Elçilerin İşleri 26:1-23

« Elçilerin İşleri 25 | Elçilerin İşleri 26 | Elçilerin İşleri 27 »
26
1-2Agrippa Pavlus'a, “Kendini savunabilirsin” dedi.
Bunun üzerine Pavlus elini uzatarak savunmasına şöyle başladı: “Kral Agrippa! Yahudiler'in bana yönelttiği bütün suçlamalarla ilgili olarak savunmamı bugün senin önünde yapacağım için kendimi mutlu sayıyorum. 3Özellikle şuna seviniyorum ki, sen Yahudiler'in bütün törelerini ve sorunlarını yakından bilen birisin. Bu nedenle beni sabırla dinlemeni rica ediyorum.
4“Bütün Yahudiler, gerek başlangıçta kendi memleketimde, gerek Yeruşalim'de, gençliğimden beri nasıl yaşadığımı bilirler. 5 Beni eskiden beri tanırlar ve isteseler, geçmişte dinimizin en titiz mezhebi olan Ferisiliğe bağlı yaşadığıma tanıklık edebilirler. 6Şimdi ise, Tanrı'nın atalarımıza olan vaadine umut bağladığım için burada bulunmakta ve yargılanmaktayım. 7Bu, on iki oymağımızın gece gündüz Tanrı'ya canla başla kulluk ederek erişmeyi umdukları vaattir. Ey kralım, Yahudiler'in bana yönelttikleri suçlamalar bu umutla ilgilidir. 8Sizler, Tanrı'nın ölüleri diriltmesini neden ‘inanılmaz’ görüyorsunuz?
9 “Doğrusu ben de, Nasıralı İsa adına karşı elimden geleni yapmam gerektiği düşüncesindeydim. 10Ve Yeruşalim'de bunu yaptım. Başkâhinlerden aldığım yetkiyle kutsallardan birçoğunu hapse attırdım; ölüm cezasına çarptırıldıkları zaman oyumu onların aleyhinde kullandım. 11Bütün havraları dolaşıp sık sık onları cezalandırır, inandıklarına küfretmeye zorlardım. Öylesine kudurmuştum ki, onlara zulmetmek için bulundukları yabancı kentlere bile giderdim.
12“Bir keresinde başkâhinlerden aldığım yetki ve görevle Şam'a doğru yola çıkmıştım. 13Ey kralım, öğlende yolda giderken, gökten gelip benim ve yol arkadaşlarımın çevresini aydınlatan, güneşten daha parlak bir ışık gördüm. 14Hepimiz yere yıkılmıştık. Bir sesin bana İbrani dilinde seslendiğini duydum. ‘Saul, Saul, neden bana zulmediyorsun?’ dedi. ‘Üvendireye karşı tepmekle kendine zarar veriyorsun.’
15“Ben de, ‘Ey Efendim, sen kimsin?’ dedim.
“ ‘Ben senin zulmettiğin İsa'yım’ diye yanıt verdi Rab. 16‘Haydi, ayağa kalk. Seni hizmetimde görevlendirmek için sana göründüm. Hem gördüklerine, hem de kendimle ilgili sana göstereceklerime tanıklık edeceksin. 17-18Seni kendi halkının ve öteki ulusların elinden kurtaracağım. Seni, ulusların gözlerini açmak ve onları karanlıktan ışığa, Şeytan'ın hükümranlığından Tanrı'ya döndürmek için gönderiyorum. Öyle ki, bana iman ederek günahlarının affına kavuşsunlar ve kutsal kılınanların arasında yer alsınlar.’
19“Bunun için, ey Kral Agrippa, bu göksel görüme uymazlık etmedim. 20 Önce Şam ve Yeruşalim halkını, sonra bütün Yahudiye bölgesini ve öteki ulusları, tövbe edip Tanrı'ya dönmeye ve bu tövbeye yaraşır işler yapmaya çağırdım. 21Yahudiler'in beni tapınakta yakalayıp öldürmeye kalkmalarının nedeni buydu. 22Ama bugüne dek Tanrı yardımcım oldu. Bu sayede burada duruyor, büyük küçük herkese tanıklık ediyorum. Benim söylediklerim, peygamberlerin ve Musa'nın önceden haber verdiği olaylardan başka bir şey değildir. 23 Onlar, Mesih'in acı çekeceğini ve ölümden dirilenlerin ilki olarak gerek kendi halkına, gerek öteki uluslara ışığın doğuşunu ilan edeceğini bildirmişlerdi.”
« Elçilerin İşleri 25 | Elçilerin İşleri 26 | Elçilerin İşleri 27 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

26:3 Bkz. Elç.25:26. Agrippa bölge kralı olarak tapınak hazinesini ve başkâhinin yaptırımlarını denetliyordu, başkâhin atama yetkisine de sahipti. Dini konularda Romalılar ona danışırdı. Bu yüzden Festus, Pavlus’un davasına onun bakmasını istemişti.
26:5 Ferisiliğe bağlı yaşadığıma Krş. Gal.1:14; Flp.3:4-6.
26:6 atalarımıza olan vaadine Tanrı’nın Egemenliği’yle, kurtarıcı Mesih’in gelişi ve ölüp dirilmesiyle ilgili (bkz. Elç.26:8).
26:8 Pavlus burada, Festus ve komutanlar gibi, ölümden dirilişe inanmayan kişilere hitap etmektedir (bkz. Elç.21:31’e ait not). Agrippa, aralarından başkâhinler atadığı Sadukiler’in yanında yer alıyordu. Muhtemelen kendisi de hem Mesih’in dirilişini hem de genel olarak ölümden dirilişi reddediyordu.
26:10 oyumu onların aleyhinde kullandım İmanlıları tutuklayıp onlara zulmetme görevini yerine getirmesinden söz ediyor olabilir (bkz. Elç.9:1-2; Elç.26:12). Pavlus, yaşı genç olduğuna göre Yüksek Kurul’un bir üyesi olamaz (bkz. Elç.22:20’ye ait not); ancak onların kararlarını etkilemiş olmalıdır.
26:11 küfretmeye zorlardım Ya İsa’ya sövmeleri için imanlıları zorlamış ya da idam edilmelerine yol açacağı için (bkz. Mat.26:63-66) İsa’nın Tanrı Oğlu olduğunu söyletmeye çalışmıştı.
26:12 Şam’a doğru yola çıkmıştım Bkz. Elç.9:1-19; Elç.22:4-21 ve ilgili notlar.
26:14 Bir sesin... seslendiğini duydum Bkz. Elç.9:7 ve Elç.22:9’ a ait not. Üvendireye karşı tepmekle Rabbe karşı gereksiz yere direnmek an lamındadır. Nitekim öküz bunu yapmakla ancak kendisini yaralayabilirdi.
26:17-18 Bkz. Elç.22:21; Gal.1:15-16. Pavlus doğrudan doğruya Tanrı tarafından görevlendirilmişti (Gal.1:1-2). karanlıktan ışığa Pavlus’un sıklıkla kullandığı bir mecaz (bkz. Rom.13:12; 2Ko.4:6; Ef.5:8-14; Kol.1:13; 1Se.5:5). Şeytan’ın Bkz. Mat.16:23; 1Yu.3:8 ve ilgili notlar. kutsal kılınanların Bkz. 1Ko.1:1-3’ e ait not.
26:20 tövbe edip... tövbeye yaraşır işler yapmaya İyilik yapmak, ne iman etmeden önce kurtuluşu sağlar ne de ettikten sonra kurtuluşu güvenceye alır; içten tövbenin göstergesidir (krş. Elç.3:19-20 ve ilgili not; Yak.2:14-26 ve ilgili notlar).
26:22 peygamberlerin ve Musa’nın önceden haber verdiği olaylardan Eski Antlaşma’da yer alan, Mesih’le ilgili peygamberliklerden söz ediliyor (Luk.24:27,Luk.24:44).
26:23 ölümden dirilenlerin ilki Bkz. 1Ko.15:20; Kol.1:18 ve ilgili notlar. öteki uluslara Krş. Yşa.49:6.

Videolar

Elçilerin İşleri Girişi

Genel Bakış: Eski çağlarda yazılmış olan birçok yapıtın yazarı gibi, bu kitabın yazarı da kendini doğrudan bize tanıtmıyor. Bununla birlikte, ikinci yüzyılda yaşamış ve bir kısmı İsa'nın elçilerini bizzat tanımış inanlı yazarların hepsi, bu kitabı Luka'nın yazdığında birleşiyorlar. Kitabın yakından incelenmesi halinde «sevgili hekim» Luka'nın (Kol.4:14) elinden çıktığına dair ipuçları görülebilir. Örneğin «biz» çoğul zamirinin kullanılmış olmasından yazarın, Pavlus'un yol arkadaşlarından biri olduğunu anlıyoruz (16:10-17; 20:5-21:18; 27:1-28:16). Yazarın titiz biri olduğu su götürmez bir gerçek. Elçilerin İşleri Yeruşalim, Sezariye, Antakya, Efes, Korint, Atina, Roma ve daha birçok yere ilişkin kesin ve doğru tasvirlerle doludur. Arkeolojik araştırma ve bulgular, gidilen, gezilen yerlerin çeşitliliğine ve büyük kültür farklarına rağmen Luka'nın, kullandığı terim ve kavramlarda ne denli tutarlı olduğunu ortaya koyuyor. Bununla birlikte Luka'nın kendisi, Elçilerin İşleri Kitabı'nın ilk inanlı topluluklarının bütün bir tarihçesi olmadığını ifade ediyor. Örneğin bölüm 8'de, topluluğun dağıtıldığını, inanlıların Müjde'yi yaya yaya dört bir yana gittiklerini yazar. Bunun sonucunda birçok yerde yerli topluluklar filizlenip gelişir. Ama Luka bu toplulukların tarihçesini yazmaya girişmez. Sonuç olarak, Elçilerin İşleri, kilisenin büyüyüp gelişmesinde önemli bir yer tutan, ders alabileceğimiz temel olaylar dizisini sunuyor bize.

İsa'nın göğe yükseldiği İ.S. 30 yılları ile Elçi Pavlus'un Roma'da tutuklandığı İ.S. 63 yılları arasındaki dönemi konu eden kitap, büyük olasılıkla bu tarihten az sonra yazıldı.

İncil'deki Yeri: Elçilerin İşleri, Luka'nın bir devamıdır. Her iki kitabın da Teofilos adında bir adama hitaben yazıldığı özellikle belirtiliyor. Luka, İsa'nın başlangıçtan göğe alındığı güne dek yapıp öğrettiklerini kaydeder (1:1-3). İncil'in ilk dört kısmından sonra yer alan ve Müjde'nin Yeruşalim'den Anadolu'ya, oradan da antik çağın merkezi Roma'ya yayılışını anlatan Elçilerin İşleri Kitabı, bu özelliğiyle bir köprü görevi görmekte ve İncil'deki mektuplara zemin hazırlamaktadır. Örneğin kitap, Pavlus'un, adını sanını anarak sonradan mektuplar yazdığı birçok kente yaptığı ziyaretleri anlatıyor. Elçilerin İşleri Kitabı'nın bir diğer önemli özelliği, inanlılar topluluğunun ders alabileceği ilkeleri de sergilemesidir.

Konusu: Elçilerin İşleri Kitabı, ilk Mesih inanlılarının Müjde'yi, «Yeruşalim'de, bütün Yahudiye ve Samiriye'de ve dünyanın dört bucağında» (1:8) nasıl yaymaya başladıklarını anlatır. Bütün bu olaylar Kutsal Ruh'un inanlılar topluluğuna verilmesiyle başlar (bölüm 2). Sonraki bölümler, Tanrı'nın kilisesini adım adım nasıl yönlendirdiğini gözler önüne serer. İsa'nın elçileri dolaşıp Müjde'yi yayarken Tanrı da yaptığı mucizelerle onların bildirisini doğruladı (3:1-10; 14:3). Kilise, Yahudi din önderlerinin başını çektiği karşı koymalara rağmen hızla büyüdü. Gerçekte Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğunun bütün ulusları kucaklayan bir kimliğe nasıl kavuştuğu, Elçilerin İşleri Kitabı'nda ön plana çıkan önemli konulardan biridir (10:1-11:18 ve 15. bölümün tamamı).

Ana Hatlar:

1:1-11 İsa'nın son buyrukları ve göğe alınması
1:12-8:3 Yeruşalim'deki inanlılar topluluğu
8:4-9:43 Tanrı sözünün Yahudiye ve Samiriye'de yayılması, Pavlus'un iman etmesi
10:1-11:30 Yahudi olmayan ilk inanlılar
12:1-25 Baskılara karşı zafer
13:1-28:31 Pavlus'un elçilik görevi:
13:1-14:28 İlk yolculuk
15:1-35 Yeruşalim'deki toplantı
15:36-18:22 İkinci yolculuk
18:23-21:16 Üçüncü yolculuk
21:17-28:31 Pavlus'un tutukluluk dönemi

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş