Vahiy 20:2-4

« Vahiy 19 | Vahiy 20 | Vahiy 21 »
2 Melek ejderhayı –İblis ya da Şeytan denen o eski yılanı– yakalayıp bin yıl için bağladı. 3Bin yıl tamamlanıncaya dek ulusları bir daha saptırmasın diye onu dipsiz derinliklere attı, oraya kapayıp girişi mühürledi. Bin yıl geçtikten sonra kısa bir süre için serbest bırakılması gerekiyor.
4 Bazı tahtlar ve bunlara oturanları gördüm. Onlara yargılama yetkisi verilmişti. İsa'ya tanıklık ve Tanrı'nın sözü uğruna başı kesilenlerin canlarını da gördüm. Bunlar, canavara ve heykeline tapmamış, alınlarına ve ellerine onun işaretini almamış olanlardı. Hepsi dirilip Mesih'le birlikte bin yıl egemenlik sürdüler.
« Vahiy 19 | Vahiy 20 | Vahiy 21 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

20:2 Bazı yorumcular, Şeytan’ın tutsak edilmesinin, bugünkü dönemde etkinliğinin kısıtlanması anlamına geldiğine inanır; bu görüşe göre Şeytan, tüm ulusların Mesih’e iman etmesini engelleyemez. Bazı yorumcular ise Şeytan’ın tamamen tutsak edilmesinin gelecekte olacağını ve Mesih’in imanlılarla birlikte hüküm süreceği bin yıllık egemenlikle onun etkinliğinin tamamen biteceğine inanır. Şeytan’ın bin yıllık egemenlikten sonra serbest bırakılmasının nedeni, Şeytan’ın değişmez kötü doğasını göstermektir; Mesih’in sağladığı barış ve adaletle nitelenen bin yıllık egemenlikten sonra bile Tanrı’nın yetkisine boyun eğmeyecek, tersine O’nunla savaşmak isteyecektir. ejderhayı Bkz. Va.12:3’e ait not. eski yılanı Bkz. Va.12:15; Yar.3:1-5. bin yıl Bu bin yıllık dönem “Milenyum” diye adlandırılır (Latincesi ‘bin yıl’ anlamına gelir). Konuya ilişkin üç temel yaklaşım özet olarak şunlardır: (1)Amilenyumculuk: Milenyum, Mesih’in gökte (Mat.28:18-20) olduğu kadar, yeryüzünde yaşayan imanlıların (1Ko.15:25 ve ilgili not) yüreklerinde ve yaşamlarında egemenlik sürdüğü, içinde bulunduğumuz zamandır. Bu süreyi sırasıyla Mesih’in ikinci gelişi, insanların dirilişi, son yargı ve Mesih’in sonsuza dek yeni dünyada süreceği egemenlik izleyecektir. (2) Premilenyumculuk: Dünya büyük sıkıntı dönemine girecek ve bunun ardından Mesih’in gelişiyle birlikte bin yıllık dönem başlayacak. Buna göre ilk diriliş gerçekleşecek (önce İsa Mesih’e inananlar, sonra EskiAntlaşma zamanında ve sıkıntı döneminde yaşamış imanlılar diriltilecek, krş. Va.3:10; 1Ko.15:51-58) ve ondan sonra yeryüzünde Mesih’in esenlik ve doğruluk krallığı kurulacaktır. Bin yılın ardından son diriliş (imansızların dirilişi) gerçekleşecek, onlar yargılanacak, gökle yer yenilenecek ve Mesih’in bin yıllık egemenliği yeni dünyadaki ebedi egemenliğine dönüşecektir. (3) Postmilenyumculuk:İsa Mesih’le ilgili Müjde tüm dünyaya yayılacak, birçok insan O’na iman edecek ve bunun ardından Milenyum denen uzun bir esenlik ve refah dönemi yaşanacak. Bu dönem Mesih’in ikinci gelişiyle sona erecek, ardından ölüler dirilecek, son yargı gerçekleşecek ve sonsuzluk süreci başlayacaktır.
20:3 kısa bir süre için serbest Bkz. Va.20:7-10.
20:4 başı kesilenlerin canlarını Bkz. Va.6:9-11. işaretini Bkz. Va.13:16’ya ait not. dirilip “İlk diriliş”, Va.20:5.
20:1-22:21 Bu son üç bölüm, Yaratılış’ın ilk üç bölümünde yer alan pek çok konuyu yansıtır (bkz. Yaratılış: Giriş).

Videolar

Vahiy Girişi

Kitabın Özelliği: Vahiy, Yuhanna'nın görümlerinden oluşuyor. Kendini «sıkıntıda, tanrısal egemenlikte ve sabırda ortağınız ve kardeşiniz» (1:9) diye tanıtan Yuhanna, kitaba kaynaklık eden görümleri, inanlıların baskı altında olduğu bir dönemde1, ya Roma İmparatoru Neron'un (İ.S. 54-68) son yıllarında, ya da Domitian zamanında (İ.S. 81-96) almıştır.

Kitap, ilk yüzyılda oldukça yaygın ve sembolizm yönünden zengin bir yazın türü olan «apokaliptik» türündendir. Bu yazın türü, Tanrı'nın insanlık tarihindeki amacını açıklamayı hedef edinir (apokaliptik, Grekçe'de «açınlama, vahiy» anlamında bir sözcükten gelir). Apokaliptik yazılar, ağırlıklı olarak Eski Antlaşma'ya dayanır. Tanrı'nın tek egemen olduğu, iyi ve mükemmel amacını gerçekleştirmek için sonunda dünya tarihini doğaüstü olaylarla etkileyeceği görüşü, apokaliptik görüşün ağırlık noktasını oluşturur. Tanrı'nın karşıtları, simgesel olarak çoğu kez karşımıza canavarlar vb. biçiminde çıkan kötülüğün çeşitli güçleridir. Görümler, konuşan melekler, kıyasıya dövüşen büyük güçler var. Sonunda, Tanrı'ya inanıp zulüm görmüş olanların öcü alınır. Sorunumuz şu ki, kitabın yazılışından iki bin yıl sonra bugün bu simgelerin çoğunun ne anlama geldiğini bilmiyoruz. Bu nedenle Vahiy'i yorumlamakta dikkatli olmalıyız. Ayrıntılar hakkında fazlaca dogmatik olmamalıyız.

Her ne olursa olsun, bu kitap Tanrı'nın bir vahyidir; anlaşılsın ve uygulansın diye verilmiştir (1:1-3; 22:7). Ana konular açıktır.

Kitabın İçeriği: Yuhanna bize bunun İsa Mesih'in vahyi olduğunu, Tanrı'nın, yakın zamanda olması gereken olayları kendi kullarına göstermesi için İsa'ya bu vahyi verdiğini özellikle belirtir2. Yuhanna'dan, gördüklerini, o anda olup bitenleri ve gelecekte olacakları yazması istenir (1:19). Kutsal Ruh ve melekler, ne yazması gerektiği konusunda onu yönlendirir3.

Yuhanna, ilk yüzyılda Anadolu'nun bugünkü Ege Bölgesi'nde oluşan yedi inanlı topluluğuna yönelik özel bildirimler alır. Bunları 2. ve 3. bölümlerde okuruz. Bildirimler, çeşitli buyruklar, övgüler, uyarılar ve vaatler içerir. Vahiy Kitabı İsa'ya4 ve Tanrı görkemine (4:2-11) ilişkin görümler ve gökte yer alan tapınmadan sahneler5 de içerir. İsa'ya ve Tanrı'ya ait çeşitli unvanları sıralar.

Kitap, dünyanın uğrayacağı Tanrı gazabından ve Tanrı yargısından söz eder. İnsanlar bu yargıya aldırmaz, tövbe etmeye yanaşmazlar. Söz konusu yargı, yedi mühürün açılması, yedi borazanın çalınması ve Tanrı öfkesiyle dolu yedi tasın yeryüzüne boşaltılmasıyla gerçekleşir. 11:15-17'de, yedinci borazanın çalınmasıyla «Dünyanın egemenliği Rabbimiz'in ve Mesihi'nin oldu» deniyor. Ejderha, yani Şeytan, gökten yeryüzüne atılır (12:7-12). Kendisi ve yandaşları bir süre için sahip oldukları gücü sergilerler. Ne var ki, birer birer yenilgiye uğrarlar. «Babil» yıkılır, «canavar ve sahte peygamber» ve sonunda Şeytan «ateş gölüne atılır.»

Ölüler yaptıklarına göre yargılanır. Adları yaşam kitabında bulunanlar yeni bir göğe, yeni bir dünyaya kavuşur. Bundan böyle «Tanrı'nın konutu insanların arasındadır. Tanrı onların arasında yaşayacak. Onlar O'nun halkı olacaklar, Tanrı'nın kendisi de onların arasında bulunacak. Onların gözlerinden bütün yaşları silecek. Artık ölüm olmayacak. Artık ne yas, ne ağlayış, ne de ıstırap olacak» (21:3-4). Adları yaşam kitabında olmayanlar ateş gölüne atılır; ikinci ölüm budur (20:14-15).

Ana Hatlar:

1:1-1:20 Giriş
2:1-3:22 Yedi kiliseye mektuplar
4:1-5:14 Taht, tomar ve Kuzu
6:1-8:1 Yedi mühür
8:2-11:19 Yedi borazan
12:1-14:20 Görümler: Kadın ve ejderha, canavarlar, yerin ürünü
15:1-16:21 Yedi tas
17:1-19:10 Büyük fahişe Babil yıkıldı
19:11-20:10 Şeytan'ın yenilmesi
20:11-20:15 Ölüler yargılanıyor
21:1-22:5 Yeni gökyüzü, yeni yer ve yeni Yeruşalim
22:6-22:21 Son

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 28

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş