Notlar
5:1 barındığımız bu dünyasal çadır “Çadır”, ‘beden’ile eşanlamlı olarak kullanılır (bkz.
Yu.1:14 ve ilgili not;
2Pe.1:13 ve ilgili not). Çadır nasıl geçici ve dayanıksız bir meskense, aynı şekilde beden de zayıftır ve kolayca zarar görür (bkz.
2Ko.4:10-12,
2Ko.4:16).
göklerde Tanrı’nın... sağladığı bir konut İmanlının dirilişte alacağı beden söz konusudur.
2Ko.4:18’ de söz edilen, görünmeyen sonsuz gerçeklerden biri.
elle yapılmamış Tanrı’nın yapıtıdır ; o nedenle kusursuz ve kalıcıdır (bkz.
İbr.9:11 ve ilgili not).
5:2 Şimdiyse Mesih’in ikinci gelişini beklerken.
göksel evimizi giyinmeyi Diriliş bedeni bir giysi olarak betimleniyor.
inliyoruz İmanlılar görkemli bedenlerini alacakları diriliş gününü özlemle beklerler (krş.
Rom.8:18-25;
1Ko.15:42-49 ve ilgili notlar).
5:3 çıplak Pavlus’un döneminde yaşayan bazı düşünürler, ölümden sonra bedenden kurtulmanın onları daha yüce varlıklar yapacağını düşünüyorlardı. Oysa Tanrı’nın insan için tasarısı onun hem bir bedene hem de cana sahip olmasıdır ve insanın bu düzeyde var oluşu ölümden sonra da sürecektir (bkz.
2Ko.5:7); bu gerçekleri bilen Pavlus bedensiz kalmayı, ‘çıplak kalma’ ve ‘insanlıktan çıkma’ olarak görür (krş.
1Ko.15:35-50).
5:4 Beden, hem günaha araç olmasından hem de kolayca zarar görmesinden ötürü insan için bir yüktür (bkz.
Rom.8:18-23). Yine de Pavlus’un asıl özlemi dünyasal bedeninden kurtulmak değil, dirilişte alacağı göksel bedenine kavuşmaktır (bkz.
2Ko.1:3 ve ilgili not).
5:5 güvence Bkz.
2Ko.1:22 ve ilgili not.
bize Ruh’u vermiş olan Tanrı’dır Kutsal Ruh, Mesih’in kurtarışının sağladığı bereketleri ve dirilişinden kaynaklanan gücü, imanlının yaşamında etkin ve gerçek kılar (krş.
2Ko.4:10-16 ve ilgili notlar); bu da imanlının Mesih’in yüceltilmiş bedenine benzer bir bedene kavuşacağının teminatıdır (bkz.
Flp.3:21 ve ilgili not).
5:6 bu bedende yaşadıkça Rab’den uzaktayız Pavlus yaşamakta olan imanlılardan söz ediyor (bkz.
2Ko.1:1 ve ilgili not) ; ancak bu, imanlının günlük yaşamında Rab’bin ruhsal varlığından yoksun olduğu anlamına gelmez.
5:7 Gözle görülene değil, imana İmanlılar dünyaya değil, gelecekle (
2Ko.4:17-5:6; bkz.
2Ko.4:18’e ait not) ilgili vaatlere odaklanmalıdır.
5:8 bedenden uzakta, Rab’bin yanında Bkz.
Flp.1:23 ve ilgili not.
5:10 bedende yaşarken... yaptıklarımız Bu bedendeyken düşündüğümüz, söylediğimiz ve yaptığımız her şeyden sorumluyuz.
Mesih’in yargı kürsüsü önüne çıkmak İmanlılar da yaptıkları için hesap verecektir (krş.
1Ko.3:11-15; 2Ti.
1Ko.4:8 ve ilgili not).
5:11 Rab’den korkmanın “Tanrı’ya karşı sorumlu olmak” (
2Ko.5:10; bkz.
Yar.20:11;
Özd.1:7 ve ilgili notlar) anlamında.
insanları ikna etmeye çalışıyoruz Bağlama bakıldığında, Pavlus’un söz ettiği konunun, Korintliler’i sahte öğreti yayanların iddialarının aksine gerçek elçinin kendisi olduğuna ikna etmek olduğu anlaşılır.
5:12 dış görünüşle övünenleri Yanlış öğretiler yayan kişiler ruhsallıkla değil, para ve şöhretle ilgileniyordu.
5:13 kendimizde değilsek Pavlus’un karşıtları, onun yaptıklarını delice buluyorlardı. Çünkü Pavlus hem kurtuluş müjdesi uğruna her tür eziyete sevinçle katlanıyor (bkz.
2Ko.6:3-10;
2Ko.12:10) hem de müjdeyi duyururken onlar gibi süslü ve heyecan verici konuşma yöntemlerini kullanmıyor, sağduyulu ve ölçülü davranıyordu (bkz.
1Ko.2:1-5 ve ilgili notlar).
5:14 Mesih’in sevgisidir Mesih’in çarmıhta tüm insanların yerine ölmekle gösterdiği sevgi (
2Ko.5:18-21;
2Pe.2:1;
1Yu.2:1-2). Bu ifadeyi, imanlının Mesih’e olan sevgisi olarak yorumlayanlar da vardır.
Biri Beden almış Oğul(İsa Mesih).
öyleyse hepsi öldü Mesih herkesin yerine öldüğü için ölümüne herkesi dâhil etti. Mesih’in ölümü iman etmeyenlerin öleceklerini (
Yu.3:36), iman edenlerin ise günaha karşı öldüklerini doğrular (bkz.
Rom.6:1-11). Bazı yorumculara göre ise “hepsi” ifadesiyle herkes değil, yalnızca imanlılar kastedilmektedir; dolayısıyla Pavlus’un burada Mesih’in sağladığı kurtuluşun kapsamından değil, Mesih’in ölümünün imanlı yaşamının üzerindeki etkisinden söz ettiğini düşünmektedirler.
5:16 Mesih’i bu ölçülere göre tanıdıksa da Pavlus bir zamanlar İsa’nın Mesih olduğunu kabul etmiyor, çarmıhta ölen birini Tanrı’nın lanetine uğramış bir suçlu olarak görüyordu (bkz.
Yas.21:23;
Gal.3:1 3-14).
5:17 Mesih’teyse “Mesih’e iman ettiyse” anlamında.
yeni yaratıktır İman eden kişi, Tanrı’nın yaratılıştaki tasarısına kavuşmuştur. Bu gerçek
Yu.3:3-5’te “yukarıdan doğuş”,
Tit.3:4-6’da “yeni doğuş yıkaması” ve “Kutsal Ruh’un yenilenmesi” olarak nitelenir (bkz. ilgili notlar). Bu ayette Pavlus, insandaki değişiklikten ziyade Mesih’in sağladığı kurtuluşun getirdiği yeni düzeni vurgulamaktadır. İmanlı, farklı bir bakış açısıyla dünyayı değerlendiren “yeni yaratılış”tır. Aden bahçesinde başlayan ölüm ve günah dönemi (eski şeyler), artık İsa Mesih’in ölümü, dirilişi ve yüceltilmesi sayesinde ortadan kalkmıştır (yeni şeyler olmuştur). Bütün bunlar Mesih’le gerçekleşir; her şey O’nun aracılığıyla yaratılmıştır (bkz.
Kol.1:16 ve ilgili not;
İbr.1:2) ve her şey O’nda yenilenmiştir, gelecekte de görünür biçimde tümüyle yenilenecektir (krş.
Rom.8:19-23;
Ef.1:10).
5:18 Bunların hepsi Tanrı’dandır Kurtuluş sürecini başlatan (bkz.
Yu.3:16 ve ilgili not;
Rom.5:8), sürdüren ve tamamlayan Tanrı’dır (bkz.
Flp.1:6 ve ilgili not).
barıştırma görevini Günahın yol açtığı düşmanlığı ortadan kaldıran müjdeyi (
2Ko.1:19) tüm dünyaya duyurma yükümlülüğü, Tanrı’yla barıştırılan imanlılar için bir ayrıcalıktır.
barıştırma Bkz.
Rom.5:10 ve ilgili not.
5:21 Bu ayet kurtuluş müjdesinin özetidir. Tümüyle doğru olan tek kişi İsa Mesih, çarmıhta tüm insanların günahını yüklenip herkesin hak ettiği cezaya, yani ölüme (Tanrı’dan ayrı kalmaya) katlandı. Böylece Tanrı, İsa’ya iman eden herkesi İsa’nın doğruluğuna kavuşturmaya ve kendisiyle barıştırmaya razı oldu (krş.
1Ko.1:30 ve ilgili not).
günah sunusu Grekçesi’nden, “günah” diye de çevrilebilir.