Galatyalılar 6:11-16

« Galatyalılar 5 | Galatyalılar 6 | Efesliler 1 »
Son Uyarılar ve Selamlar
11Bakın, size kendi elimle ne denli büyük harflerle yazıyorum! 12Bedende gösterişe önem verenler, yalnız Mesih'in çarmıhı uğruna zulüm görmemek için sizi sünnet olmaya zorluyorlar. 13Oysa sünnetlilerin kendileri bile Kutsal Yasa'yı yerine getirmiyor, sizin bedenlerinizle övünebilmek için sünnet olmanızı istiyorlar. 14Bana gelince, Rabbimiz İsa Mesih'in çarmıhından başka bir şeyle asla övünmem. O'nun çarmıhı aracılığıyla dünya benim için ölüdür[a], ben de dünya için. 15Sünnetli olup olmamanın önemi yoktur, önemli olan yeni yaratılıştır. 16Bu kurala uyan herkese ve Tanrı'nın İsraili'ne esenlik ve merhamet olsun.
« Galatyalılar 5 | Galatyalılar 6 | Efesliler 1 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

6:11 büyük harflerle Vurgulamak amacıyla. kendi elimle Mektubun buraya kadar olan kısmının, çağın adetlerine uyularak bir yazmana dikte ettirildiği anlaşılmaktadır (krş. Rom.16:22 ve ilgili not).
6:12 zulüm görmemek için Kuralcı Yahudi imanlılar sünneti savundukları için, Hıristiyanlık karşıtı Yahudiler’den tepki almaları daha az olasıydı. Bu kişiler yalnızca kendilerini düşünüyorlardı (bkz. Giriş). sizi sünnet olmaya zorluyorlar Krş. Gal.2:3.
6:14 çarmıhından başka bir şeyle asla övünmem Bkz. 1Ko.1:31; 1Ko.2:2. O’nun çarmıhı aracılığıyla dünya benim için ölüdür Grekçe’den birebir çevirisi:“Bunun (veya O’nun) aracılığıyla dünya benim için çarmıha gerilmiştir”. dünya Tanrı karşıtı olan bütün dünya görüşleri, felsefeler ve düşünceler (bkz. Yu.1:9’a ait not; 1Yu.2:15). dünya benim için ölüdür, ben de dünya için Bkz. Gal.2:19-20; Gal.5:24.
6:15 yeni yaratılış Söz konusu olan sadece kişisel bir değişim değildir.Adem’e ait kişi (günahın boyunduruğu altında, Yasa’nın gereklerine tâbi, sonsuz ölüme mahkum, doğal benlikle yönetilen vs.) Rab İsa’ya iman ettikten sonra bağışlanıp İsa’ya ait (“yeni yaratık”, 2Ko.5:17 ; günahın hakimiyetinden ve Yasa’dan özgür, sonsuz yaşama ve Kutsal Ruh’a sahip vs.) olmuştur. Va.21-22. bölümlerde açıklanan yeni yere, yeni göğe ait olanlar belirlenmiştir.
6:16 Bu kurala Bkz. Gal.6:14-15. Tanrı’nın İsraili’ne Bazı yorumcular bu ifadenin, İbrahim’in yeni soyu ve vaade göre mirasçılardan (bunlar imanlı Yahudiler ile öbür uluslardan olan imanlılardır) oluş an evrensel Kilise’den söz ettiğine inanır (Gal.3:29; krş. Rom.9:6; Flp.3:3). Bazıları ise bağlacı “bile” yerine “ve” şeklinde tercüme ederek bu ifadeyi yalnızca Yahudi kökenli Hıristiyanlar ile sınırlandırır. Dilbilgisi ve bağlam açısından ikinci görüşün doğru olması daha muhtemeldir. esenlik ve merhamet Bkz. Rom.1:7’ye ait not.

Videolar

Galatyalılar Girişi

Genel Bakış: Pavlus bu mektubu Galatya'da (İç Anadolu) kurduğu kiliselere yazdı. Orada Müjde'ye inananların birçoğu Yahudi değildi. Galatya'ya gelen bazı Yahudiler, Yahudi olmayanların sünnet olmaları ve Kutsal Yasa'ya uymaları gerektiğini savunuyorlardı1. Elçilerin İşleri'nden2 anlaşılacağı gibi, ilk inanlı toplulukları için duyarlı bir konuydu bu. O yıllarda İncil henüz yazılmamıştır. İnananların sahip olduğu kaynaklar, İsa'nın öğretisinden ve sünneti öngören Eski Antlaşma'dan oluşuyordu. Pavlus'un en önemli görevlerinden biri de Eski Antlaşma'nın, İsa'nın öğretisi ışığında nasıl anlaşılması gerektiğini göstermekti.

Mektubun İçeriği: Pavlus, Galatya'daki durumu duyar duymaz kaleme sarılır. İnanlıların «değişik bir müjdeye» yönelmeleri onu şaşırtmıştır3. Yaydığı bildirinin tek geçerli Müjde olduğunu, bunu doğrudan doğruya İsa Mesih'ten aldığını söylüyor4. Yıllar sonra Yeruşalim'e gider ve bildirisini elçilere de sunar. Elçiler bunu onaylayarak Pavlus'un Müjde'yi Yahudi olmayanlara ulaştırmak için aldığı çağrıyı da kabul ederler5.

Sonra Pavlus Müjde'yi özetler: «İnsanın Kutsal Yasa'nın gereklerini yaparak değil, İsa Mesih'e iman ederek aklandığını biliyoruz... Çünkü hiç kimse Yasa'nın gereklerini yaparak aklanmaz» (2:16). Pavlus, Galatya'daki inanlılara şunu hatırlatıyor: Tanrı onlara Kutsal Ruh'u, Kutsal Yasa'ya uydukları için değil, iman ettikleri için verdi. İbrahim de imanıyla aklanmıştı. Şimdiyse, inanlılar Mesih'le birleşmişlerdir; hepsi O'nda birdirler. Bu nedenle aralarında ırk, cinsiyet ya da mevkiye dayanan ayrımlar son bulmuştur. Hepsi Tanrı'nın çocuklarıdır. Tanrı, Kutsal Yasa'ya bağlı yaşayanları, Yasa'nın bütün gereklerini yerine getirme tutsaklığından kurtarmak için Oğlu'nu gönderdi. Ama bu özgürlük benliğin tutkularına uymak için fırsat olmamalı6. Tersine, inanlılar Kutsal Ruh'un yönetiminde olmalı. Böylece Ruh'un meyvesi olan sevgi, sevinç, esenlik, sabır vb. niteliklere sahip olacaklardır.

Ana Hatlar:

1:1-2:10 Tek Müjde
2:11-4:7 Müjde'nin içeriği
4:8-5:12 Özgürlük ya da kölelik
5:13-26 Kutsal Ruh ya da benlik
6:1-18 Öğütler ve son sözler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 26

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş