Notlar
1:1 eski zamanlarda ‘Eski Antlaşma döneminde’ anlamında (krş. “Bu son çağda da”, 1:2). Tanrı... seslendi Hem Eski Antlaşma’nın hem de Yeni Antlaşma’nın asıl kaynağı Tanrı’dır (krş. 1:2). peygamberler Vahiy ileten Eski Antlaşma peygamberlerinden söz ediliyor. çeşitli yollardan Doğrudan vahiyle, meleklerle, rüyalarla, görümlerle, mucizelerle ve belirtilerle (ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Vahiy, s.1653). atalarımıza Krş. “bize”, 1:2.
1:2 Bu son çağda Mesih’in yeryüzüne insan bedeninde gelmesiyle başlayan çağdır (bkz. Elç.1:16-17; 1Ti.4:1-3 ; 1Yu.2:18 ve ilgili notlar). İsa Mesih’in doğumu o kadar önemlidir ki, bu olayla günümüzde kullandığımız takvim İsa’dan Önce (Milattan Önce) ve İsa’dan Sonra (Milattan Sonra) olmak üzere ikiye ayrılır.
1:2-3 Oğul’un peygamberlerden üstünlüğü açıklanmaktadır,. her şeye mirasçı İnsan bedeni alan Oğul, günahtan arındırma görevini yerine getirerek Tanrı’nın tüm yarattıklarını (bütün evreni) miras almıştır (bkz. Rom.8:17). aracılığıyla evreni yarattığı Bkz. Yu.1:3; 1Ko.8:5-6; Kol.1:16 ve ilgili not. Tanrı yüceliğinin parıltısı... O’nun varlığının öz görünümüdür İsa Mesih, Tanrı’nın bizzat kendisidir (bkz. Yu.1:14,18 ve ilgili notlar; 14:9; Rom.9:5; Kol.1:15 ve ilgili notlar). her şeyi devam ettirir Bkz. Kol.1:17. Günahlardan arınmayı sağladıktan sonra Günahın fidyesi olarak çarmıhta ölmesi sayesinde (bkz. 7:27; 9:12; Tit.2:14 ve ilgili notlar). yücelerde ulu Tanrı’nın sağında oturdu Oğul, Baba Tanrı’nın yanındaki onurlu konumu sayesinde gelecekte de Tanrı’nın Egemenliği’nde herkesi ve her şeyi yargılama yetkisine sahiptir (bkz. 1:13; 8:1-2 ; 10:12; 12:2; Mat.26:64; Elç.2:34-35; Rom.8:34; Ef.1:18-20; Kol.3:1; 1Pe.3:22).
1:3 ulu Tanrı’nın Grekçe’den birebir çevirisi: “ululuğun”. Yahudiler Tanrı’ya saygısızlık etmekten korktukları için O’nun adını (Yahve) anmaktan çekiniyor, bu yüzden ‘ulu’, ‘Yüce Olan’ gibi dolaylı ifadeler kullanmayı tercih ediyorlardı.
1:4 Meleklerden... üstün oldu Ezelden beri meleklerden üstün olan Oğul, beden alıp yeryüzüne geldiğinde insan olduğu için bir süreliğine meleklerden aşağı kılındığı halde çarmıhta ölüp dirildikten sonra yüceltilmesiyle Oğul olarak herkesten üstün olduğu Baba tarafından ilan edildi.
1:5 Sen benim Oğlum’sun, Bugün ben sana Baba oldum Elç. 11:32-33’te de, Mesih’in evrensel kral olarak ilan edilmesine ilişkin Mez.2:7’deki sözlerin yerine geldiği belirtilir (bkz. ilgili notlar). Ben O’na Baba olacağım, O da bana Oğul olacak Yahudiler, 2Sa.7:14 ve Mez.2’nin nihai olarak Mesih’ten, yani Tanrı Oğlu’ndan söz ettiğini kabul ederler (bkz. Luk.1:32-33 ve ilgili notlar).
1:6 ilk doğanı Bkz. Rom.8:29; Kol.1:15 ve ilgili not. Tanrı’nın bütün melekleri O’na tapınsın Yas.32:43’ün Septuaginta çevirisinden alıntılanan bu sözler, yalnızca RAB’be (YAHVE’ye) tapınılması gerektiğini ifade eder. Burada ise Mesih’ten söz edilmekte ve böylece Mesih’in tanrılığı vurgulanmaktadır.
1:8 Ama Oğul için şöyle diyor: “Ey Tanrı, tahtın sonsuzluklar boyunca kalıcıdır” Bkz. Mez.45:6 ve ilgili not.
1:9 meshetti Bkz. Bilgi Kutusu: Meshetmek, s.158.
1:10 Ya Rab, başlangıçta Dünyanın temellerini sen attın 1:6’da olduğu gibi, YAHVE’ye hitap eden bu sözler, Oğul için de kullanılır.
1:13 Ayaklarının altına serinceye dek Grekçe’den birebir çevirisi: “Ayaklarına tabure yapıncaya dek”. Sağımda otur Bkz. 1:2-3’e ait not. Mez.110:1-4’teki sözler, bu mektupta birçok kez Mesih için kullanılır ( 1:3,13; 5:6,10; 6:20; 7:3,17,21; 8:1; 10:12-13; 12:2).
1:5-14 Oğul’un, meleklerden üstünlüğü, EskiAntlaşma’nın Septuaginta çevirisinden yapılan alıntılarla ifade edilir.
1:14 görevli ruhlar Melekler yardımcılık görevini yerine getirir; hüküm süren ise Mesih’tir. Bu metindeki kurtuluş sözleri, dünyanın son günleriyle ilgilidir (eskatolojiktir).