Notlar
3:1 Galatyalılar müjdeyle ilgili gerçekleri idrak edemiyorlardı (bkz.
Luk.24:25); insanın kurtuluşa ve doğruluğa kavuşması, kendi çabaları sonucunda değil, İsa Mesih’e olan imanıyla mümkündür.
kim Bkz. Bilgi Kutusu: Yanlış Öğretiler Yayanlar, s.1729.
çarmıha gerilmiş olarak gözlerinizin önünde tasvir edilmedi mi? Krş.
1Ko.1:23;
1Ko.2:2.
3:2 Kutsal Ruh’u Bu noktadan itibaren mektubun temel konularından biri.
3:3 İyiliklerle veya dinsel eylemlerle doğruluğa veya kutsallığa erişmeye çalışmak gururlu insanın eğilimidir. Kutsal Ruh aracılığıyla kurtuluşa kavuşup kutsal kılındıkları halde hâlâ bu yollardan vazgeçmeyen imanlılar, aslında Tanrı’nın İsa Mesih’in ölümü aracılığıyla sağladığı aklanma ve kutsallığı yetersiz görmüş (bkz.
Rom.3:24-2 6;
1Ko.1:30;
İbr.10:10,
İbr.10:14) ve insan çabasıyla Tanrı’nın öngördüğü doğruluğa erişmek mümkünmüş gibi davranarak Tanrı’nın lütfuna karşı gelmiş olurlar (
İbr.5:2-6;
Flp.1:8-9).
3:6 böylece aklanmış sayıldı Grekçe’den birebir çevirisi:“ve ona doğruluk sayıldı”.
3:7 İbrahim’in gerçek oğulları İbrahim, Yahudi soyunun bedensel ve ruhsal atasıydı (bkz.
Yu.8:33,
Yu.8:39,
Yu.8:53;
Elç.7:2-3 ;
Rom.4:12). Bu ayette, bütün imanlılar İbrahim’in ruhsal çocukları olarak nitelendirilir (bkz.
Rom.4:11-12’ye ait notlar). İmanlılardan, İbrahim’in soyu olarak da söz edilir (
İbr.2:16).
3:9 iman etmiş olan İbrahim’le Bkz. konunun ayrıntıları için, Rom.4. bölüm;
İbr.11:8-19.
3:10 İnsan ya kendi yaptıklarına güvenir ya da Tanrı’nın İsa Mesih’in aracılığıyla yaptıklarına. Kendi yaptıklarına güvenen kişi lanet altındadır ; çünkü Yasa’nın gereklerini tümüyle yerine getirebilen hiç kimse yoktur (İsa Mesih’ten başka). Tanrı’nın kutsaması bireysel çabayla kazanılamaz, Tanrı tarafından karşılıksız olarak sunulur.
her şeyi Bkz.
Yak.2:10.
3:11 İmanla aklanan yaşayacaktır Grekçesi’nden, “doğru kişi imanla yaşayacaktır” diye de çevrilebilir.
3:10-14 Pavlus, Eski Antlaşma’dan alıntı yaparak Kutsal Yasa’nın “iyiliğe ödül, kötülüğe ceza” ilkesine dayalı bir sistem olup insanları aklamadığını, imanın ise aklanma sağladığını kanıtlar.
3:15 Kardeşler Bkz.
Gal.1:1-2 ve
Rom.1:13’e ait not.
İnsanlar arasında yapılmış... antlaşmayı Bu ifadenin Grekçesi ‘vasiyetname’ anlamındadır. Septuaginta’da genellikle Tanrı’nın kendi halkı ile yaptığı antlaşmayı belirtmek için kullanılmıştır (bkz.
Mat.26:28;
Luk.1:72;
Elç.3:25;
Elç.7:8;
2Ko.3:14;
İbr.8:9). Bu yüzden Pavlus’un kullandığı benzetme, amacına uygundur.
3:17 Dört yüz otuz yıl Yar.15:1 3 ve
Elç.7:6’da (bkz. ilgili notlar), İsrail halkının Mısır’da geçirdiği süre dört yüz yıl şeklinde yuvarlanarak aktarılmıştır (bkz.
Çık.12:40-41).
3:19 suçları ortaya çıkarmak için Bkz.
Rom.4:15;
Rom.7:7-12 ve ilgili notlar.
eklendi İbrahim’le yapılan ve tanrısal vaatlere dayanan antlaşma (
Yar.12:2-3,
Yar.12:7;
Yar.15:18-2 1;
Yar.17:4-8), Tanrı’nın İsrail halkı ile ilişkisinin temelidir. Sina Dağı’nda gerçekleşen antlaşma (Çık. 19-Say.10. bölümler), kutsanmanın ve lanetin hangi durumlarda söz konusu olacağını ve Tanrı’nın kurtarılmış halkının konumunu ve kimliğini aydınlatır, Tanrı ile halkının ilişkisini belirler. Yeremya, Tanrı’nın yeni antlaşma vaadini açıklarken (
Yer.31:31-34) var olan antlaşmayı “eski antlaşma” olarak adlandırır (bkz. Bilgi Kutusu :Antlaşma, s. 25).
İbrahim’in soyundan olan Kişi Grekçesi’nde bu tanımlama için sadece “vaadi alan tohum” anlamına gelen bir sözcük kullanılır ve bu da İsa Mesih’e işaret eder (
Gal.3:16).
Melekler yoluyla Bkz.
Elç.7:38, 52-53 ve
Elç.7:38’e ait not.
aracı Musa (bkz.
Gal.1:20’ye ait not).
3:20 Sina Dağı’nda yapılan antlaşma, Tanrı ve İsrail halkı arasında karşılıklı adanmışlığa dayalı bir antlaşmadır. Oysa Tanrı’nın İbrahim’e verdiği vaadin yükümlülüğü yalnızca Tanrı’ya aitti, yani İbrahim tarafından yapılması gereken bir eyleme bağlı değildi (krş.
Yar.15:12-17 ve ilgili notlar ; bkz.
Yas.6:4’e ait not ; Bilgi Kutusu:Antlaşma, s. 25).
3:21 Kutsal Yasa vaade aykırı değildir; çünkü günahı açığa çıkarmaya yarar ve vaadin sunduğu kurtuluşa olan ihtiyacı gösterir.
3:22 Mesih’e olan imana Grekçesi’nden “Mesih’in sadakatine” diye de çevrilebilir.
3:23 Bu iman Mesih’e olan iman (
Gal.3:22).
Yasa altında hapsedilmiştik Kutsal Yasa günahı açığa çıkardığı ve buyruklarıyla günahı kışkırttığı için (bkz.
Rom.7:5), günahın tutsağı olmak ile (
Rom.3:22) Kutsal Yasa’nın tutsağı olmak hemen hemen aynı anlama gelir (bkz.
Gal.1:19 ve ilgili not).
3:24 eğitmenimiz oldu Sözcük, özgür doğan bir erkek çocuğa geçici bir süre eşlik eden ve onu koruyup sıkı bir terbiyeyle eğiten hizmetkârı ifade eder (bkz.
1Ko.4:1 5;
Rom.3:20). Kutsal Yasa geçici bir şekilde İsrail’i diğer uluslardan korumuştur.
3:26 İman edenler, Tanrı tarafından evlat edinilmiştir, dolayısıyla Tanrı’nın çocukları arasına (tüm hakları, ayrıcalıkları ve sorumlulukları ile birlikte) tam bir yetişkin ve mirasçı olarak dâhil olmuştur (
Gal.4:1-7;
Rom.8:14-17).
3:27 Vaftizde Mesih’le birleşenlerinizin Bkz. Makale: Vaftiz, s.1591.
giyindi Bkz.
Kol.3:9-10’a ait not; ayrıca bkz.
Mez.109:29’a ait not.
3:28 Mesih’teki birlik her tür ayrımın (etnik, sosyal, cinsel, ekonomik, eğitim vs.) üstündedir (bkz.
Rom.10:12;
1Ko.12:13;
Ef.2:1 4-16).
3:29 Bkz. Rom.4. bölüm ve ilgili notlar.