Notlar
3:1 Sonuç olarak Bu ifade, mektubun bittiğini değil, yeni bir bölüme geçildiğini belirtir (krş.
Flp.4:8).
Rab’de sevinin Bkz.
Flp.4:4.
aynı şeyleri Bundan sonra söz edilen konular, Pavlus’un daha önce Filipi’de yaptığı konuşmalarda (veya daha önceki bir mektupta) ele aldığı konulardır.
güvencedir Ciddi bir hata varsa, o hatayla ilgili uyarıları tekrarlamakta yarar vardır.
3:2 köpeklerden Pavlus’un karşıtları, sünnet olmak gibi Yahudi âdetlerini Yahudi olmayan imanlılara kabul ettirmeye, böylece onları Yasa’nın gereklerini yerine getirmeye zorluyordu (bkz. Bilgi Kutusu: Yanlış Öğretiler Yayanlar, s.1729); sünnetsiz olan her kese “köpek” derlerdi. Pavlus, bu kişilerin Müjde’ye saldırganca karşı çıkışlarını, hatalarının ciddiyetini ve bunun yıkıcı sonuçlarını göz önüne sermeye çalışır ; bu öğretiler, Pavlus’un Galatya’daki topluluklarda mücadele ettiği öğretilere benzer (bkz. Galatyalılar: Giriş). sünnet bağnazlarından Kurtuluş için sünnetin gerekli olduğunu savunanlar. Grekçesi “bedeni kesip biçenler” gibi bir anlama gelen sert, etkili bir ifadedir.
3:3 gerçek sünnetliler Fiziksel sünnet değil, pak yürekle kazanılan ruhsal sünnet (krş.
Hez.36:26;
Rom.2:28-29;
Rom.2:29’a ait not;
Kol.2:11-13; bkz.
Yas.30:6 ve ilgili not). İmanlılar için bedensel sünnet bir koşul değildir.
övünen... güvenmeyen İnsan ya Mesih’le ya da kendiyle övünür.
insansal özelliklere İnsan doğası zayıftır; bu nedenle insan kurtuluşu için iyi karakterine, soyuna, dinsel eğilimlerine vb. özelliklerine güvenemez (bkz.
Gal.3:3 ve ilgili not).
3:5 Sekiz günlükken Bkz.
Yar.17:12.
İsrail soyundan Pavlus bir Yahudi olarak doğdu.
Benyamin oymağından Pavlus’un Yahudi soyundan geldiği kesindi. Kutsal kent Yeruşalim, Benyamin oymağının sınırları içindeydi.
özbeöz Soy, dil, davranış ve yaş am tarzı açısından (bkz.
Elç.22:2-3;
Gal.1:14).
Ferisi’ydim Bkz.
Mat.3:7’ye ait not.
3:4-6 Pavlus’un Mesih’e iman etmeden önceki güven kaynağı olan Yahudi inancı, ayrıcalıkları ve başarıları.
3:6 Yasa’ya dayanan doğruluk Tanrı’nın gözünde kabul görmek ve bereketine layık olmak amacıyla Kutsal Yasa’yı yerine getirmekle meydana gelen doğruluk (krş.
Flp.1:8-9); Müjde’ye aykırı olduğu için Pavlus’un ödün vermeksizin karşı çıktığı bir uygulama (bkz. Makale: Doğruluk, s.1656;
Rom.3:27-28;
Rom.4:1-5;
Gal.2:16 ve ilgili not;
Gal.3:10-12;
Gal.3:10’a ait not).
kusursuzdum Dış görünüşte Kutsal Yasa’ya uygunluk açısından.
3:7 her şeyi 5-6. ayetlerde söz edilenler.
kazanç... zarar Pavlus’un yaşamındaki büyük değişim Şam yolunda başlamış ve onu benmerkezcilikten “Mesihmerkezciliğe” ulaştırmıştır (bkz.
Elç.9:3-16).
3:8-9 İsa Mesih’i tanımanın Yalnızca Mesih’le ilgili gerçekleri bilmek değil, Mesih’i kişisel olarak tanımak söz konusudur. Bu, insanı bütünüyle değiştiren, Mesih’e güvenmek sayesinde kazanılan bir bilgidir (bkz.
2Ko.5:17 ve ilgili not).
süprüntü Pavlus eskiden sahip olduğu her şeyi artık değersiz sayar (krş.
Ef.2:3-7).
Kutsal Yasa’ya dayanan kişisel doğruluğa Bkz.
Flp.3:6’ya ait not.
Mesih’e iman etmekle Grekçesi’nden, “Mesih’in sadakatiyle” diye de çevrilebilir.
iman sonucu... doğruluğa Mesih’le özdeşleşmenin başlıca bereketi (bkz. Makale: Doğruluk, s.1656;
Rom.3:21-22;
1Ko.1:30;
Gal.2:16 ve ilgili not).
Mesih’te bulunayım Mesih’le özdeşleşme anlamında (bkz.
Flp.2:1-2’ ye ait not; krş.
1Ko.1:30); sadece geçmişte yaşanmış bir deneyim değil, sürekliliği olan bir ilişki vurgulanmaktadır.
3:10-11 O’nu tanımak Krş.
Flp.3:8-9. Mesih’i tanımak, dirilişinin gücünü her gün yaşamayı (bkz.
Ef.1:17-20), acılarına ortak olmayı (krş.
Elç.9:16) ve ölümünde onun gibi olmayı (bkz.
2Ko.4:7-12;
2Ko.12:9-10) içerir. İmanlılar Mesih’in ölümüne ve dirilişine zaten ortaktır (krş.
Rom.6:2-13;
Gal.2:20;
Gal.5:24;
Gal.6:14;
Ef.2:6;
Kol.2:12-13;
Kol.3:1); bununla birlikte Pavlus, Mesih’le ve Mesih için acı çekmenin gerçek deneyiminden söz eder.
ne yapıp yapıp Pavlus şüphe veya belirsizlik içinde olduğundan değil, dirileceğiyle ilgili umudunu dile getirmek amacıyla böyle söylemiştir.
dirilişe Her imanlının en büyük özlemi, kurtuluşun bu son aşamasıdır (bkz.
Dan.12:2;
Yu.5:29;
Elç.24:15;
1Ko.15:23;
1Se.4:16; Makale: Kurtuluş, s.1716).
3:12 beni kazanmakla... kazanmak Pavlus’un amacı, Mesih’in onun için belirlediği amaçla aynıdır; Mesih de Pavlus’un hedefe doğru koşması için gereksindiği her şeyi sağlar (
Flp.3:13-14; krş.
Flp.2:12-13).
3:4-14 Pavlus’un, mektuplarında özyaşamöyküsüyle ilgili en önemli bölümlerden biri olan, her imanlı için örnek teşkil eden kiş isel tanıklığı (bkz.
Rom.1:1’e ait not; krş.
Elç.22:1-21;
Elç.26:1-23).
3:7-14 Pavlus’un Mesih’e güveni.
3:13-14 unutup Günahlı geçmişine ait tüm anılarını unutmak değil (bkz.
Flp.3:4-6), günahları bedeli ödenmiş ve bağışlanmış olarak geride bırakmak söz konusudur.
göksel Pavlus’un nihai amacı bu yaşamda değil, gökte bulunur (bkz.
İbr.11:16).
ödülü Grek yarışlarında birinci gelen, yapraklardan yapılmış bir taç ve bazen para ödülü kazanırdı (bkz.
1Ko.9:24). İmanlının ödülü, sonsuza dek sürecek olan ilahi görkemdir.
3:15 olgun Ruhsal bakımdan yeterince gelişmiş olanlar (bkz.
1Ko.2:6 ve ilgili not;
1Ko.3:1-3;
İbr.5:14 ve ilgili not).
bu düşüncede 12-14. ayetlerde açıklanmıştır: Hâlâ ulaşılması gereken hedefler olduğuna göre kendini beğenmişliğe kapılmamak gerekir.
farklı bir düşünceniz Okuyucular 12-14. ayette açıklanan düşünceyi kabul edip de daha az önemli olan konularda anlaşmasalar bile Tanrı onlar için konuyu açıklığa kavuşturacaktır.
3:16 eriştiğimiz düzeye... yaşam sürelim İmanlılar, kavradıkları gerçekleri hayata geçirmekle sorumludurlar.
3:17 beni örnek alın Pavlus’un Mesih’i örnek aldığı gibi (bkz.
1Ko.11:1 ve ilgili not).
yaşayanlara dikkatle bakın İmanlının sürdüğü yaşam, örnek alınmaya değer olmalıdır.
3:18 gözyaşları içinde Krş.
Elç.20:19,
Elç.20:31.
çarmıhına düşman olarak Müjde gerçeğine aykırı olarak (bkz. Makale: İncil Nedir?, s.1367).
3:19 tanrıları mideleridir Aşırı benmerkezcilik; oburluklarından ötürü mideleri her şeyden önce geliyordu (bkz.
Rom.16:18).
bu dünyayı düşünürler Bkz.
Kol.3:1-2. Kilise içindeki çeşitli ayrılıkçılar arasındaki farkları göz önünde bulundurarak imanlıları tüm bu kişiler için ayrı ayrı uyaran Pavlus burada,
Kol.3:2’ de açıklanan sahte öğretmenlerden değil, Kutsal Yasa’ya saygısızlık edenlerden (Antinomianlar: Evrensel ahlâk yasalarını reddedenler) söz etmektedir.