Eyüp 19:19-25

19Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor,
Sevdiklerim yüz çeviriyor.
20Bir deri bir kemiğe döndüm,
Ölümün eşiğine geldim.
21“Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın,
Çünkü Tanrı'nın eli vurdu bana.
22Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor,
Etime doymuyorsunuz?
23“Keşke şimdi sözlerim yazılsa,
Kitaba geçseydi,
24Demir kalemle, kurşunla
Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!
25Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını,
Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

19:13-19 Bkz. Yer.12:6. Eyüp’ün sıkıntılarıyla ilgili kapsamlı bir anlatımdır. Yaşamda kişinin kendi ailesi ve dostları tarafından reddedilmesinden daha acı verici çok az şey vardır. Eyüp’ün çocukları ölmüştü, karısı, kardeşleri, dostları ve köleleri ise ondan tiksiniyordu; Eyüp her şeyi tek başına göğüslemesi gerektiğini anlamıştı (krş. Mar.14:33-37,Mar.14:50). Tüm akrabaları ve onu tanıyan herkes, Eyüp ancak sıkıntılarından kurtulup tekrar eski haline kavuştuktan sonra ortaya çıkacaktır (Mar.42:11; bkz. Özd.17:17).
19:23-27 Eyüp’ün 13-20. ayetlerde söz ettiği acıklı durumunun ardından kitabın en umut dolu sözleri gelir.
19:23-24 Eyüp yakınmalarının ve savunmasının kaydedilmesini diler, çünkü sonunda haklı çıkacağını düşünür.
19:24 Demir Ayrıca bkz. Eyü.20:24; Eyü.28:2; Eyü.40:18; Eyü.41:27.
19:25 ben kurtarıcımın yaşadığını... biliyorum Bu sözler, suçtan ve yargıdan kurtuluşu müjdeleyen bir ilan değildir; Eyüp yalan suçlamalardan aklanmak istediğini belirtmektedir. kurtarıcımın Bazı yorumculara göre burada bizzat Tanrı’dan söz edilmektedir. Bazı yorumculara göre ise Eyüp ve Tanrı dışında bir arabulucudan söz edilmektedir (bkz. Eyü.9:33-34; Eyü.16:18-21 ve ilgili notlar). Burada kullanılan sözcük İbranice’de, akrabası adına adaleti sağlayan yakın bir akraba anlamına gelir (bkz. Rut.2:20; Özd.23:11 ve ilgili notlar).

Videolar

Eyüp Girişi

Eyüp Kitabı büyük felakete uğrayan doğru bir adamın çektiği acıları anlatır. Eyüp bütün çocuklarını, malını mülkünü yitirir, korkunç bir hastalığa yakalanır. Kitap, Eyüp ve üç arkadaşının bu felaketlere karşı gösterdikleri tepkiyi karşılıklı üç konuşmayla açıklamaktadır. İnsanlara yaklaşımı tartışılan Tanrı'nın bizzat kendisi sonunda Eyüp'e görünüyor.

Arkadaşları Eyüp'ün çektiği acıyı geleneksel dini kavramlarla açıklıyor. Tanrı'nın her zaman iyiliği ödüllendirip kötülüğü cezalandırdığını varsayıyor, Eyüp'ün günah işlediği için bu acıları çektiğini düşünüyorlar. Ama bu düşünce Eyüp'ün durumunu açıklamak için çok yetersiz kalıyor. Eyüp bu acımasız cezayı hak etmemiştir. Çünkü alışılmışın ötesinde iyi ve doğru bir insandır. Kendisi gibi birisinin başına bu denli kötülük gelmesine Tanrı'nın nasıl izin verdiğini anlayamıyor, Tanrı'ya cesurca meydan okuyor. İmanını yitirmiyor, ama Tanrı'nın önünde aklanıp yeniden iyi insan olarak onuruna kavuşmak istiyor.

Tanrı Eyüp'ün sorularına yanıt vermez, ama ilahi güç ve bilgeliğinin şiirselliğiyle imanına karşılık verir. O zaman Eyüp Tanrı'nın yücelik ve bilgeliğini kabul eder, öfkeli ve kaba sözlerden ötürü tövbe eder.

Kitap, sonuç olarak Eyüp'ün eski gönencine nasıl kavuştuğunu, hatta daha da zengin olduğunu anlatır. Tanrı Eyüp'ün çektiği acıların nedenini anlamayan arkadaşlarını azarlar. Yalnız Eyüp Tanrı'nın üstünlüğünü sezebilmiştir.

Ana Hatlar:

1:1-2:13 Öndeyiş
3:1-31:40 Eyüp ve üç arkadaşı
a. 3:1-26 Eyüp'ün yakınması
b. 4:1-14:22 İlk karşılıklı konuşma
c. 15:1-21:34 İkinci karşılıklı konuşma
ç. 22:1-27:23 Üçüncü karşılıklı konuşma
d. 28:1-28 Bilgeliğe övgü
e. 29:1-31:40 Eyüp'ün son söyledikleri
32:1-37:24 Elihu'nun konuşması
38:1-42:6 Tanrı'nın Eyüp'e yanıtı
42:7-17 Sonsöz
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş