Yoel 2:14-20

2:15 boru Yoe.2:1’de olduğu gibi uyarı amacıyla değil, dinsel bir toplantıya çağrıda bulunma amacıyla çalınır (bkz. Lev.23:24; Lev.25:9; Yşu.6:4-5; 2Ta.15:14; Mez.98:6 ve ilgili not). Oruç... toplantı Bkz. Yoe.1:14’e ait not.

2:16 Kitabın 1. bölümünde yapılan yas tutma çağrısında olduğu gibi, toplumun her kesimi dua etmeye çağrılır. topluluğu Sözcüğün İbranicesi, burada olduğu gibi, çoğu zaman dinsel topluluk anlamında kullanılır (bkz. Say.16:3; 2Ta.30:2,2Ta.30:4,2Ta.30:23-25; Mik.2:5). Yaşlıları Bkz. Yoe.1:2’ye ait not. gerdeğinden Mişna’da kaydedilmiş Yahudi geleneklerine göre, hem damat hem de gelin düğün gününde günlük dinsel gerekleri yerine getirmekten muaftır (krş. Yas.25:4). Oysa yaşananlar o kadar çok acı olacaktır ki, hiç kimse bu muafiyetten yararlanmayacaktır.

2:12-17 Yoel Kitabı’nın ilk yarısı, ilk ayetlerdeki yas tutma ve dua çağrısıyla dengeli biçimde (Yoe.1:2-14) tövbe (“dönün”, Yoe.2:12-13; bkz. Hoş.14:1) ve dua (Hoş.2:17) çağrısıyla sona erer.

2:17 Mirasın İsrail sonsuza dek RAB’be aittir, çünkü RAB bu ulusu, seçtiği bir adamın soyuyla oluşturmuştur (bkz. Çık.34:9; Yas.4:37 ve ilgili not; Mez.33:12; Yer.3:19 ve ilgili not). RAB’be ait olan Yahudalılar, bütün dünyanın önünde RAB’bin onuruna leke sürülmemesi için yakarmalıydı (bkz. Çık.32:12; ayrıca bkz. Say.14:13; Yşu.7:9). alay Bkz. 1Kr.9:7. Onların Tanrısı nerede? Bkz. Mez.115:2 ve ilgili not.

2:18 Buradan itibaren çekirgelerin yol açtığı yıkımdan değil, RAB’bin tövbekâr halkına sağlayacağı bereketlerden söz edilmeye başlanır. Bu ayetteki fiiller İbranice’de geçmiş zamanlıdır ve iki anlama gelebilir: (1) Halkın Yoel’in çağrısı üzerine tövbe etmesinin ardından, RAB onlara bolluk sağlayarak tövbe ve yakarışlarını yanıtlamıştır. (2) RAB’bin gelecekte halkını kutsayacağı o kadar kesindir ki, şimdiden verilmiş gibi görülmektedir. esirgeyecek Bkz. Çık.12:11’e ait not. RAB, halkının duasını (Çık.2:17) yanıtlayacaktır.

2:19 tahıl, yeni şarap Ve zeytinyağı Bkz. Yoe.1:10’a ait not.

2:20,25 çekirge ordusu Bkz. Yoe.2:2’ye ait not.

2:20 Kuzeyden gelen... ordusu Eski çağlarda düşmanın denizden veya çölden saldırması zor olduğu için, İsrail coğrafi konumu itibariyle yalnızca güneyden (Mısır’dan) ve kuzeyden (Asur ve Babil’den) gelen saldırılara açıktı. Çekirge sürüleri, burada İsrail’in düşmanlarının oluşturduğu dev bir orduyu simgelemektedir.