Elçilerin İşleri 24

« Elçilerin İşleri 23 | Elçilerin İşleri 25 »
24
Pavlus Feliks'in Önünde Suçlanıyor
1Bundan beş gün sonra Başkâhin Hananya, bazı ileri gelenler ve Tertullus adlı bir hatip Sezariye'ye gelip Pavlus'la ilgili şikâyetlerini valiye ilettiler. 2-3Pavlus çağrılınca Tertullus suçlamalarına başladı. “Ey erdemli Feliks!” dedi. “Senin sayende uzun süredir esenlik içinde yaşamaktayız. Aldığın önlemlerle de bu ulusun yararına olumlu gelişmeler kaydedilmiştir. Yaptıklarını, her zaman ve her yerde büyük bir şükranla anıyoruz. 4Seni fazla yormak istemiyorum; söyleyeceğimiz birkaç sözü hoşgörüyle dinlemeni rica ediyorum.
5“Biz şunu anladık ki, bu adam dünyanın her yanında bütün Yahudiler arasında kargaşalık çıkaran bir fesatçı ve Nasrani tarikatının elebaşılarından biridir. 6-8Tapınağı bile kirletmeye kalkıştı. Ama biz onu yakaladık.[a] Onu sorguya çekersen, onunla ilgili bütün suçlamalarımızın doğruluğunu kendisinden öğrenebilirsin.” 9Oradaki Yahudiler de anlatılanların doğru olduğunu söyleyerek bu suçlamalara katıldılar.
10Valinin bir işareti üzerine Pavlus şöyle karşılık verdi: “Senin yıllardan beri bu ulusa yargıçlık ettiğini bildiğim için, kendi savunmamı sevinçle yapıyorum. 11Sen kendin de öğrenebilirsin, tapınmak amacıyla Yeruşalim'e gidişimden bu yana sadece on iki gün geçti. 12Beni ne tapınakta, ne havralarda, ne de kentin başka bir yerinde herhangi biriyle tartışırken ya da halkı ayaklandırmaya çalışırken görmüşlerdir. 13Şu anda bana yönelttikleri suçlamaları da sana kanıtlayamazlar. 14Bununla birlikte, sana şunu itiraf edeyim ki, kendilerinin tarikat dedikleri Yol'un bir izleyicisi olarak atalarımızın Tanrısı'na kulluk ediyorum. Kutsal Yasa'da ve peygamberlerin kitaplarında yazılı her şeye inanıyorum. 15Aynı bu adamların kabul ettiği gibi, hem doğru kişilerin hem doğru olmayanların ölümden dirileceğine dair Tanrı'ya umut bağladım. 16Bu nedenle ben gerek Tanrı, gerek insanlar önünde vicdanımı temiz tutmaya her zaman özen gösteriyorum.
17 “Uzun yıllar sonra, ulusuma bağışlar getirmek ve adaklar sunmak için Yeruşalim'e geldim. 18Beni tapınakta adaklar sunarken buldukları zaman arınmış durumdaydım. Çevremde ne bir kalabalık ne de karışıklık vardı. Ancak orada Asya İli'nden bazı Yahudiler bulunuyordu. 19Onların bana karşı bir diyecekleri varsa, senin önüne çıkıp suçlamalarını belirtmeleri gerekir. 20Buradakiler de, Yüksek Kurul'un önündeki duruşmam sırasında bende ne suç bulduklarını açıklasınlar. 21 Önlerine çıkarıldığımda, ‘Bugün, ölülerin dirilişi konusunda tarafınızdan yargılanmaktayım’ diye seslenmiştim. Olsa olsa beni bu konuda suçlayabilirler.”
22İsa'nın yoluna ilişkin derin bilgisi olan Feliks duruşmayı başka bir güne ertelerken, “Davanızla ilgili kararımı komutan Lisias gelince veririm” dedi. 23Oradaki yüzbaşıya da Pavlus'u gözaltında tutmasını, ama kendisine biraz serbestlik tanımasını, ona yardımda bulunmak isteyen dostlarından hiçbirine engel olmamasını buyurdu.
24Birkaç gün sonra Feliks, Yahudi olan karısı Drusilla ile birlikte geldi, Pavlus'u çağırtarak Mesih İsa'ya olan inancı konusunda onu dinledi. 25Pavlus doğruluk, özdenetim ve gelecek olan yargı gününden söz edince Feliks korkuya kapıldı. “Şimdilik gidebilirsin” dedi, “Fırsat bulunca seni yine çağırtırım.” 26Bir yandan da Pavlus'un kendisine rüşvet vereceğini umuyordu. Bu nedenle onu sık sık çağırtır, onunla sohbet ederdi.
27İki yıl dolunca görevini Porkius Festus'a devreden Feliks, Yahudiler'in gönlünü kazanmak amacıyla Pavlus'u hapiste bıraktı.
« Elçilerin İşleri 23 | Elçilerin İşleri 25 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

24:1 beş gün sonra Yeruşalim’den ayrıldıktan sonra. Beş gün, bir habercinin Sezariye’den Yeruşalim’e gitmesi, Yüksek Kurul’un temsilciler ataması ve temsilcilerin Sezariye’ye dönmesi için yeterli bir süredir. Hananya Bkz. Elç.23:2’ye ait not. Davayı bizzat denetlemek için yaklaşık 100 km’lik yolculuk yapmıştır. İleri gelenler Yüksek Kurul, 71 kişilik ihtiyarlar heyetinden oluşuyordu. Bu ifade, hem dinsel hem de siyasal kurulların üyeleri için kullanılırdı (bkz. Çık.3:16; 2Sa.3:17; Yoe.1:2). Tertullus Tertius adının yaygın bir türevi. Bu kişi Romalı olabilir, ancak Roma mahkemesinin işleyişini bilen ve Grekçe konuşan bir Yahudi olması daha olasıdır. hatip Hitabet ve sorgulama konusunda eğitimli, mahkemede avukat olarak görev yapabilen kişi.
24:2-3 esenlik içinde... şükranla Tertullus, beğeni toplamak amacıyla konuşmasına böyle başlamıştı.Altı yıldır görevde olan Feliks, haydut çetelerini yok etmiş, suikastları engellemiş ve bir Mısırlı tarafından başlatılan isyanı bastırmıştı (bkz. Elç.21:38’e ait not). Yine de genel olarak sicili kötüydü ve iki yıl sonra bu kötü yönetiminden ötürü görevden alınacaktı.
24:5 fesatçı... elebaşılarından İmparatorlukta karışıklık çıkarmak, Sezar’a ihanet demekti. Roma’nın onayı olmadan dini bir oluşuma önderlik etmek yasaya aykırıydı. Nasrani tarikatının İmanlılar topluluğu, İsa Mesih’in Nasıralı olmasına dayanılarak böyle adlandırılıyordu.
24:6-8 Tapınağı bile kirletmeye kalkıştı Önceleri iddia olarak yöneltilen bu suçlama (bkz. Elç.21:28 ve ilgili not), artık yapılmış bir eylem gibi nitelendiriliyor.
24:10 Pavlus’un mütevazı giriş konuşması, Tertullus’un sergilediği dalkavukluktan uzaktır (Elç.24:2-4).
24:11-12 Pavlus Yeruşalim’e kısa bir süre önce gelmişti. Sezariye’de beş ve Yeruşalim’de yaklaşık yedi gün geçirmişti. Bu süre kargaşa çıkarmaya zemin oluşturması için yeterli değildi; üstelik tapınma dışında hiçbir şey yapmadığı açıktı.
24:14 Pavlus burada, inandığı her şeyin aslında Eski Antlaşma’daki yazılarla uyum içinde olduğunu ifade etmektedir. Ayrıca asıl sorunun, Tertullus’un iddia ettiği gibi siyasal bir amaçla ilgisi olmadığını, Yahudi din bilginlerinin Eski Antlaşma’daki vaatleri göz ardı etmesi olduğunu bu şekilde vurgulamaktadır.
24:15 Yahudiler’le aynı umudu paylaşır: Diriliş gününde adalet yerini bulacaktır (Elç.24:15 ; ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Diriliş, s. 1704 ; Makale: Yargı, s. 260 ; Dan.12:1-2).
24:16 vicdanımı temiz tutmaya Bkz. Elç.23:1 ve Rom.9:1’e ait not.
24:17 ulusuma bağışlar getirmek Bkz. Elç.20:4’e ait not; 2Ko.8-9. bölümler ve ilgili notlar. adaklar sunmak Elç.21:24’ te (bkz. ilgili not) anlatılan durumdan veya kendisi için sunular sunmasından söz ediyor olabilir.
24:18 Asya İli’nden bazı Yahudiler Bkz. Elç.21:27-29.
24:19 Yahudiler’in gelmemesi, ileri sürdükleri suçlamaları kanıtlayamayacaklarına işaret eder.
24:21 Pavlus bir kez daha Ferisiler ile Sadukiler arasındaki çekişmeli konuya değinir (bkz. Elç.23:6-8; ayrıca bkz. Tablo: Yahudi Mezhepleri, s. 1418).
24:23 kendisine biraz serbestlik tanımasını Roma’da yargılanmayı beklerken olduğu gibi, şimdi de bir ev hapsi söz konusu olabilir (krş. Elç.28:30-31). Bu kararın gerekçesi, Roma vatandaşı olarak hiçbir davranışından ötürü suçlu bulunmamasına dayanıyor olmalıdır.
24:24 Drusilla Feliks’in üçüncü karısı, I. HirodesAgrippa’nın kızı.
24:25 İnsanı doğruluk, özdenetim ve gelecek olan yargı günü konularında ikna edebilen kuvvet Kutsal Ruh’tur (bkz. Yu.16:7-11). Kutsal Ruh Feliks’in vicdanını yoklamıştır, ancak şehvet, gurur, hırs ve bencil tutkular, değişimin gerçekleşmesine engel oluşturur (krş. 2Ko.6:2).
24:26 kendisine rüşvet vereceğini Feliks, Pavlus’un Yeruşalim’deki imanlılara bağış getirdiğini duymuştu (bkz. Elç.24:17 ve ilgili not). Ancak zannettiği gibi para artık Pavlus’ta değildi ve olsaydı bile rüşvet vermezdi.
24:27 görevini... Festus’a devreden Feliks Feliks, Yahudiler ile Suriyeliler arasındaki ayaklanmaları ele alış tarzı başta olmak üzere, yönetimindeki usulsüzlüklerle ilgili hesap vermek üzere İS 59-60’ da Roma’ya geri çağırıldı. Onun yerine göreve getirilen, ancak iki yıl sonra ölen Festus’un, o döneme ait kayıtlar ışığında hem Feliks’ten hem de kendisinden sonra görev alanAlbinus’tan daha bilge ve daha dürüst olduğu anlaşılmaktadır. Yahudiler’in gönlünü kazanmak amacıyla Feliks, yakında Roma mahkemesinde yüz yüze gelebileceği Yahudiler arasında daha fazla öfke uyandırmak istemiyordu. Pavlus’u hapisten çıkarmak onları öfkelendirecekti.

Videolar

Elçilerin İşleri Girişi

Genel Bakış: Eski çağlarda yazılmış olan birçok yapıtın yazarı gibi, bu kitabın yazarı da kendini doğrudan bize tanıtmıyor. Bununla birlikte, ikinci yüzyılda yaşamış ve bir kısmı İsa'nın elçilerini bizzat tanımış inanlı yazarların hepsi, bu kitabı Luka'nın yazdığında birleşiyorlar. Kitabın yakından incelenmesi halinde «sevgili hekim» Luka'nın (Kol.4:14) elinden çıktığına dair ipuçları görülebilir. Örneğin «biz» çoğul zamirinin kullanılmış olmasından yazarın, Pavlus'un yol arkadaşlarından biri olduğunu anlıyoruz (16:10-17; 20:5-21:18; 27:1-28:16). Yazarın titiz biri olduğu su götürmez bir gerçek. Elçilerin İşleri Yeruşalim, Sezariye, Antakya, Efes, Korint, Atina, Roma ve daha birçok yere ilişkin kesin ve doğru tasvirlerle doludur. Arkeolojik araştırma ve bulgular, gidilen, gezilen yerlerin çeşitliliğine ve büyük kültür farklarına rağmen Luka'nın, kullandığı terim ve kavramlarda ne denli tutarlı olduğunu ortaya koyuyor. Bununla birlikte Luka'nın kendisi, Elçilerin İşleri Kitabı'nın ilk inanlı topluluklarının bütün bir tarihçesi olmadığını ifade ediyor. Örneğin bölüm 8'de, topluluğun dağıtıldığını, inanlıların Müjde'yi yaya yaya dört bir yana gittiklerini yazar. Bunun sonucunda birçok yerde yerli topluluklar filizlenip gelişir. Ama Luka bu toplulukların tarihçesini yazmaya girişmez. Sonuç olarak, Elçilerin İşleri, kilisenin büyüyüp gelişmesinde önemli bir yer tutan, ders alabileceğimiz temel olaylar dizisini sunuyor bize.

İsa'nın göğe yükseldiği İ.S. 30 yılları ile Elçi Pavlus'un Roma'da tutuklandığı İ.S. 63 yılları arasındaki dönemi konu eden kitap, büyük olasılıkla bu tarihten az sonra yazıldı.

İncil'deki Yeri: Elçilerin İşleri, Luka'nın bir devamıdır. Her iki kitabın da Teofilos adında bir adama hitaben yazıldığı özellikle belirtiliyor. Luka, İsa'nın başlangıçtan göğe alındığı güne dek yapıp öğrettiklerini kaydeder (1:1-3). İncil'in ilk dört kısmından sonra yer alan ve Müjde'nin Yeruşalim'den Anadolu'ya, oradan da antik çağın merkezi Roma'ya yayılışını anlatan Elçilerin İşleri Kitabı, bu özelliğiyle bir köprü görevi görmekte ve İncil'deki mektuplara zemin hazırlamaktadır. Örneğin kitap, Pavlus'un, adını sanını anarak sonradan mektuplar yazdığı birçok kente yaptığı ziyaretleri anlatıyor. Elçilerin İşleri Kitabı'nın bir diğer önemli özelliği, inanlılar topluluğunun ders alabileceği ilkeleri de sergilemesidir.

Konusu: Elçilerin İşleri Kitabı, ilk Mesih inanlılarının Müjde'yi, «Yeruşalim'de, bütün Yahudiye ve Samiriye'de ve dünyanın dört bucağında» (1:8) nasıl yaymaya başladıklarını anlatır. Bütün bu olaylar Kutsal Ruh'un inanlılar topluluğuna verilmesiyle başlar (bölüm 2). Sonraki bölümler, Tanrı'nın kilisesini adım adım nasıl yönlendirdiğini gözler önüne serer. İsa'nın elçileri dolaşıp Müjde'yi yayarken Tanrı da yaptığı mucizelerle onların bildirisini doğruladı (3:1-10; 14:3). Kilise, Yahudi din önderlerinin başını çektiği karşı koymalara rağmen hızla büyüdü. Gerçekte Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğunun bütün ulusları kucaklayan bir kimliğe nasıl kavuştuğu, Elçilerin İşleri Kitabı'nda ön plana çıkan önemli konulardan biridir (10:1-11:18 ve 15. bölümün tamamı).

Ana Hatlar:

1:1-11 İsa'nın son buyrukları ve göğe alınması
1:12-8:3 Yeruşalim'deki inanlılar topluluğu
8:4-9:43 Tanrı sözünün Yahudiye ve Samiriye'de yayılması, Pavlus'un iman etmesi
10:1-11:30 Yahudi olmayan ilk inanlılar
12:1-25 Baskılara karşı zafer
13:1-28:31 Pavlus'un elçilik görevi:
13:1-14:28 İlk yolculuk
15:1-35 Yeruşalim'deki toplantı
15:36-18:22 İkinci yolculuk
18:23-21:16 Üçüncü yolculuk
21:17-28:31 Pavlus'un tutukluluk dönemi

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş