2. Korintliler 3:7-8

« 2. Korintliler 2 | 2. Korintliler 3 | 2. Korintliler 4 »
Yeni Antlaşmanın Yüceliği
7-8 Ölümle sonuçlanan hizmet, yani taş üzerine harf harf kazılan yasa yücelik içinde geldiyse –öyle ki, İsrailoğulları geçici olan parlaklığından ötürü Musa'nın yüzüne bakamadılar– Ruh'a dayalı hizmetin yücelik içinde olacağı daha kesin değil mi?
« 2. Korintliler 2 | 2. Korintliler 3 | 2. Korintliler 4 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

3:7-18 Pavlus, eski antlaşmanın aracısı olan Musa’nın yaşadıkları ile yeni antlaşmanın hizmetkârı olarak kendi yaşadıklarını ve Kutsal Yasa’ya dayalı hizmet (2Ko.3:7-8) ile Kutsal Ruh’a dayalı hizmeti karşılaştırıyor (2Ko.3:3; bkz. ilgili not). Pavlus’un bu karşılaştırmayı yapmaktaki amacı Yeni Antlaşma’nın hizmetinin sonuçlarını, gücünü ve yüceliğini göstererek Korintliler’in yanlış öğretiler yayanların takipçileri olmalarını engellemekti. Karşılaştırmanın en can alıcı noktası, Musa’nın yüzünde parlayan görkemin solmasına karşın, yeni antlaşmaya hizmet edenlerin yaşamlarından yansıyan yüceliğin Kutsal Ruh sayesinde giderek artmasıdır (2Ko.3:18).
3:7-9 Ölümle sonuçlanan hizmet... yücelik içinde geldiyse Eski antlaşma bu şekilde nitelendiriliyor. Aslında Pavlus eski antlaşmanın kutsal, doğru, iyi ve ruhsal olduğunu özenle belirtmiştir (Rom.7:12,Rom.7:14). Ölümle sonuçlanan hizmet olarak tanımlamasının nedeni, Kutsal Yasa’ya tâbi olanların yüreklerinin yasayı çiğnemeye olan meyili (bkz. Rom.7:13-25) ve bunun sonucunda Yasa’nın gerektirdiği mahkûmiyetten kurtulamayacak olmalarıdır. Yasa bu durumu değiştirecek güce sahip olmadığından dolayı herkesi ruhsal ölüme mahkûm eder (bkz. Rom.7:13-20; Gal.3:22-23). parlaklığından Kutsal Yasa’nın verilişi sırasında çevreyi dolduran Tanrı’nın görkemi Musa’nın yüzüne yansımıştı (bkz. Çık.34:29-30). Ruh’a dayalı hizmetin Yeni antlaşmanın niteliği. aklanmayı sağlayan hizmetin Yeni antlaşmanın etkilerinden biri (krş. Yşa.46:13 ve ilgili not).

Videolar

2. Korintliler Girişi

Genel Bakış: Pavlus'un Korintliler'e yazdığı birinci mektuptan sonra neler olup bittiğini ayrıntılarıyla bilmiyoruz. Yalnızca ikinci mektuba bakarak durumu anlamaya çalışıyoruz. Pavlus, Korintliler'e yazdığı ilk mektupta onları bazı günahlarından ötürü azarlamıştı (1. Korintliler'e Giriş bölümüne bkz.). Ama sonuç alamayınca onları doğru yola döndürmek için ikinci ziyarette bulunuyor (2:1; 13:1-2). Umduğu sonucu vermeyen bu ziyareti «keder dolu» bir ziyaret diye niteliyor. Üçüncü bir ziyaret tasarlar; ama aynı durumla karşılaşmamak için bundan vazgeçer (1:15-2:3). Sonunda «büyük bir sıkıntı ve yürek acısıyla» başka bir mektup yazar (2:4), Titus'un eliyle Korint'e gönderir. Korintliler mektubu alınca tövbe ederler. Titus bu haberle döner ve Pavlus'u sevince boğar (7:5-16).

Pavlus ve Timoteos bu arada Asya İli'nde (bugünkü Ege Bölgesi) büyük sıkıntılardan geçmekteler. O kadar ki, yaşama umutlarını bile yitirirler (1:8-11). Pavlus buradan Troas'a geçer; ama Korintliler'in mektubu nasıl karşıladıklarına ilişkin haberleri getirecek olan Titus'u bulamayınca huzur içinde çalışamaz, Makedonya'ya gider (2:12-13). Burada da sıkıntılar peşini bırakmaz (7:5). Bu mektubu buradan, Titus'un getirdiği sevindirici haberleri aldıktan sonra, büyük olasılıkla İ.S. 56-57 yıllarında yazar.

Mektubun İçeriği: Korintliler tövbe ettikleri halde her şey pek de yolunda görünmüyor. Kimi Yahudi din adamları, ya da Pavlus'un deyimiyle «sözüm ona üstün elçiler» (11:5) Korintliler'e gelerek «farklı bir müjde» yaymaya çalışırlar (11:4-5). Pavlus bu adamları, Korintliler'i köleleştirmek isteyen «sahte elçiler, düzenbaz işçiler» diye niteler ve şiddetle eleştirir (11:13)1. Öte yandan Korintliler'in hâlâ kendisini ve yazdıklarını daha içtenlikle benimsemelerini bekler2.

Pavlus, biraz da bu din adamlarının kendisine saldırmasından ötürü mektupta kendinden epey söz eder. Amacının ve görevinin Korintlilerce anlaşılmasını ister (1:12-14). Bunun için görevini açıklamakta3 ve Korintliler'e nasıl davrandığını4 anlatmaktadır. Kendi yaşayışını, «sözüm ona üstün elçilerin» faaliyetleriyle karşılaştırır5. Pavlus'un bu denli gayretli olmasının nedenlerini kavramak, ruhsal önderlerin çağlar boyunca görevlerini yerine getirmelerine büyük ölçüde yardım etmiştir.

Pavlus, 8 ve 9. bölümlerde Yeruşalim'deki yoksullara yapılacak bağışlardan söz ederek Korintliler'i, vaat ettikleri bağışları toplamaya çağırır (Rom.15:26). Titus'la birlikte iki kardeş bunun hazırlığı için Korint'e gider (8:16-24).

Ana Hatlar:

1:1-7:16 Pavlus'un görevi
8:1-9:15 Yahudiye'deki inanlılar için bağış toplanması
10:1-12:18 Pavlus ve sahte elçiler
12:19-13:14 Son uyarılar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş