Titus 1:1-4

« 2. Timoteos 4 | Titus 1 | Titus 2 »
1
1Tanrı'nın seçtiği kişilerin iman etmeleri, Tanrı yoluna uygun gerçeği anlamaları için Tanrı'nın kulu ve İsa Mesih'in elçisi atanan ben Pavlus'tan selam! 2Elçiliğim, yalan söylemeyen Tanrı'nın zamanın başlangıcından önce vaat ettiği sonsuz yaşam umuduna dayanmaktadır. 3Kurtarıcımız Tanrı'nın buyruğuyla bana emanet edilen bildiride Tanrı, kendi sözünü uygun zamanda açıklamıştır.
4 Ortak imanımıza göre öz oğlum olan Titus'a Baba Tanrı'dan ve Kurtarıcımız Mesih İsa'dan lütuf ve esenlik olsun.
« 2. Timoteos 4 | Titus 1 | Titus 2 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1 iman etmeleri... gerçeği anlamaları için Pavlus’un atandığı görev (bkz. Elç.9:15; Elç.22:15; Elç.26:16-18). Tanrı yoluna uygun Bkz. 1Ti.2:1-2 ve ilgili not. Tanrı’nın kulu Pavlus kendinden Tanrı’nın bir kulu olarak yalnızca burada söz eder ; öbür mektuplarında “Mesih’in kulu” olarak tanımlar (Rom.1:1 ve ilgili not; Gal.1:10; Flp.1:1; krş. Yak.1.1). Mesih’in elçisi Bkz. 1Ko.1:1-3’e ait not. Pavlus’tan Bkz. Rom.1:1’e ait not.
1:2 yalan söylemeyen Giritliler’in aksine (Tit.1:12 ; ayrıca bkz. İblis, Yu.8.44). Pavlus Müjde’yi duyurduğu yöre halkına hitap ederken, halkın kültürel özelliklerini ve niteliklerini de Müjde’nin ışığı nda yeniden değerlendirmelerini amaçlar (örn. Efesliler: Giriş). Burada, Giritliler’in tembel olduğunu gözlemleyerek imanlıları Mesih’te yararlı işler yapmaya özendirir. z. amanın başlangıcından önce Bkz. 2Ti.1:9-10 ve ilgili not. sonsuz yaşam Bkz. Yu.3:15’e ait not. umuduna Bkz. Kol.1:5-6 ve ilgili not.
1:3 Kurtarıcımız Tanrı’nın Mektupta, Baba Tanrı’dan (burada; Tit.2:10; Tit.3:4-6; ayrıca bkz. 1Ti.1:1-2; 1Ti.2:3; 1Ti.4:10) ve İsa’dan Kurtarıcı olarak söz edilir (1Ti.1:4; 1Ti.2:13; 1Ti.3:4-6; ayrıca bkz. 2Ti.1:9-10). kendi sözünü Eski Antlaşma’da vaat edilen ve Yeni Antlaşma döneminde açıklanan Müjde. uygun zamanda Pavlus’a göre müjdenin açıklanması (2Ti.1:9-10), zamanlama açısından Tanrı’nın tasarısına uygundur (bkz. 1Ti.2:5-6; 1Ti.6:15-16 ve ilgili notlar; krş. Vai.3:1-15 ; Gal.4:4-5).
1:4 öz oğlum Timoteos (1Ti.1:1-2) ve Onisimos (Flm.10-11) gibi Titus da Pavlus’un aracılığıyla iman etmiştir. Kurtarıcımız Pavlus’un öbür tüm selamlarında İsa, “Rab” olarak anılır. Tanrı’yı hoşnut edecek bir yaşam sürdürebilmek için kurtuluşun sağladığı güç ve lütuf bu mektupta özellikle vurgulanır (Tit.2:11-14; Tit.3:1-6). lütuf ve esenlik Bkz. Rom.1:7’ye ait not.

Videolar

Titus Girişi

Genel Bakış: Grek asıllı olan Titus, uzun süre Pavlus'la çok yakın bir işbirliği yapmıştır (1:4, 2Ko.8:23). Pavlus, yaymakta olduğu öğretiyi ileri gelen inanlılarla gözden geçirmek için Yeruşalim'e gittiğinde Titus'u birlikte götürür (Gal.2:1-3). Titus, bir kez de Korint'te (2Ko.7:6-8:24), Pavlus'un temsilcisi olarak karşımıza çıkar. Bu mektubun yazıldığı tarihlerde ise Girit'teydi. Bu yöredeki kiliselerin ortaya çıkışında Pavlus'la yakın işbirliği içinde olduğu anlaşılıyor. Titus, Pavlus'un ayrılmasından sonra geri kalan işleri düzene sokma ve her kentte oluşan topluluğa ihtiyarlar atama görevini yüklenir (1:5). Yerini alacak birileri gelir gelmez, Pavlus'a katılması istenir (3:12). Daha sonra Pavlus'un onu Dalmaçya'ya (Arnavutluk ve eski Yugoslavya toprakları) gönderdiğini okuruz (2Ti.4:10).

Pavlus'un gerek Girit'e yaptığı ziyaret, gerekse bunu izleyen öbür yolculukları Elçilerin İşleri Kitabı'nda yer almadığı için, Titus'a yazdığı bu mektubun tarihini ve olayların gelişimini tam olarak belirleyemiyoruz. En yaygın kanı Pavlus'un, Elç. 28. bölümde açıklanan olaylardan sonra salıverildiği yönündedir. Tekrar tutuklanıp Roma'da öldürülmeden önce Girit'i ve başka birçok yeri ziyaret ettiği sanılıyor (bkz. 1. ve 2. Timoteos'a Giriş).

Mektubun İçeriği: Pavlus'un Titus'a verdiği görevi gözönüne alırsak, inanlılar topluluğunu güdecek önderlerde bulunması gereken özellikleri burada tekrarlaması pek şaşırtıcı olmamalıdır (1:6-9). Pavlus sağlam öğretiye ve tutarlı davranışlara duyulan ihtiyacı açıkça vurguluyor. Öğreti ve davranışlarında önemli sapmalar gösteren Giritli birçok din öğretmeni, bu konuların tekrar tekrar gündeme gelmesine neden olmuş olabilir (1:10-16; 3:9-11).

Ana Hatlar:

1:1-4 Giriş
1:5-16 Yönetim de öğreti de sağlam olmalı
2:1-3:11 Ne öğretmeli
3:12-15 Öğüt ve selamlar
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş