Notlar
1:5 Tanrı Egemenliği’ne Bkz. Bilgi Kutusu: Tanrı’nın Egemenliği, s.1383.
1:6-8 Tanrı adil olanı yapacak Tanrı adaletiyle, Mesih’i reddeden günahkârların (bkz.
2Se.2:12) cezaya uğramalarını sağlayacak (bkz. Mat. 24 :47-48;
Luk.13:3-5) ve imanlıların kime ait olduklarını gösterecektir (
Luk.1:9-10). Burada söz edilen ceza, yargı gününde gerçekleşecektir (bkz.
1Se.5:2 ve ilgili not; Makale:Yargı, s.260).
rahata kavuşturacaktır Bu metinde “rahatlık”, zulmün sona ermesi ve imanlıların kurtuluşun son aşamasına kavuşmaları (“yüceltilmek”,
2Se.1:9-10) anlamına gelmektedir.
alev alev yanan ateş... gökten gelip göründüğü zaman İsa Mesih’in ikinci gelişi yargılamak için olacaktır (bkz.
Yşa.66:15;
Va.1:14).
Tanrı’yı tanımayanları Burada Müjde’yi hiç işitmemiş kişilerden değil, O’nu reddedenlerden söz ediliyor (bkz.
2Se.1:9-10,
2Se.1:12;
Rom.1:28).
uymayanları Müjde, insanları Mesih’i kabul etmeye davet eder; bu daveti reddetmek kral olan Mesih’in davetine uymamak anlamındadır.
1:9-10 mahvolma ‘Tam bir yıkım’ gibi bir anlama gelen sözcük, Tanrı’nın huzurundan sonsuza dek yoksun kalmayı ifade etmektedir. Asıl cehennem budur (bkz. Makale: Cennet, Cehennem, s.1898).
kendi kutsalları arasında yüceltilmek Grekçesi, hem kendi kutsalları (imanlılar) arasında hem de bizzat onlarda (imanlılar aracılığıyla) yüceltilmek anlamına gelir (bkz.
1Se.3:13’e ait not).
gün Bkz.
1Se.5:2’ye ait not.
ettiğimiz tanıklığa Tanrı’nın İsa Mesih aracılığıyla yaptıklarını duyurmak.
1:11 iyiliğe yönelik her dileğinizi İmanın ürünü olan her iyi dileği ve bu yöndeki her eylemi başlatan Tanrı’dır; Pavlus, Tanrı’nın bunları sonuçlandırması için dua eder.
her zaman dua ediyoruz Bkz.
1Se.5:17’ye ait not.
1:5-12 İmanlıların sıkıntılara katlanmaları, Tanrı’nın Egemenliği’ne girmeye layık olduklarının göstergesidir; aynı zamanda kendilerine eziyet edenlerin cezalandırılmayı hak edeceklerinin de göstergesidir. Yargı gününde Tanrı imanlıları haklı çıkaracak, bunu hem imanlılar hem de imanlılara eziyet edenler görecektir.
1:12 adı Eski çağlarda bir kişinin adı onun kimliğini özetlerdi. Elçi Pavlus, Mesih imanlısı olarak adlandırılan Selanikliler’in, bu adın sadece dinsel bir bağlılığın göstergesi olmadığını, yüreklerinde yaşayan Mesih’in adını içerdiğini dikkate almalarını ister. İmanlılar, yaşamlarında imanlarından kaynaklanan iyilikler görüldüğü takdirde Mesih’i ve Tanrı’yı hem o yaşadıkları günlerde hem de gelecekte onurlandırmış olurlar. Mesih’le özdeşleşmenin sonucunda imanlılar dirildiklerinde Mesih’in yüceliğine ortak olacaklardır (bkz. Bilgi Kutusu: Diriliş, s.1704).