2. Korintliler 3:3-11

« 2. Korintliler 2 | 2. Korintliler 3 | 2. Korintliler 4 »
3 Hizmetimizin sonucu olup mürekkeple değil, yaşayan Tanrı'nın Ruhu'yla, taş levhalara değil, insan yüreğinin levhalarına yazılmış Mesih'in mektubu olduğunuz açıktır. 4Mesih sayesinde Tanrı'ya böyle bir güvenimiz vardır. 5Herhangi bir şeyi kendi başarımız olarak saymaya yeterliyiz demek istemiyorum; bizi yeterli kılan Tanrı'dır. 6 O bizi yazılı yasaya[a] değil, Ruh'a dayalı yeni bir antlaşmanın hizmetkârları olmaya yeterli kıldı. Yazılı yasa öldürür, Ruh ise yaşatır.
Yeni Antlaşmanın Yüceliği
7-8 Ölümle sonuçlanan hizmet, yani taş üzerine harf harf kazılan yasa yücelik içinde geldiyse –öyle ki, İsrailoğulları geçici olan parlaklığından ötürü Musa'nın yüzüne bakamadılar– Ruh'a dayalı hizmetin yücelik içinde olacağı daha kesin değil mi? 9İnsanı suçlu çıkaran hizmetin yüceliği varsa, aklanmayı sağlayan hizmetin yüceliği çok daha aşkındır. 10Çünkü eskiden yüceltilmiş olanın, şimdi yücelikte aşkın olana göre yüceliği yoktur. 11Geçici olan, yücelik içinde geldiyse, kalıcı olanın yüceliği çok daha büyüktür.
« 2. Korintliler 2 | 2. Korintliler 3 | 2. Korintliler 4 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

3:3 mürekkeple değil... yaşayan Tanrı’nın Ruhu’yla ‘Geçici olanla değil, kalıcı olanla’ anlamında (2Ko.1:6 ve ilgili not). taş levhalara Sina Dağı’ndaki gibi (bkz. 2Ko.3:6’ ya ait not). insan yüreğininlevhalarına Bkz. Yer.31:33; Hez.11:19; Hez.36:26 ve ilgili notlar. Pavlus, Hez.3:7-18’ de eski ve yeni antlaşma arasındaki karşıtlığın önemini açıklar.
3:4-5 Pavlus, 2Ko.2:16’ da sorulan soruyu cevaplamaktadır.
3:6 yazılı yasaya Grekçe’den birebir çevirisi:“harfe”. İki taş levhaya yazılmış olan On Buyruk’tan söz edilmektedir (bkz. Çık.31:18 ve ilgili not). Ruh’a dayalı yeni bir antlaşmanın Kutsal Ruh’un insan yüreğine yazılı yasası (bkz. 2Ko.3:3; Yer.31:31-34 ve ilgili notlar; İbr.8:1 :2-İbr.10:18). hizmetkârları “Yeni bir antlaşmanın hizmetkârları” ile “ölümle sonuçlanan hizmet”i (“eski antlaşma”ya dayanan hizmet) karşılaştıran (2Ko.3:7-8) Pavlus’un amacı, yine Yahudi gibi yaşamaya zorlayanları hedef alarak, imanlıların daha yüce olan “yeni antlaşma”ya dayalı hizmetlerini sürdürmelerini sağlamaktır (bkz. Rom.15:16; Kol.1:7; Kol.4:7; 1Ti.4:6; krş. 2Ko.10-13. bölümler). Yazılı yasa öldürür, Ruh ise yaşatır Burada Kutsal Yasa ile Kutsal Ruh karşılaştırılıyor. Kutsal Yasa’yı yerine getirmeyenlerin sonu mahkûmiyettir (bkz. Rom.3:19-20; Rom.7:18; Gal.3:6-12), Kutsal Ruh ise Tanrı’nın Yasası’na itaat etmek için güç sağlayarak yaşam verir (bkz. Rom.8:2; Gal.2 :11-Rom.4:7).
3:7-9 Ölümle sonuçlanan hizmet... yücelik içinde geldiyse Eski antlaşma bu şekilde nitelendiriliyor. Aslında Pavlus eski antlaşmanın kutsal, doğru, iyi ve ruhsal olduğunu özenle belirtmiştir (Rom.7:12,Rom.7:14). Ölümle sonuçlanan hizmet olarak tanımlamasının nedeni, Kutsal Yasa’ya tâbi olanların yüreklerinin yasayı çiğnemeye olan meyili (bkz. Rom.7:13-25) ve bunun sonucunda Yasa’nın gerektirdiği mahkûmiyetten kurtulamayacak olmalarıdır. Yasa bu durumu değiştirecek güce sahip olmadığından dolayı herkesi ruhsal ölüme mahkûm eder (bkz. Rom.7:13-20; Gal.3:22-23). parlaklığından Kutsal Yasa’nın verilişi sırasında çevreyi dolduran Tanrı’nın görkemi Musa’nın yüzüne yansımıştı (bkz. Çık.34:29-30). Ruh’a dayalı hizmetin Yeni antlaşmanın niteliği. aklanmayı sağlayan hizmetin Yeni antlaşmanın etkilerinden biri (krş. Yşa.46:13 ve ilgili not).
3:11 Bkz. İbr. 8. bölüm ; 2Ko.8:8-12’ ye ait not.
3:7-18 Pavlus, eski antlaşmanın aracısı olan Musa’nın yaşadıkları ile yeni antlaşmanın hizmetkârı olarak kendi yaşadıklarını ve Kutsal Yasa’ya dayalı hizmet (2Ko.3:7-8) ile Kutsal Ruh’a dayalı hizmeti karşılaştırıyor (2Ko.3:3; bkz. ilgili not). Pavlus’un bu karşılaştırmayı yapmaktaki amacı Yeni Antlaşma’nın hizmetinin sonuçlarını, gücünü ve yüceliğini göstererek Korintliler’in yanlış öğretiler yayanların takipçileri olmalarını engellemekti. Karşılaştırmanın en can alıcı noktası, Musa’nın yüzünde parlayan görkemin solmasına karşın, yeni antlaşmaya hizmet edenlerin yaşamlarından yansıyan yüceliğin Kutsal Ruh sayesinde giderek artmasıdır (2Ko.3:18).

Videolar

2. Korintliler Girişi

Genel Bakış: Pavlus'un Korintliler'e yazdığı birinci mektuptan sonra neler olup bittiğini ayrıntılarıyla bilmiyoruz. Yalnızca ikinci mektuba bakarak durumu anlamaya çalışıyoruz. Pavlus, Korintliler'e yazdığı ilk mektupta onları bazı günahlarından ötürü azarlamıştı (1. Korintliler'e Giriş bölümüne bkz.). Ama sonuç alamayınca onları doğru yola döndürmek için ikinci ziyarette bulunuyor (2:1; 13:1-2). Umduğu sonucu vermeyen bu ziyareti «keder dolu» bir ziyaret diye niteliyor. Üçüncü bir ziyaret tasarlar; ama aynı durumla karşılaşmamak için bundan vazgeçer (1:15-2:3). Sonunda «büyük bir sıkıntı ve yürek acısıyla» başka bir mektup yazar (2:4), Titus'un eliyle Korint'e gönderir. Korintliler mektubu alınca tövbe ederler. Titus bu haberle döner ve Pavlus'u sevince boğar (7:5-16).

Pavlus ve Timoteos bu arada Asya İli'nde (bugünkü Ege Bölgesi) büyük sıkıntılardan geçmekteler. O kadar ki, yaşama umutlarını bile yitirirler (1:8-11). Pavlus buradan Troas'a geçer; ama Korintliler'in mektubu nasıl karşıladıklarına ilişkin haberleri getirecek olan Titus'u bulamayınca huzur içinde çalışamaz, Makedonya'ya gider (2:12-13). Burada da sıkıntılar peşini bırakmaz (7:5). Bu mektubu buradan, Titus'un getirdiği sevindirici haberleri aldıktan sonra, büyük olasılıkla İ.S. 56-57 yıllarında yazar.

Mektubun İçeriği: Korintliler tövbe ettikleri halde her şey pek de yolunda görünmüyor. Kimi Yahudi din adamları, ya da Pavlus'un deyimiyle «sözüm ona üstün elçiler» (11:5) Korintliler'e gelerek «farklı bir müjde» yaymaya çalışırlar (11:4-5). Pavlus bu adamları, Korintliler'i köleleştirmek isteyen «sahte elçiler, düzenbaz işçiler» diye niteler ve şiddetle eleştirir (11:13)1. Öte yandan Korintliler'in hâlâ kendisini ve yazdıklarını daha içtenlikle benimsemelerini bekler2.

Pavlus, biraz da bu din adamlarının kendisine saldırmasından ötürü mektupta kendinden epey söz eder. Amacının ve görevinin Korintlilerce anlaşılmasını ister (1:12-14). Bunun için görevini açıklamakta3 ve Korintliler'e nasıl davrandığını4 anlatmaktadır. Kendi yaşayışını, «sözüm ona üstün elçilerin» faaliyetleriyle karşılaştırır5. Pavlus'un bu denli gayretli olmasının nedenlerini kavramak, ruhsal önderlerin çağlar boyunca görevlerini yerine getirmelerine büyük ölçüde yardım etmiştir.

Pavlus, 8 ve 9. bölümlerde Yeruşalim'deki yoksullara yapılacak bağışlardan söz ederek Korintliler'i, vaat ettikleri bağışları toplamaya çağırır (Rom.15:26). Titus'la birlikte iki kardeş bunun hazırlığı için Korint'e gider (8:16-24).

Ana Hatlar:

1:1-7:16 Pavlus'un görevi
8:1-9:15 Yahudiye'deki inanlılar için bağış toplanması
10:1-12:18 Pavlus ve sahte elçiler
12:19-13:14 Son uyarılar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş