektiği kaygılardan kaynaklanan uyarıları içerir (4:14-20). Pavlus onları her bakımdan kutsal olmaya çağırıyor3. Aralarındaki bölünmeler4 ve dünyasal bilgeliklerine5 ilişkin gururlanmalar Pavlus'u en çok kaygılandıran konulardandır. Bu sözde bilgeliğe karşı, çarmıha gerilen Mesih'i, Tanrı'nın bilgeliği ve gücü olarak ilan etmektedir (1:17-2:16). Pavlus ayrıca Korintliler'i fuhuş6, birbirlerine karşı açtıkları davalar (6:1-8) ve toplantılardaki düzensizlikleri (11:17-34) konusunda bir hayli azarlar. Buna karşılık onları, sevgiyi kendilerine amaç edinmeye özendirir (13. bölüm).

Yazdıkları mektupta kendisine yönelttikleri sorulara yanıt verir. Bu sorular temelde bekârlık, evlilik (7. bölüm); putlara sunulan kurbanların etinin yenip yenmemesi7; ruhsal armağanlar ve bunların işlevleri8 ve Yeruşalim'de bulunan yoksul inanlılara verilecek bağışların toplanmasıyla9 ilgilidir.

Mektup, Korint'teki bazı kişilerin yadsıdıkları diriliş konusuna ilişkin öğretiyi de içerir (15. bölüm).

Ana Hatlar:

1:1-9 Selam ve teşekkürler
1:10-6:20 Korint kilisesindeki karışıklıklar
1:10-17 Bölünmeler
1:18-2:16 Dünyanın bilgeliğine karşı Tanrı'nın bilgeliği
3:1-4:21 Bölünmeler
5:1-13 Topluluğun fuhuş karşısındaki tutumu
6:1-11 Topluluk içi davalar
6:12-20 Fuhuş
7:1-16:4 Korintliler'in sorularına verilen yanıtlar
7:1-40 Evlilik
8:1-11:1 Putlara sunulan kurbanların eti
11:2-33 Toplantıdaki düzen
12:1-14:20 Ruhsal armağanlar
15:1-58 Diriliş
16:1-4 Kutsallar için toplanacak bağışlar
16:5-24 Sonuç

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş