İbraniler 1:2-3

« Filimon 1 | İbraniler 1 | İbraniler 2 »
2Bu son çağda da her şeye mirasçı kıldığı ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğlu'yla bize seslenmiştir. 3Oğul, Tanrı yüceliğinin parıltısı, O'nun varlığının öz görünümüdür. Güçlü sözüyle her şeyi devam ettirir. Günahlardan arınmayı sağladıktan sonra, yücelerde ulu Tanrı'nın[a] sağında oturdu.
« Filimon 1 | İbraniler 1 | İbraniler 2 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:2 Bu son çağda Mesih’in yeryüzüne insan bedeninde gelmesiyle başlayan çağdır (bkz. Elç.1:16-17; 1Ti.4:1-3 ; 1Yu.2:18 ve ilgili notlar). İsa Mesih’in doğumu o kadar önemlidir ki, bu olayla günümüzde kullandığımız takvim İsa’dan Önce (Milattan Önce) ve İsa’dan Sonra (Milattan Sonra) olmak üzere ikiye ayrılır.
1:2-3 Oğul’un peygamberlerden üstünlüğü açıklanmaktadır,. her şeye mirasçı İnsan bedeni alan Oğul, günahtan arındırma görevini yerine getirerek Tanrı’nın tüm yarattıklarını (bütün evreni) miras almıştır (bkz. Rom.8:17). aracılığıyla evreni yarattığı Bkz. Yu.1:3; 1Ko.8:5-6; Kol.1:16 ve ilgili not. Tanrı yüceliğinin parıltısı... O’nun varlığının öz görünümüdür İsa Mesih, Tanrı’nın bizzat kendisidir (bkz. Yu.1:14,Yu.1:18 ve ilgili notlar; Yu.14:9; Rom.9:5; Kol.1:15 ve ilgili notlar). her şeyi devam ettirir Bkz. Kol.1:17. Günahlardan arınmayı sağladıktan sonra Günahın fidyesi olarak çarmıhta ölmesi sayesinde (bkz. İbr.7:27; İbr.9:12; Tit.2:14 ve ilgili notlar). yücelerde ulu Tanrı’nın sağında oturdu Oğul, Baba Tanrı’nın yanındaki onurlu konumu sayesinde gelecekte de Tanrı’nın Egemenliği’nde herkesi ve her şeyi yargılama yetkisine sahiptir (bkz. İbr.1:13; İbr.8:1-2 ; İbr.10:12; İbr.12:2; Mat.26:64; Elç.2:34-35; Rom.8:34; Ef.1:18-20; Kol.3:1; 1Pe.3:22).
1:3 ulu Tanrı’nın Grekçe’den birebir çevirisi: “ululuğun”. Yahudiler Tanrı’ya saygısızlık etmekten korktukları için O’nun adını (Yahve) anmaktan çekiniyor, bu yüzden ‘ulu’, ‘Yüce Olan’ gibi dolaylı ifadeler kullanmayı tercih ediyorlardı.

Videolar

İbraniler Girişi

Genel Bakış: Yazar ne kendi kimliğini, ne de mektubu kime yazdığını açıklıyor. Böylece işimiz, metinde verilen ipuçlarından bazı sonuçlar çıkarmaya kalıyor. Yazarın kendisi, İsa'nın on iki elçisi arasında yer almaz; ama İsa'nın öğretilerini ilk izleyicilerinden duymuştur (2:2-3). Eski Antlaşma'yı iyi bildiği apaçık; Eski Antlaşma'dan yaptığı 29 aktarmanın yanısıra, 50'nin üzerinde bölümden de söz eder. Geleneksel başlıkla (İbraniler'e) içeriğin tamamı, mektubun Yahudi asıllı Mesih inanlılarına yazıldığını gösteriyor. Bu insanlar, daha önce ölüm derecesinde olmamakla birlikte, inançları uğruna büyük baskılara uğramışlardı1. Ama şimdi o kadar gayretli görünmüyorlar. Bunun için inandıklarına sımsıkı sarılmaya özendiriliyorlar2. Mektubun İ.S. 70'ten önce yazıldığı anlaşılıyor. Çünkü Yeruşalim'deki tapınağın İ.S. 70 yılında yıkılmasından hiç söz edilmiyor. Tersine yazar, tapınakta sürekli sunulan sunulardan söz ediyor (örn. 9:6-9).

Mektubun İçeriği: Yazarın ilk sözleri, iletmek istediği bildiriyi özetliyor: «Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez çeşitli yollardan atalarımıza seslendi. Bu son çağda da her şeye mirasçı kıldığı ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğlu'yla bize seslenmiştir». İbraniler, özde Tanrı Oğlu'na ilişkin bir mektuptur3. Yazar, Oğul'u meleklerden (1:4-14; 2:15-18) ve Musa'dan (3:2-6) üstün gösterir. Zayıflıklarımızı bilen, «Kendisini bir kez kurban ederek günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkan» ve kendisinin aracılığıyla «Tanrı'ya yaklaşanları tümüyle kurtarabilen» başkâhin O'dur (4:15; 9:26; 7:25). Başkâhin olarak ortaya çıkması, Kutsal Yasa'da değişikliği gerekli kılıyor4; yeni bir antlaşma eskisinin yerini alıyor. Bu yeni antlaşmaya göre Tanrı diyor ki, «Yasalarımı zihinlerine işleyeceğim, yüreklerine yazacağım. Ben onların Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacak... Suçlarını bağışlayacağım, günahlarını artık anmayacağım»5. İsa, Tanrı'nın huzuruna giden yeni bir yol açtı. Biz de Tanrı'ya güvenle yaklaşabiliriz (10:19-22).

Mektup ayrıca Tanrı'dan uzaklaşmak tehlikesiyle ilgili uyarılar içerir6. «İman olmadan Tanrı'yı hoşnut etmek olanaksızdır» ifadesinin yer aldığı 11. bölüm, iman konusunda eşsiz bir bölümdür. İmanda örnek alınacak erkek ve kadınlardan söz ediliyor. Bunlar öyle kişiler ki, «Tanrı onların Tanrısı olarak anılmaktan utanmıyor.»

Mektubun son bölümü uygulamaya yönelik öğütler içerir.

Ana Hatlar:

1:1-3 Giriş
1:4-3:6 Mesih'in üstünlüğü
3:7-4:13 Yüreklerinizi nasırlaştırmayın
4:14-7:28 Başkâhinimiz Mesih
8:1-9:28 Daha iyi bir antlaşma
10:1-39 Daha iyi bir kurban
11:1-40 İmanın zaferi
12:1-29 Tanrı sözünü reddetmeyin
13:1-25 Son öğütler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 27

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş