Galatyalılar 2:13-19

« Galatyalılar 1 | Galatyalılar 2 | Galatyalılar 3 »
13Öbür Yahudiler de onun gibi ikiyüzlülük ettiler. Sonunda Barnaba bile onların ikiyüzlülüğüne kapıldı. 14Müjde gerçeğine uygun davranmadıklarını görünce hepsinin önünde Kefas'a şöyle dedim: “Yahudi olduğun halde Yahudi gibi değil, öteki uluslardan biri gibi yaşıyorsun, nasıl olur da ulusları Yahudi gibi yaşamaya zorlarsın? 15Doğuştan Yahudi olan bizler öteki uluslardan olan ‘günahlılar’ değiliz. 16 Yine de insanın Kutsal Yasa'nın gereklerini yaparak değil, İsa Mesih'e iman ederek aklandığını biliyoruz. Bunun için biz de Yasa'nın gereklerini yaparak değil, Mesih'e iman ederek aklanalım diye Mesih İsa'ya iman ettik. Çünkü hiç kimse Yasa'nın gereklerini yaparak aklanmaz. 17Mesih'te aklanmak isterken kendimiz günahlı çıkarsak, Mesih günahın yardakçısı mı olur? Kesinlikle hayır! 18Yıktığımı yeniden kurarsam, yasayı çiğnediğimi kanıtlamış olurum. 19Çünkü ben Tanrı için yaşamak üzere Yasa aracılığıyla Yasa karşısında öldüm.
« Galatyalılar 1 | Galatyalılar 2 | Galatyalılar 3 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

2:14 Petrus, gördüğü görümden sonra (Elç.10. bölüm) Yahudiler’i öbür uluslardan ayıran kısıtlamaların, özellikle yeme içmeyle ilgili kuralların (bkz. Gal.2:12), artık geçerli olmadığını ve kurtuluş müjdesinin tüm uluslara yönelik olduğunu anlamıştı. Ancak Yasa yanlılarından etkilenen Petrus eski alışkanlıklarına dönmüş, öbür uluslardan olan imanlıların bile, Yahudiler gibi “Tanrı’nın halkı” olarak kabul edilmeleri için yasaya bağlı yaşamaları gerektiğini savunmaya başlamıştı. Pavlus, Petrus’un herkesin önünde lütuf müjdesine tamamen aykırı olan bu davranışını sergilemesinden ötürü onu azarlama gereği duymuştur.
2:15 günahlılar Yahudiler, Kutsal Yasa’ya sahip olmayan öbür ulusları bu şekilde adlandırırlardı.
2:16 Galatyalılar Mektubu’nun ana temalarından biri (bkz. Giriş). Yasa’nın gereklerini yaparak değil Pavlus Kutsal Yasa’yı değersiz görmemekte, “kutsal, doğru ve iyi” olarak nitelendirmektedir (bkz. Rom.7:12 ve ilgili not). Karşı çıktığı konu, insanın dini çabalarla Tanrı’nın kabulünü kazanabileceği görüşüdür. iman ederek aklandığını Mesih’in müjdesinin özü (bkz. Rom.3:20-28 ve ilgili notlar; Flp.1:8-9). İman, aklanmak için bir hak sağlamaz; aklanmak için bir araçtır (krş. Ef.2:8-9’a ait not).
2:17 Bkz. Rom.6:1 ve ilgili not.
2:18 Kutsal Yasa sonsuz yaşam sağlamaz, sadece suçu tanımlar. Bu yüzden Hıristiyan yaşamına yeniden Kutsal Yasa uygulamasını getirmek, imanlının özgür kılındığı mahkûmiyete yeniden yol açmak demektir, çünkü hiç kimse Yasa’yı sürekli ve eksiksiz bir şekilde yerine getiremez (krş. Gal.3:6-14,Gal.3:19-25; Rom.4:15 ; Rom.7:9-25 ve ilgili notlar).
2:19 Yasa karşısında öldüm Bkz. Gal.1:20; ayrıca bkz. Rom.7:4’e ait not.

Videolar

Galatyalılar Girişi

Genel Bakış: Pavlus bu mektubu Galatya'da (İç Anadolu) kurduğu kiliselere yazdı. Orada Müjde'ye inananların birçoğu Yahudi değildi. Galatya'ya gelen bazı Yahudiler, Yahudi olmayanların sünnet olmaları ve Kutsal Yasa'ya uymaları gerektiğini savunuyorlardı1. Elçilerin İşleri'nden2 anlaşılacağı gibi, ilk inanlı toplulukları için duyarlı bir konuydu bu. O yıllarda İncil henüz yazılmamıştır. İnananların sahip olduğu kaynaklar, İsa'nın öğretisinden ve sünneti öngören Eski Antlaşma'dan oluşuyordu. Pavlus'un en önemli görevlerinden biri de Eski Antlaşma'nın, İsa'nın öğretisi ışığında nasıl anlaşılması gerektiğini göstermekti.

Mektubun İçeriği: Pavlus, Galatya'daki durumu duyar duymaz kaleme sarılır. İnanlıların «değişik bir müjdeye» yönelmeleri onu şaşırtmıştır3. Yaydığı bildirinin tek geçerli Müjde olduğunu, bunu doğrudan doğruya İsa Mesih'ten aldığını söylüyor4. Yıllar sonra Yeruşalim'e gider ve bildirisini elçilere de sunar. Elçiler bunu onaylayarak Pavlus'un Müjde'yi Yahudi olmayanlara ulaştırmak için aldığı çağrıyı da kabul ederler5.

Sonra Pavlus Müjde'yi özetler: «İnsanın Kutsal Yasa'nın gereklerini yaparak değil, İsa Mesih'e iman ederek aklandığını biliyoruz... Çünkü hiç kimse Yasa'nın gereklerini yaparak aklanmaz» (2:16). Pavlus, Galatya'daki inanlılara şunu hatırlatıyor: Tanrı onlara Kutsal Ruh'u, Kutsal Yasa'ya uydukları için değil, iman ettikleri için verdi. İbrahim de imanıyla aklanmıştı. Şimdiyse, inanlılar Mesih'le birleşmişlerdir; hepsi O'nda birdirler. Bu nedenle aralarında ırk, cinsiyet ya da mevkiye dayanan ayrımlar son bulmuştur. Hepsi Tanrı'nın çocuklarıdır. Tanrı, Kutsal Yasa'ya bağlı yaşayanları, Yasa'nın bütün gereklerini yerine getirme tutsaklığından kurtarmak için Oğlu'nu gönderdi. Ama bu özgürlük benliğin tutkularına uymak için fırsat olmamalı6. Tersine, inanlılar Kutsal Ruh'un yönetiminde olmalı. Böylece Ruh'un meyvesi olan sevgi, sevinç, esenlik, sabır vb. niteliklere sahip olacaklardır.

Ana Hatlar:

1:1-2:10 Tek Müjde
2:11-4:7 Müjde'nin içeriği
4:8-5:12 Özgürlük ya da kölelik
5:13-26 Kutsal Ruh ya da benlik
6:1-18 Öğütler ve son sözler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 26

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş