2. Korintliler 10:3-6

3Olağan insanlar gibi yaşıyorsak da, insansal güce dayanarak savaşmıyoruz. 4Çünkü savaşımızın silahları insansal silahlar değil, kaleleri yıkan tanrısal güce sahip silahlardır. 5Safsataları, Tanrı bilgisine karşı diklenen her engeli yıkıyor, her düşünceyi tutsak edip Mesih'e bağımlı kılıyoruz. 6Mesih'e tümüyle bağımlı olduğunuz zaman, O'na bağımlı olmayan her eylemi cezalandırmaya hazır olacağız.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

10:4-5 Hıristiyan’ın savaşı ruhsal bir savaş olduğu için (Ef.6:1 0-19), silahları da ruhsal silahlardır; örneğin Tanrı’nın sözü, iman, dua, müjdeleme, doğruluk, sevgi, alçakgönüllülük, oruç, gerçeğe adanmışlık vb. Kaleler de imanlı olmayanların iman etmelerini engelleyen her tür düşüncedir (1Ko.2:13-14).
10:6 İmanlılar Mesih’e tümüyle bağımlı oldukları zaman yanlış öğreti yayanlardan ve etkilerinden kurtulacaklardır.
10:1-13:14 Bkz. Giriş. Bu son kısımda Pavlus, karşıtlarının Korint’te yaydığı iftiraları sert bir dille yanıtlar. Pavlus’u gözden düşürmeyi arzulayanlar onun mektuplarında gözü pek, ancak kişiliğinin zayıf ve tutarsız olduğunu, kısacası elçilik yetkisini taşımadığını söylüyorlardı (krş. örn. 1Ko.4:21’deki uyarısı). Pavlus, Korint’e üçüncü gelişinde gerekirse aksini kanıtlamaya hazır olduğunu belirtiyor (bkz. 2Ko.10:6,2Ko.10:10-11 ; 2Ko.10:10’ a ait not).

Videolar

2. Korintliler Girişi

Genel Bakış: Pavlus'un Korintliler'e yazdığı birinci mektuptan sonra neler olup bittiğini ayrıntılarıyla bilmiyoruz. Yalnızca ikinci mektuba bakarak durumu anlamaya çalışıyoruz. Pavlus, Korintliler'e yazdığı ilk mektupta onları bazı günahlarından ötürü azarlamıştı (1. Korintliler'e Giriş bölümüne bkz.). Ama sonuç alamayınca onları doğru yola döndürmek için ikinci ziyarette bulunuyor (2:1; 13:1-2). Umduğu sonucu vermeyen bu ziyareti «keder dolu» bir ziyaret diye niteliyor. Üçüncü bir ziyaret tasarlar; ama aynı durumla karşılaşmamak için bundan vazgeçer (1:15-2:3). Sonunda «büyük bir sıkıntı ve yürek acısıyla» başka bir mektup yazar (2:4), Titus'un eliyle Korint'e gönderir. Korintliler mektubu alınca tövbe ederler. Titus bu haberle döner ve Pavlus'u sevince boğar (7:5-16).

Pavlus ve Timoteos bu arada Asya İli'nde (bugünkü Ege Bölgesi) büyük sıkıntılardan geçmekteler. O kadar ki, yaşama umutlarını bile yitirirler (1:8-11). Pavlus buradan Troas'a geçer; ama Korintliler'in mektubu nasıl karşıladıklarına ilişkin haberleri getirecek olan Titus'u bulamayınca huzur içinde çalışamaz, Makedonya'ya gider (2:12-13). Burada da sıkıntılar peşini bırakmaz (7:5). Bu mektubu buradan, Titus'un getirdiği sevindirici haberleri aldıktan sonra, büyük olasılıkla İ.S. 56-57 yıllarında yazar.

Mektubun İçeriği: Korintliler tövbe ettikleri halde her şey pek de yolunda görünmüyor. Kimi Yahudi din adamları, ya da Pavlus'un deyimiyle «sözüm ona üstün elçiler» (11:5) Korintliler'e gelerek «farklı bir müjde» yaymaya çalışırlar (11:4-5). Pavlus bu adamları, Korintliler'i köleleştirmek isteyen «sahte elçiler, düzenbaz işçiler» diye niteler ve şiddetle eleştirir (11:13)1. Öte yandan Korintliler'in hâlâ kendisini ve yazdıklarını daha içtenlikle benimsemelerini bekler2.

Pavlus, biraz da bu din adamlarının kendisine saldırmasından ötürü mektupta kendinden epey söz eder. Amacının ve görevinin Korintlilerce anlaşılmasını ister (1:12-14). Bunun için görevini açıklamakta3 ve Korintliler'e nasıl davrandığını4 anlatmaktadır. Kendi yaşayışını, «sözüm ona üstün elçilerin» faaliyetleriyle karşılaştırır5. Pavlus'un bu denli gayretli olmasının nedenlerini kavramak, ruhsal önderlerin çağlar boyunca görevlerini yerine getirmelerine büyük ölçüde yardım etmiştir.

Pavlus, 8 ve 9. bölümlerde Yeruşalim'deki yoksullara yapılacak bağışlardan söz ederek Korintliler'i, vaat ettikleri bağışları toplamaya çağırır (Rom.15:26). Titus'la birlikte iki kardeş bunun hazırlığı için Korint'e gider (8:16-24).

Ana Hatlar:

1:1-7:16 Pavlus'un görevi
8:1-9:15 Yahudiye'deki inanlılar için bağış toplanması
10:1-12:18 Pavlus ve sahte elçiler
12:19-13:14 Son uyarılar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş