Yeşaya 1:10-17

10Ey Sodom yöneticileri,
RAB'bin söylediklerini dinleyin;
Ey Gomora halkı,
Tanrımız'ın yasasına kulak verin.
11 “Kurbanlarınızın sayısı çokmuş,
Bana ne?” diyor RAB,
“Yakmalık koç sunularına,
Besili hayvanların yağına doydum.
Boğa, kuzu, teke kanı değil istediğim.
12Huzuruma geldiğinizde
Avlularımı çiğnemenizi mi istedim sizden?
13Anlamsız sunular getirmeyin artık.
Buhurdan iğreniyorum.
Kötülük dolu törenlere,
Yeni Ay, Şabat Günü kutlamalarına
Ve düzenlediğiniz toplantılara dayanamıyorum.
14Yeni Ay törenlerinizden, bayramlarınızdan nefret ediyorum.
Bunlar bana yük oldu,
Onları taşımaktan yoruldum.
15“Ellerinizi açıp bana yakardığınızda
Gözlerimi sizden kaçıracağım.
Ne kadar çok dua ederseniz edin dinlemeyeceğim.
Elleriniz kan dolu.
16Yıkanıp temizlenin,
Kötülük yaptığınızı gözüm görmesin,
Kötülük etmekten vazgeçin.
17İyilik etmeyi öğrenin,
Adaleti gözetin, zorbayı yola getirin,
Öksüzün hakkını verin,
Dul kadını savunun.”
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1-6:13 Yeşaya’nın, Tanrı’nın Yahuda halkına vermek üzere olduğu cezayı bildirdiği peygamberlik sözlerinin ilk kısmı.
1:1-31 Krş. 5. bölüm.
1:9-10 Sodom... Gomora’ya Bkz. Yşa.3:9; Yar.13:13; Yar.18:20-21; Yar.19:5,Yar.19:24-25 ve ilgili notlar. Günahlarından ötürü yok edilmiş bu iki kentin örnek verilmesi, Tanrı’nın İsrail’e vereceği cezanın kapsamını ve İsrail’in günahının ciddiyetini gösterir. İsrail aslında Sodom ve Gomora’ya verilen cezayı hak etmişti; ancak Tanrı merhametinden ötürü İsrailliler’in bir kısmını bu cezadan esirgedi.
1:11-15 Bkz. Yşa.66:3; Yer.7:21-26; Hoş.6:6;Amo.5:21-24; Mik.6:6-8 ve ilgili notlar.
1:14 Yeni Ay törenlerinizden İsrailliler, İbrani takviminin her ayının ilk gününü kutlardı; özel kurbanlar ve şölenler bu törenlerin bir parçasıydı (bkz. Say.28:11-15). bayramlarınızdan Bkz. Çık.23:14-17; Çık.34:18-25; Lev.23. bölüm; Yas.16:1-17.
1:15 Gözlerimi sizden kaçıracağım Bkz Yşa.8:17; Yşa.59:2 ; ayrıca bkz. Mik.3:4 ve ilgili not.
1:17 Bkz. Yer.22:16 ve ilgili not; Yak.1:27. Öksüzün... Dul kadını Yabancılarla birilikte toplumun çoğunlukla ezilen ve korunmasız kesimi (bkz. Yas.24:17-21; Yas.26:12; Yas.27:19). Bu kişilerin bakılması ve onlarla ilgilenilmesi, İsrail halkının, özellikle önderlerin, antlaşmaya bağlılığının önemli bir göstergesiydi; bu konudaki duyarsızlıklar, peygamberlik kitaplarında, antlaşmaya ciddi biçimde sadakatsizlik olarak kınanır (örn. Yeşaya’da, Mika’da ve Amos’ta).
1:14 Yeni Ay törenlerinizden İsrailliler, İbrani takviminin her ayının ilk gününü kutlardı; özel kurbanlar ve şölenler bu törenlerin bir parçasıydı (bkz. Say.28:11-15). bayramlarınızdan Bkz. Çık.23:14-17; Çık.34:18-25; Lev.23. bölüm; Yas.16:1-17.
1:15 Gözlerimi sizden kaçıracağım Bkz Yşa.8:17; Yşa.59:2 ; ayrıca bkz. Mik.3:4 ve ilgili not.
1:17 Bkz. Yer.22:16 ve ilgili not; Yak.1:27. Öksüzün... Dul kadını Yabancılarla birilikte toplumun çoğunlukla ezilen ve korunmasız kesimi (bkz. Yas.24:17-21; Yas.26:12; Yas.27:19). Bu kişilerin bakılması ve onlarla ilgilenilmesi, İsrail halkının, özellikle önderlerin, antlaşmaya bağlılığının önemli bir göstergesiydi; bu konudaki duyarsızlıklar, peygamberlik kitaplarında, antlaşmaya ciddi biçimde sadakatsizlik olarak kınanır (örn. Yeşaya’da, Mika’da ve Amos’ta).

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş