2. Timoteos 2:18-24

« 2. Timoteos 1 | 2. Timoteos 2 | 2. Timoteos 3 »
18Diriliş olup bitti diyerek gerçek yoldan saptılar. Şimdi de bazılarının imanını altüst ediyorlar. 19Ne var ki, Tanrı'nın attığı sağlam temel, “Rab kendine ait olanları bilir” ve “Rab'bin adını anan herkes kötülükten uzak dursun” sözleriyle mühürlenmiş olarak duruyor.
20Büyük bir evde yalnız altın ve gümüş kaplar bulunmaz; tahta ve toprak kaplar da vardır. Kimi onurlu, kimi bayağı iş için kullanılır. 21Bunun gibi, kişi de kendini bayağı işlerden arıtırsa, onurlu amaçlara uygun, kutsal kılınmış, efendisine yararlı, her iyi işe hazır bir kap olur.
22Gençlik arzularından kaç. Temiz yürekle Rab'be yakaranlarla birlikte doğruluğun, imanın, sevginin ve esenliğin ardından koş. 23Saçma, cahilce tartışmalara girmeyi reddet. Bunların kavga doğurduğunu bilirsin. 24Rab'bin kulu kavgacı olmamalı. Tersine, herkese şefkatle davranmalı, öğretme yeteneği olmalı, haksızlıklara sabırla dayanmalıdır.
« 2. Timoteos 1 | 2. Timoteos 2 | 2. Timoteos 3 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

2:14-18 Bu ayetlerde açıklanan sapkın görüşler ikinci yüzyılda ön plana çıkan Gnostisizm’le benzerlik gösterir (bkz. 1Ti.1:3-11 ve ilgili not; 1. Yuhanna: Giriş). Bu sapkın görüşlerin iki savunucusu Himeneos (bkz. 1Ti.1:20) ve Filitos (1Ti.2:1 7), bedensel dirilişi inkâr edip (1Ti.2:18) dirilişin yalnızca ruhsal olarak gerçekleşeceğini (bkz. 1Ko.15:12-19 ve ilgili not) ileri sürmüşlerdi.
2:19 Tanrı’nın attığı sağlam temel Bkz. 1Ti.3:14-15. O çağda bina temellerinin üzerine, binanın hangi amaçla yapıldığını ve kime ait olduğunu belirten sözler kazınırdı. Pavlus bu uygulamadan yola çıkarak ayette kullandığı iki ifadeyle, kilisenin Tanrı’ya ait olduğunu ve kutsallığını koruması gerektiğini söyler. Timoteos’u, Himeneos ve Filitos’un (1Ti.2:17) yaydığı yanlış öğretinin Tanrı’nın kurduğu topluluğu sarsamayacağı konusunda cesaretlendirmektedir. mühürlenmiş Bkz. Ef.1:13 ve ilgili not. İmanlılar topluluğu Tanrı’ya aittir.
2:21 kutsal kılınmış Tanrı’ya hizmet için adanmış (bkz. 1Ko.1:1-3; 1Pe.1:16 ve ilgili notlar).
2:22 Gençlik Bkz. 1Ti.4:12 ve ilgili not. Temiz yürekle Bkz. 1Ti.1:5. esenliğin Bkz. Rom.12:16.
2:23 Bkz. 2ti.2:14-18’e ait not.
2:24 Rab’bin kulu Tanrı’ya (Timoteos gibi) özel bir hizmet için adanmış kimse. öğretme yeteneği Krş. 1Ti.3:2; 1Ti.5:17; Tit.1:9.

Videolar

2. Timoteos Girişi

Genel Bakış: Pavlus bu mektubu yaşamının sonuna doğru, yıllarca yakın işbirliği içinde olduğu genç çömezi Timoteos'a yazmıştır (bkz. 1.Timoteos'a Giriş). Mektubu, Müjde'yi yaymak ve öğretmekten ötürü tutuklu bulunduğu Roma'dan gönderiyor1. İlk savunmasından (4:16-17) sonra, ölüme mahkûm olacağını biliyordur (4:6-8). Tarihi kaynaklar, çok geçmeden de kafasının kesilerek öldürüldüğünü yazar.

Arkadaşlarının çoğu ya onu terk etmiş ya da çok uzağında kalmışlardı2. Pavlus bu arada Timoteos'u bir hayli özler (1:1-5); iki kez, zaman yitirmeden yanına gelmesini ister (4:9,21).

Mektubun İçeriği: Timoteos'u durumdan haberdar edip ivedilikle yanına gelmesini istemenin dışında Pavlus'un esas kaygısı ona, İsa'ya tanıklık etmenin utanılacak bir şey olmadığını, tersine, sıkıntı ve baskılara dayanıp Tanrı sözünü yüreklilikle yaymanın gerekliliğini anlatmaktır3. Pavlus ayrıca Timoteos'u yanlış öğreti yayanların4 çok olduğu bir ortamda doğru öğretiye bağlı kalmaya çağırır5. Bu çağrıyı yaparken de kendini örnek gösterir (2:8-10; 3:10-12); kendisinden öğrendiklerini, «başkalarına da öğretmeye yeterli olacak güvenilir kişilere emanet etmesini» ister (2:2). Adım adım ölüme yaklaşan Pavlus, Tanrı'ya duyduğu güveni oldukça duygulu sözlerle ifade eder6.

Ana Hatlar:

1:1-2:13 Sıkıntıya göğüs ger
2:14-26 Anlamsız tartışmalardan kaçın
3:1-9 Dünyanın son günleri
3:10-4:5 Öğrendiğin ilkelere bağlı kal, Tanrı sözünü duyur
4:6-18 Pavlus'un durumu
4:19-22 Sonuç

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 27

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş