2. Korintliler 10

« 2. Korintliler 9 | 2. Korintliler 11 »
10
Pavlus'un Savunması
1-2Sizinle birlikteyken ürkek, ama aranızda değilken yiğit kesilen ben Pavlus, Mesih'teki alçakgönüllülük ve yumuşaklıkla size rica ediyor, yalvarıyorum: Yanınıza geldiğim zaman, bizi olağan insanlar gibi yaşayanlardan sayan bazılarına karşı güvenle takınmak niyetinde olduğum tavrı aynı cesaretle size karşı takınmaya zorlamayın beni. 3Olağan insanlar gibi yaşıyorsak da, insansal güce dayanarak savaşmıyoruz. 4Çünkü savaşımızın silahları insansal silahlar değil, kaleleri yıkan tanrısal güce sahip silahlardır. 5Safsataları, Tanrı bilgisine karşı diklenen her engeli yıkıyor, her düşünceyi tutsak edip Mesih'e bağımlı kılıyoruz. 6Mesih'e tümüyle bağımlı olduğunuz zaman, O'na bağımlı olmayan her eylemi cezalandırmaya hazır olacağız.
7Gözünüzün önündekine bakın. Bir kimse Mesih'e ait olduğuna güveniyorsa, yine düşünsün: Kendisi kadar biz de Mesih'e aitiz. 8Sizi yıkmak için değil, geliştirmek için Rab'bin bize verdiği yetkiyle biraz fazla övünsem de utanmam. 9Mektuplarımla sizi korkutmaya çalışıyormuş gibi görünmek istemiyorum. 10Çünkü bazıları, “Mektupları ağır ve etkilidir, ama kişisel varlığı etkisiz, konuşma yeteneği de sıfır” diyormuş. 11Böyle diyenler şunu bilsin ki, uzaktayken mektuplarımızda ne diyorsak, aranızdayken de öyle davranıyoruz.
12Kendilerini tavsiye eden bazılarıyla kendimizi bir tutmaya ya da karşılaştırmaya elbette cesaret edemeyiz! Onlar kendilerini kendileriyle ölçüp karşılaştırmakla akılsızlık ediyorlar. 13Ama biz haddimizi aşıp fazla övünmeyiz; övünmemiz, Tanrı'nın bizim için belirlediği, sizlere kadar da uzanan alanın sınırları içinde kalır. 14Etkinlik alanımız size kadar uzanmasaydı, sizinle ilgilenmekle sınırlarımızın dışına çıkmış sayılabilirdik. Oysa Mesih'in Müjdesi'ni size kadar ilk ulaştıran biz olduk. 15Başkalarının emeğiyle övünüp haddimizi aşmayız. Umudumuz odur ki, sizin imanınız büyüdükçe sayenizde etkinlik alanımız alabildiğine genişleyecek. 16Böylelikle Müjde'yi sizlerden daha ötelere yayabileceğiz. Çünkü başkasının etkinlik alanında başarılmış işlerle övünmek istemiyoruz. 17 “Övünen, Rab'le övünsün.” 18Kabule değer kişi kendi kendini tavsiye eden değil, Rab'bin tavsiye ettiği kişidir.
« 2. Korintliler 9 | 2. Korintliler 11 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

10:4-5 Hıristiyan’ın savaşı ruhsal bir savaş olduğu için (Ef.6:1 0-19), silahları da ruhsal silahlardır; örneğin Tanrı’nın sözü, iman, dua, müjdeleme, doğruluk, sevgi, alçakgönüllülük, oruç, gerçeğe adanmışlık vb. Kaleler de imanlı olmayanların iman etmelerini engelleyen her tür düşüncedir (1Ko.2:13-14).
10:6 İmanlılar Mesih’e tümüyle bağımlı oldukları zaman yanlış öğreti yayanlardan ve etkilerinden kurtulacaklardır.
10:7 Dirilmiş olan Mesih tarafından atanmış (bkz. Elç.9:3-9; Elç.22:6-11; Elç.26:12-18) ve kurtuluş müjdesini İsa Mesih’ten vahiy yoluyla almış olan Pavlus (Gal.1:12; krş. 2Ko.12:2-7), Mesih’e ait olduklarını ileri sürüp onun elçiliğini küçümseyen sahte din öğretmenlerine kanmamaları için Korintli imanlıların önünde kendini savunmaktadır.
10:8 Sizi... geliştirmek için... yetkiye Pavlus’un yetkisi yıkıcı değil yapıcıdır (bkz. 2Ko.13:10).
10:9 Mektuplarımla sizi korkutmaya Bkz. 2Ko.2:3-4 ve ilgili not ; 2Ko.7:8-9; 10-13. bölümler ; 1Ko.4:14-21.
10:10 konuşma yeteneği de sıfır Bkz. 2Ko.10:1-13:14’ e ait not. Herhangi bir çıkar peşinde olmayan Pavlus’un konuşma tarzı yapaylıktan uzaktı (2Ko.11:7; bkz. ilgili not); oysa Pavlus’un karşıtları, kolay aldanan imanlılardan çıkar sağlamak için söz sanatlarını ustaca kullanırdı. Bu yüzden Pavlus’un sözlerinin bir değeri olmadığını söylüyorlardı. Ancak Pavlus’un duyurduğu müjdeye inanan Korintli imanlıların değişen yaşamları, kurtuluş müjdesinin tanrısal gücünü kanıtlıyordu (krş. 2Ko.3:1-4; 1Ko.2:1-5 ve ilgili notlar).
10:12 Onlar kendilerini kendileriyle ölçüp Korint’te yanlış öğreti yayanlar kendilerini en üstün ölçüt olarak görüyorlardı (krş. 2Ko.10:17-18; 1Ko.1:31 ve ilgili not ; 1Ko.3:5-4:7).
10:13 Tanrı’nın bizim için belirlediği... alanın Yarışan her koş ucunun kendine ayrılan şeritte koşması gibi, her imanlının da Tanrı’nın belirlediği alanda hizmet etmeye hakkı vardır. Yanlış öğreti yayan öğretmenler kendilerini Korintliler’e kabul ettirmeye çalışmakla Pavlus’un hizmet alanını ihlal ediyorlardı ( 2Ko.10:15-16).
10:16 daha ötelere İspanya olabilir (bkz. Rom.15:23-28).
10:17 Bkz. 1Ko.1:31 ve ilgili not. Rab’le övünsün “İsa Mesih’in bizim için (bkz. Gal.6:14) ve bizim aracılığımızla (bkz. Rom.15:18-19 ; krş. Elç.14:27) yaptıklarıyla övünsün” anlamında.
10:1-13:14 Bkz. Giriş. Bu son kısımda Pavlus, karşıtlarının Korint’te yaydığı iftiraları sert bir dille yanıtlar. Pavlus’u gözden düşürmeyi arzulayanlar onun mektuplarında gözü pek, ancak kişiliğinin zayıf ve tutarsız olduğunu, kısacası elçilik yetkisini taşımadığını söylüyorlardı (krş. örn. 1Ko.4:21’deki uyarısı). Pavlus, Korint’e üçüncü gelişinde gerekirse aksini kanıtlamaya hazır olduğunu belirtiyor (bkz. 2Ko.10:6,2Ko.10:10-11 ; 2Ko.10:10’ a ait not).

Videolar

2. Korintliler Girişi

Genel Bakış: Pavlus'un Korintliler'e yazdığı birinci mektuptan sonra neler olup bittiğini ayrıntılarıyla bilmiyoruz. Yalnızca ikinci mektuba bakarak durumu anlamaya çalışıyoruz. Pavlus, Korintliler'e yazdığı ilk mektupta onları bazı günahlarından ötürü azarlamıştı (1. Korintliler'e Giriş bölümüne bkz.). Ama sonuç alamayınca onları doğru yola döndürmek için ikinci ziyarette bulunuyor (2:1; 13:1-2). Umduğu sonucu vermeyen bu ziyareti «keder dolu» bir ziyaret diye niteliyor. Üçüncü bir ziyaret tasarlar; ama aynı durumla karşılaşmamak için bundan vazgeçer (1:15-2:3). Sonunda «büyük bir sıkıntı ve yürek acısıyla» başka bir mektup yazar (2:4), Titus'un eliyle Korint'e gönderir. Korintliler mektubu alınca tövbe ederler. Titus bu haberle döner ve Pavlus'u sevince boğar (7:5-16).

Pavlus ve Timoteos bu arada Asya İli'nde (bugünkü Ege Bölgesi) büyük sıkıntılardan geçmekteler. O kadar ki, yaşama umutlarını bile yitirirler (1:8-11). Pavlus buradan Troas'a geçer; ama Korintliler'in mektubu nasıl karşıladıklarına ilişkin haberleri getirecek olan Titus'u bulamayınca huzur içinde çalışamaz, Makedonya'ya gider (2:12-13). Burada da sıkıntılar peşini bırakmaz (7:5). Bu mektubu buradan, Titus'un getirdiği sevindirici haberleri aldıktan sonra, büyük olasılıkla İ.S. 56-57 yıllarında yazar.

Mektubun İçeriği: Korintliler tövbe ettikleri halde her şey pek de yolunda görünmüyor. Kimi Yahudi din adamları, ya da Pavlus'un deyimiyle «sözüm ona üstün elçiler» (11:5) Korintliler'e gelerek «farklı bir müjde» yaymaya çalışırlar (11:4-5). Pavlus bu adamları, Korintliler'i köleleştirmek isteyen «sahte elçiler, düzenbaz işçiler» diye niteler ve şiddetle eleştirir (11:13)1. Öte yandan Korintliler'in hâlâ kendisini ve yazdıklarını daha içtenlikle benimsemelerini bekler2.

Pavlus, biraz da bu din adamlarının kendisine saldırmasından ötürü mektupta kendinden epey söz eder. Amacının ve görevinin Korintlilerce anlaşılmasını ister (1:12-14). Bunun için görevini açıklamakta3 ve Korintliler'e nasıl davrandığını4 anlatmaktadır. Kendi yaşayışını, «sözüm ona üstün elçilerin» faaliyetleriyle karşılaştırır5. Pavlus'un bu denli gayretli olmasının nedenlerini kavramak, ruhsal önderlerin çağlar boyunca görevlerini yerine getirmelerine büyük ölçüde yardım etmiştir.

Pavlus, 8 ve 9. bölümlerde Yeruşalim'deki yoksullara yapılacak bağışlardan söz ederek Korintliler'i, vaat ettikleri bağışları toplamaya çağırır (Rom.15:26). Titus'la birlikte iki kardeş bunun hazırlığı için Korint'e gider (8:16-24).

Ana Hatlar:

1:1-7:16 Pavlus'un görevi
8:1-9:15 Yahudiye'deki inanlılar için bağış toplanması
10:1-12:18 Pavlus ve sahte elçiler
12:19-13:14 Son uyarılar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş