Eyüp 32:6-9

6Bûzlu Barakel oğlu Elihu şöyle konuştu:
“Ben yaşça küçüğüm, sizse yaşlısınız.
Bu yüzden çekindim, bildiğimi söylemekten korktum.
7‘Çok gün görenler konuşsun’ dedim,
‘Çok yıl yaşayanlar bilgeliği öğretsin.’
8Oysa insana ruh,
Her Şeye Gücü Yeten'in soluğu akıl verir.
9Akıl yaşta değil baştadır.
Adaleti anlamak yaşa bakmaz.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

32:1-37:24 Elihu’nun aslında Eyüp’e yönelik olmakla birlikte öbür üç arkadaşı da hedef alan konuşması, Tanrı’nın konuşması da dâhil (38-41. bölümler), yapılan konuşmaların en uzunudur. Elihu’nun peş peşe gelen dört konuşması (Eyü.31:5-33:33; 34-35. ve 36-37. bölümler), düzyazı biçimindeki kısa bir önsözle (Eyü.32:1-4) başlar. Bu önsöz, kitabın ilk iki bölümüyle son bölümündekiler dışında, düzyazıyla yazılmış tek yerdir. Elihu yalnızca 32-37. bölümlerde geçer; daha önceden onunla ilgili bir söz edilmediği gibi, Eyü.42:7’de Tanrı’nın öbür üç arkadaşı azarlaması sırasında da adı geçmez.
32:6-33:7 Anlatımları uzatmanın o çağda, süslü ve etkili bir konuşma üslubu olarak görülmesi olasıdır.

Videolar

Eyüp Girişi

Eyüp Kitabı büyük felakete uğrayan doğru bir adamın çektiği acıları anlatır. Eyüp bütün çocuklarını, malını mülkünü yitirir, korkunç bir hastalığa yakalanır. Kitap, Eyüp ve üç arkadaşının bu felaketlere karşı gösterdikleri tepkiyi karşılıklı üç konuşmayla açıklamaktadır. İnsanlara yaklaşımı tartışılan Tanrı'nın bizzat kendisi sonunda Eyüp'e görünüyor.

Arkadaşları Eyüp'ün çektiği acıyı geleneksel dini kavramlarla açıklıyor. Tanrı'nın her zaman iyiliği ödüllendirip kötülüğü cezalandırdığını varsayıyor, Eyüp'ün günah işlediği için bu acıları çektiğini düşünüyorlar. Ama bu düşünce Eyüp'ün durumunu açıklamak için çok yetersiz kalıyor. Eyüp bu acımasız cezayı hak etmemiştir. Çünkü alışılmışın ötesinde iyi ve doğru bir insandır. Kendisi gibi birisinin başına bu denli kötülük gelmesine Tanrı'nın nasıl izin verdiğini anlayamıyor, Tanrı'ya cesurca meydan okuyor. İmanını yitirmiyor, ama Tanrı'nın önünde aklanıp yeniden iyi insan olarak onuruna kavuşmak istiyor.

Tanrı Eyüp'ün sorularına yanıt vermez, ama ilahi güç ve bilgeliğinin şiirselliğiyle imanına karşılık verir. O zaman Eyüp Tanrı'nın yücelik ve bilgeliğini kabul eder, öfkeli ve kaba sözlerden ötürü tövbe eder.

Kitap, sonuç olarak Eyüp'ün eski gönencine nasıl kavuştuğunu, hatta daha da zengin olduğunu anlatır. Tanrı Eyüp'ün çektiği acıların nedenini anlamayan arkadaşlarını azarlar. Yalnız Eyüp Tanrı'nın üstünlüğünü sezebilmiştir.

Ana Hatlar:

1:1-2:13 Öndeyiş
3:1-31:40 Eyüp ve üç arkadaşı
a. 3:1-26 Eyüp'ün yakınması
b. 4:1-14:22 İlk karşılıklı konuşma
c. 15:1-21:34 İkinci karşılıklı konuşma
ç. 22:1-27:23 Üçüncü karşılıklı konuşma
d. 28:1-28 Bilgeliğe övgü
e. 29:1-31:40 Eyüp'ün son söyledikleri
32:1-37:24 Elihu'nun konuşması
38:1-42:6 Tanrı'nın Eyüp'e yanıtı
42:7-17 Sonsöz
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş