Galatyalılar 6:5-11

5Herkes kendine düşen yükü taşımalı.
6Tanrı sözünde eğitilen, kendisini eğitenle bütün nimetleri paylaşsın.
7Aldanmayın, Tanrı alaya alınmaz. İnsan ne ekerse onu biçer. 8Kendi benliğine eken, benlikten ölüm biçecektir. Ruh'a eken, Ruh'tan sonsuz yaşam biçecektir. 9İyilik yapmaktan usanmayalım. Gevşemezsek mevsiminde biçeriz. 10Bunun için fırsatımız varken herkese, özellikle iman ailesinin üyelerine iyilik yapalım.
Son Uyarılar ve Selamlar
11Bakın, size kendi elimle ne denli büyük harflerle yazıyorum!
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

6:4-5 Buradaki vurgu kişisel sorumluluk üzerindedir (bkz. 1Ko.11:28; 2Ko.13:5). İmanlılar her ne kadar günaha ayartılma konusunda birbirlerine destek olsalar da nihayetinde her imanlı kendi yaptıklarıyla sorumludur. Metindeki sözcüğün ('taşımalı') Grekçesi gelecek zaman kipinde olduğundan dolayı burada muhtemelen her Hıristiyan’ın Tanrı’ya hesap vereceği (bkz. Rom.14:10,Rom.14:12; Rom.14:10’a ait not; 2Ko.5:10 ve ilgili not) gelecekteki yargıdan söz edilmektedir.
6:6 bütün nimetleri paylaşsın Bkz. Flp.4:14-19; 1Ti.5:17 ve ilgili not.
6:7 ne ekerse onu biçer İlke yalnızca olumsuz anlamda değil, olumlu anlamda da uygulanmalıdır (Gal.6:8-9; bkz. 2Ko.9:6).
6:8 Bkz. Rom.8:13. ölüm Bkz. Gal.5:19-21. sonsuz yaşam Pavlus Gal.5:19-21’de, Tanrı’nın Egemenliği’ni miras almaktan söz ederken miras alınacak tanrısal egemenliğe, burada ise sonsuz yaşam biçmekten söz ederken bu egemenlikte tadı çıkarılacak bereketli yaşama (bkz. Yu.3:15-16 ve ilgili not) dikkat çeker.
6:10 özellikle iman ailesinin üyelerine Bkz. 1Ti.5:8.
6:11 büyük harflerle Vurgulamak amacıyla. kendi elimle Mektubun buraya kadar olan kısmının, çağın adetlerine uyularak bir yazmana dikte ettirildiği anlaşılmaktadır (krş. Rom.16:22 ve ilgili not).

Videolar

Galatyalılar Girişi

Genel Bakış: Pavlus bu mektubu Galatya'da (İç Anadolu) kurduğu kiliselere yazdı. Orada Müjde'ye inananların birçoğu Yahudi değildi. Galatya'ya gelen bazı Yahudiler, Yahudi olmayanların sünnet olmaları ve Kutsal Yasa'ya uymaları gerektiğini savunuyorlardı1. Elçilerin İşleri'nden2 anlaşılacağı gibi, ilk inanlı toplulukları için duyarlı bir konuydu bu. O yıllarda İncil henüz yazılmamıştır. İnananların sahip olduğu kaynaklar, İsa'nın öğretisinden ve sünneti öngören Eski Antlaşma'dan oluşuyordu. Pavlus'un en önemli görevlerinden biri de Eski Antlaşma'nın, İsa'nın öğretisi ışığında nasıl anlaşılması gerektiğini göstermekti.

Mektubun İçeriği: Pavlus, Galatya'daki durumu duyar duymaz kaleme sarılır. İnanlıların «değişik bir müjdeye» yönelmeleri onu şaşırtmıştır3. Yaydığı bildirinin tek geçerli Müjde olduğunu, bunu doğrudan doğruya İsa Mesih'ten aldığını söylüyor4. Yıllar sonra Yeruşalim'e gider ve bildirisini elçilere de sunar. Elçiler bunu onaylayarak Pavlus'un Müjde'yi Yahudi olmayanlara ulaştırmak için aldığı çağrıyı da kabul ederler5.

Sonra Pavlus Müjde'yi özetler: «İnsanın Kutsal Yasa'nın gereklerini yaparak değil, İsa Mesih'e iman ederek aklandığını biliyoruz... Çünkü hiç kimse Yasa'nın gereklerini yaparak aklanmaz» (2:16). Pavlus, Galatya'daki inanlılara şunu hatırlatıyor: Tanrı onlara Kutsal Ruh'u, Kutsal Yasa'ya uydukları için değil, iman ettikleri için verdi. İbrahim de imanıyla aklanmıştı. Şimdiyse, inanlılar Mesih'le birleşmişlerdir; hepsi O'nda birdirler. Bu nedenle aralarında ırk, cinsiyet ya da mevkiye dayanan ayrımlar son bulmuştur. Hepsi Tanrı'nın çocuklarıdır. Tanrı, Kutsal Yasa'ya bağlı yaşayanları, Yasa'nın bütün gereklerini yerine getirme tutsaklığından kurtarmak için Oğlu'nu gönderdi. Ama bu özgürlük benliğin tutkularına uymak için fırsat olmamalı6. Tersine, inanlılar Kutsal Ruh'un yönetiminde olmalı. Böylece Ruh'un meyvesi olan sevgi, sevinç, esenlik, sabır vb. niteliklere sahip olacaklardır.

Ana Hatlar:

1:1-2:10 Tek Müjde
2:11-4:7 Müjde'nin içeriği
4:8-5:12 Özgürlük ya da kölelik
5:13-26 Kutsal Ruh ya da benlik
6:1-18 Öğütler ve son sözler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 26

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş